تشنگی و نظام مهندسی
روح اله واصف
به گزارش تاسیسات نیوز، یادداشتی که مطالعه میکنید سرمقاله هفته نامه تاسیسات نیوز شماره ۱۳2 میباشد.
همکاران عزیز سلام و خدا قوت
سازمان نظام‌مهندسی سرانجام پس از سال‌ها، آزمون طراحی و نظارت تاسیسات مکانیکی را از هم جدا کرد. اتفاقی که از چندی پیش زمینه‌های آن شروع شده بود. عدم تمدید صلاحیت نظارت در پروانه‌ها، تشکیل گروه‌های کنترل نقشه و کنترل اجرا به صورت جداگانه و مواردی از این دست نشان می‌دهد که سازمان عزم خود را جزم کرده است که این دو تخصص را از هم جدا کند.
اما ای کاش همه موارد آن پیش از این دیده شده بود. به‌عنوان‌مثال بدیهی است که همکارانی که با آزمون امسال در بخش نظارت دارای پروانه می‌شوند باید کلاس‌هایی را بگذرانند تا ارتقاء پروانه یابند. چرا این کلاس‌ها از هم‌اکنون مشخص و اعلام نمی‌شود تا همکارانی که اکنون باید ارتقاء یابند از این امکان استفاده کنند؟
به‌هرحال این اتفاق خوش را به فال نیک می‌گیریم. هرچند بعید است این ماجرا به این زودی‌ها ختم به خیر شود!
اتفاق مهم دیگری نیز در این هفته رخ داد و آن تغییرات کلی در هیات مدیره سازمان نظام‌مهندسی ایران و هیات رییسه نظام‌مهندسی تهران است. این‌که عنصر مهمی چون مهندس بیطرف از هیات رئیسه تهران جدا می‌شود شاید نشانه‌ای برای ورود به هیات رییسه نظام‌مهندسی ایران باشد که چندان هم دور از ذهن نیست. امیدواریم اقداماتی که از زمان مهندس بیطرف آغازشده بود ادامه یابد.
و اما مهم‌ترین اتفاق این هفته را تقدیم بودجه‌ای به مجلس می‌دانم که آب در آن یکی از سرفصل‌های مهم بوده است. آیا دولت سرانجام به کشاورزی پر مصرف ما خواهد پرداخت؟ آیا تعویض لوله‌هایی که بیش از همه ایرانیان آب می‌خورد در دستور کار خواهد بود؟ آیا سرانجام به این فکر افتاده‌ایم که به جای پل و سینما باید به شبکه آبرسانی کشور بپردازیم که البته دور از چشم مردم و خبرنگاران در زیر زمین و البته هزاران کیلومتر خوابیده است و اصلاح آن شجاعتی می‌طلبد مثال زدنی!
آیا این‌که وزیر محترم نیرو اعلام نیاز به قوانینی می‌کند تا هم میهنان عزیز شیلنگ بدست را تنبیه کند و از شستن زمین با شیلنگ، اتومبیل شویی با خروارها آب و پرکردن استخرها با آب تصفیه شده شهری به صورت هفتگی جلوگیری شود را می‌توان طلیعه بیداری همه مردم ایران دانست؟ تجربه نشان داده است که این حرف‌ها در پاییز پرباران کم‌رنگ و در تابستان‌ها پر رنگ می‌شود. ای کاش به جای رنگ‌های فصلی، رنگی بیابد به رنگ قرمز تا همه بدانیم بر سر شاخ بن می‌بریم!
تا بعد!
انتهای خبر