درآمد برق بیشتر از گاز است

به گزارش تاسیسات نیوز به نقل از خبرگزاری تسنیم، با وجود مزایای متعدد صادرات برق به جای گاز، وزارت نفت تمایلی به افزایش صادرات برق کشور ندارد، این در حالی است که با استفاده از مدل‌های پیشرفته قیمت‌گذاری گاز نیروگاه‌ها، می‌توان درآمد این وزارت‌خانه از صادرات برق را نسبت به صادرات گاز بیشتر کرد.

برای صادرات انرژی از محل ذخایر گازی کشور دو گزینه وجود دارد:

الف) «صادرات گاز به صورت مستقیم»

ب) «تبدیل گاز به برق و صادرات آن»

بر اساس بررسی‌های انجام شده صادرات برق به جای گاز مزایای بیشتری برای کشور دارد که عباتند از: امکان شیرین‌سازی آب در کنار نیروگاه‌های صادر کننده برق، استفاده از توان فنی-مهندسی داخلی و ایجاد اشتغال در فرآیند تاسیس نیروگاه در داخل کشور، وابسته‌سازی بیشتر کشورهای مقصد صادرات، ایجاد ظرفیت پشتیبان برای تأمین برق داخلی و … .

در نتیجه با توجه به منافع کشور لازم است که صادرات برق در اولویت قرار بگیرد اما مهم‌ترین موضوعی که انتخاب این گزینه را با مشکل روبه‌رو کرده، بالاتر بودن درآمد وزارت نفت از صادرات گاز به جای تحویل گاز به نیروگاه‌های صادرکننده برق است. این در حالی است که این وزارت‌خانه می‌تواند با به‌کارگیری مدل‌های پیشرفته قیمت‌گذاری گاز درآمد خود را از صادرات برق افزایش دهد.

برای روشن‌تر شدن موضوع در ادامه از یک مثال واقعی استفاده می‌کنیم.

به عنوان نمونه فرض می‌شود که برای صادرات برق یک نیروگاه سیکل ترکیبی با ظرفیت ۵۰۰ مگاوات و بازده ۵۰%، با هزینه سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیون دلار توسط بخش غیردولتی در مدت ۴ سال احداث و در مدت ۲۰ سال بهره‌برداری شود.

این نیروگاه گاز را به برق تبدیل می‌کند در نتیجه درآمد آن از محل فروش برق و هزینه‌ی اصلی آن از محل خرید گاز است.

اگر قیمت برق صادر شده‌ی نیروگاه را ۱۰ سنت به ازای هر متر مکعب (میانگین قیمت صادرات برق در سال ۹۳) در نظر بگیریم، قیمت گاز تحویلی به آن باید به نحوی تعیین شود که فعالیت نیروگاه اقتصادی باشد.

برای تأمین این شرط نرخ بازگشت داخلی (IRR) سرمایه‌گذاری در احداث نیروگاه ۱۴% (در حالت دلاری) در نظر گرفته می‌شود که متناظر با نرخ سود پروژه‌های معمول جهانی است. برای تعیین قیمت گاز دو حالت می‌توان در نظر گرفت.

الف) پرداخت هزینه گاز با قیمت ثابت در طول دوره بهره‌برداری توسط نیروگاه غیردولتی

این روش، روش مرسوم در محاسبات فنی-اقتصادی است که در آن قیمت گاز در طول دوره بهره‌برداری ثابت فرض می‌شود.

محاسبات نشان می‌دهد در این روش برای تأمین نرخ بازگشت داخلی سرمایه ۱۴ درصدی (به صورت دلاری) لازم است که گاز با قیمت ثابت ۳۶ سنت به ازای هر متر مکعب در طول دوره‌ی بیست ساله‌ی بهره‌برداری به نیروگاه تحویل شود.

ب) پرداخت هزینه گاز با استفاده از روش افزایش پلکانی قیمت گاز توسط نیروگاه غیردولتی

در این روش، قیمت گاز ثابت در نظر گرفته نمی‌شود بلکه در سال‌های اول بهره‌برداری، گاز با قیمت پایین‌تری به نیروگاه تحویل داده می‌شود تا بازگشت اصل و سود سرمایه‌ی سرمایه‌گذار سریع‌تر اتفاق بیفتد.

اما در طی ۴ سال و به صورت پلکانی قیمت گاز تا حد ممکن افزایش می‌یابد به نحوی که اثرات قیمت پایین گاز در سال‌های اولیه جبران می‌شود و حتی درآمد وزارت نفت نسبت به حالت معمول افزایش چشم‌گیری پیدا می‌کند.

محاسبات نشان می‌دهد که با اعمال این سازوکار می‌توان در مجموع هر متر مکعب گاز را با قیمت ۴۴ سنت به نیروگاه تحویل و درآمد وزارت نفت را ۲۲% افزایش داد.

همچنین به دلیل کوتاه شدن دوره بازگشت سرمایه، احداث نیروگاه در این حالت اقتصادی‌تر از گذشته می‌شود و جذابیت بالاتری برای سرمایه‌گذاری پیدا می‌کند. در واقع با استفاده از این روش، صادرات برق به یک بازی برد-برد برای وزارت نفت و سرمایه‌گذار غیردولتی تبدیل می‌شود.

 

 

 

 

انتهای خبر