مالیات بر خانه های خالی/ دولت علیه دولت!

در شناسایی خانه های خالی، بیشترین مالکان این خانه ها، سازمان های و نهادهای دولتی و وابسته به دولت اعلام شدند و دیگر افرادی که جزو افراد معمولی جامعه نبودند، اجرای طرح مالیات بر خانه های خالی در سوی دولت! آیا هدر دادن سرمایه و وقت کارشناسان و مسئولان اجرای این طرح ، حتی در خوشبینانه ترین حالت «در صورت اجرا» نخواهد بود؟

تاسیسات نیوز / مهری بهزادپور: قانون مالیات بر خانه های خالی از  حدود سال ۱۳۶۶ تصویب شد که به دلایل مختلف تا کنون به طور جدی اجرا نشده است . هر چند که در فاصله های متفاوت روی میز نمایندگان مجلس قرار می گرفت، اما به دلیل نبود ابزار برای شناسایی دقیق این مهم باز گردی از خاک روی این پرونده را می گرفت و به فراموشی سپرده می شد.

نرخ آمار خانه های خالی در ایران بر اساس سرشماری که هر ۵ تا ۱۰ سال توسط مرکز آمار ایران انجام می شود به دست می آید.

نبود سامانه های با کارآیی موثر یکی از دلایلی اعلام شد که تا کنون در شناسایی در این فرآیند نتوانسته ایم موفق عمل کنیم، هر چند هم اکنون با اعمال سیساتهای تشویقی و تنبیهی سعی در اجرای خود اظهاری در این پروسه است .

اما بر اساس آمار اعلام شده بیشترین تعداد خانه هی خالی متعلق به نهادها و سازمان های دولتی است و در حقیقت در پروسه شناسایی خانه های خالی ، مشخص شد که تعداد کمی از افراد معمولی مالکان این خانه های خالی هستند .

میانگین املاک خالی در دنیا حدود ۴ تا ۵ درصد می باشد که این رقم در کشور ما ۹٫۵ درصد و در تهران ۱۹ درصد می باشد.

قلی خسروی، رئیس اتحادیه مشاوران املاک گفت: خانه‌های خالی برای افراد عادی نیست بلکه مردم به وابستگان دولت است و در نتیجه چندان علاقه‌مند به انجام شدن آن نیستند.

شاید این یکی از دلایلی باشد که تا کنون موفق به اجرای این مصوبه در کشور نشده ایم و گروهی چندان علاقه ای به اجرای این قانون در کشور ندارند .

دولت علیه دولت در مالیات بر خانه های خالی!

بر اساس این گزارش، دریافت جریمه از دولت و بانک‌ها کارساز نیست بلکه باید دستی باشد که این ساختمان‌ها وارد بازار شود و اگر جریمه سنگین بگذارند و دولت اگر بخواهد از خودش جریمه سنگین بگیرد، تفاوتی ندارد. این مدیران بانک‌ها باید قوی عمل کنند و بگویند اصل هدف ما دریافت جریمه نیست، اما خانه‌ها باید وارد بازار شود.

دریافت مالیات با نرخ بیشتر از میزان اجاره بهاء، نیز در حقیقت هدر دادن سرمایه و زمان کارشناسان و مسئولانی است که در این مسئله درگیر و موظف به اجرای این پروژه هستند.

اما شاید بررسی صورت مسئله بیشتر از اجرای این طرح به رفع این معضل در کشور کمک کند.

چرا به راستی تعداد خانه  های خالی به افراد صاحب نام و موسسات و سازمان های دولتی است، و از سویی نیز دلیل بازار آشفته مسکن نیز به تعداد زیاد این خانه های خالی نسبت داده می شود ؟

ناکارآمدی قانون

در طرح مالیات بر خانه های خالی، واحدهای زیر ۱۵۰ متر از پرداخت مالیات معاف هستند، در حالی که غالب خانه های خالی کمتر از این متراژ هستند و بالطبع به آنها مالیاتی تعلق نمی گیرد.

از سوی دیگر بخش اعظم خانه های خالی متعلق به دولت و نهادهای وابسته به دولت هست، پس آیا نباید در این «هیاهوی تبلیغاتی رسانه ای» منتظر این باشیم که این بار نیز به بایگانی بررسی طرح های مشابه در سالهای گذشته باشیم؟!

بررسی های کارشناسانه و دراز مدت شرط موفقیت طرح مالیات بر خانه های خالی

آن‌گونه که از صحبت‌های مسوولان وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی این کار برمی‌آید اظهارنامه‌های مالیاتی برای صاحبان خانه‌های خالی از سکنه در مهرماه سال جاری ارسال می‌شود و به احتمال زیاد، زمانی را هم باید به پر کردن این اظهارنامه‌ها و راستی‌آزمایی آنها اختصاص داد. اوج معاملات و نقل و انتقال در بازار مسکن مربوط به اوایل تابستان است که با این وجود اخذ مالیات از خانه‌های خالی حتی در صورت اجرا شدن از اوایل زمستان سال جاری نمی‌تواند تاثیر چندانی در کوتاه‌مدت بازار داشته باشد. اما در بلندمدت باید در انتظار واکنش بازیگران بازار ملک به این برنامه باشیم. برخی از پیش‌بینی‌ها حاکی از افزایش قیمت ملک پس از اجرای این برنامه است و برخی کارشناسان نیز معتقدند، منابع حاصل از این مالیات را می‌توان صرف تامین مسکن اقشار کم درآمد کرد؛ مانند آنچه در کشورهای اروپایی و کانادا انجام شده است. هرچند در بازار مسکن ایران آنقدر از این طرح‌ها اجرا شده و به بن‌بست خورده که نمی‌توان از همین حالا روی طرح مالیات از خانه‌های خالی از سکنه نیز حساب کرد.