پرسونای ما

روح الله واصف/ سردبیر پایگاه خبری تاسیسات نیوز: به نام خدا / همکاران عزیز سلام و خدا قوت / یکی از اصطلاحات مهم در بازاریابی یافتن پرسونای مشتری است. متخصصان بازار در نخستین قدم از شما می‌پرسند به چه کسی می‌خواهید بفروشید؟ خدمات یا کالا تفاوتی ندارد.

گام نخست شناخت دقیق روحیات مشتری شماست. حال فرض کنید که ما می‌خواهیم به کاندیداهای محترمی که بی‌صبرانه می‌خواهد وارد هیئت‌مدیره‌های سازمان‌های نظام‌مهندسی شوند و به‌شدت شیفته خدمات آن‌هم از نوع صادقانه هستند کمی تقلب برسانیم و پرسونای اعضای محترم نظام‌مهندسی را دربیاوریم.

اعضای نظام‌مهندسی افرادی هستند با تحصیلات عالیه و دانشگاهی در رشته‌های مهندسی که بسیاری از این رشته‌ها در رده سخت‌ترین رشته‌های ورودی دانشگاهی و بعد سخت‌ترین رشته‌های دانشگاهی برای گذراندن واحد و فارغ‌التحصیلی هستند. این مهندسان اگر اهل حساب‌وکتاب باشند سعی می‌کنند کسب درآمد از نظام‌مهندسی را در ردیف دوم درآمدی خود قرار دهند و در درجه اول، کاری مرتبط با رشته خود بیابند تا درآمد نظام را آب‌باریکه خود داشته باشند.

 بسیاری از آن‌ها چندان حوصله رفت‌وآمدهای اداری را ندارند و وقتی‌که برای کاری بسیار ساده مانند تحویل مدارک ارتقاء پایه باید چند ساعت در سازمان معطل شوند به‌راحتی ارزش سازمان را در نظر خود سقوط می‌دهند و آن را در ردیف یک نانوایی می‌بینند که باید برای هر کاری در صف به ایستند. پس برای چنین سازمانی ارزش قائل نخواهند شد.

مهندسان عضو آزمون بسیار مشکلی را به مدد کلی کلاس و مطالعه پشت سر گذارده‌اند و اکنون می‌خواهند نفعی از این عضویت ببرند. پس می‌بینند که به دلیل بی‌عرضگی و یا سودجویی چند تصمیم گیر و قدرت مافیایی که به خاطر همین چند بی‌عرضه هرروز گستاخ‌تر و خطرناک‌تر می‌شود حقشان به‌راحتی پایمال می‌شود و باید قید کار حرفه‌ای را بزنند و پروانه خود را به شرکتی بدهند و بعدازآن سالی چند بدوند تا با خفت پروانه خود را پس بگیرند. برخی از باحوصله‌ترها هم به سمت مافیا شدن می‌روند.

مهندسان دارای پروانه می‌دانند که حقوق این نورچشمی‌هایی که با رانت برخی، کارمند نظام شده‌اند از نظارت‌ها و بازرسی‌ها و خاک کارگاه خوردن‌های آن‌ها پرداخت می‌شود. پس در یک انتظار حداقلی، می‌خواهند قدر آن‌ها شناخته شود و توهین نشوند. در روز مهندس برای آن‌ها برنامه پیاده‌روی دور دریاچه ترتیب داده نشود و بایت این خدمت بزرگ بر آن‌ها منت نهاده نشود!

مهندسان عضو افراد فرهیخته جامعه هستند که چرخه‌ای سخت‌ترین بخش اقتصاد و درعین‌حال مهم‌ترین آن را می‌چرخانند یعنی بخش ساخت‌وساز. آیا آن‌ها اکنون در نظام اجتماعی در حد تلاش خود قدر می‌بینند یا هرکسی که خوش‌لباس است را برای تمسخر مهندس صدا می‌زنند؟ آیا در وانفسای کرونا، مهندسان بیمارستان و درمانگاه نساختند و آن‌ها را نگهداری نکردند؟ این سازمان آن‌ها برای بزرگداشت آن‌ها و ارتقاء جایگاه اجتماعی آن‌ها در اذهان عمومی چه کرده است؟

کمی فکر کنید و بدانید که به اشخاص خاصی باید خدمات بدهید.

تا بعد!