روح الله واصف/ سردبیر پایگاه خبری تاسیسات نیوز :به نام خدا / همکاران گرامی سلام و خدا قوت / از عمر مبحث نوزدهم بیش از بیست سال میگذرد. در کنار این مبحث سازمان عریض و طویلی بانام سازمان بهینهسازی مصرف سوخت و انرژی به جد پیگیر اجرای مبحث بوده است و حتی زمانی معاونتی در خود نهاد ریاست جمهوری اقدام به انتشار بروشورها و راهنماهایی برای بهینهسازی مصرف میکرد؛ اما پس از بیست سال کار مداوم، انتشار هزاران صفحه کتاب و نشریه، چند هزار نفر- ساعت کار روی قوانین مختلف و چندین ویرایش در خود مقررات ملی چه داریم؟
در نشست ایجاد وحدت رویه در انجام ضوابط فنی و اجرایی مبحث ۱۹ مهندس خرم، رئیس سازمان نظاممهندسی ساختمان ضمن ارائه آمار مصرف انرژی در سطح کشور، اعلام نمود در بخش ساختمان ما ۶ تا ۸ برابر کشورهای توسعهیافته مصرف انرژی داریم.
بسیاری از ساختمانها در کشور طی این بیست سال اخیر بازسازی و یا احداث شده است. حجم بالای ساختمانسازی در مسکن مهر و در کلانشهرها، گسترش شهرهای کوچک و حذف تدریجی خانههای ویلایی و تبدیل آنها به آپارتمانها، نیاز به عدد و رقم ندارد و در مقابل چشمان ماست. پس نظام ساختوساز ما در تمام این سالها بیتوجه به مبحث نوزدهم و تبلیغات وسیع و آموزشهای اجباری مهندسان درزمینهٔ انرژی به راه خود رفته است و از این نمد تنها کلاهی به نام پنجره دوجداره برای خود بافته است. آنهم کلاهی چندانکه افتد و دانی! بسیاری از مهندسان از مفاد صریح مقررات ملی اطلاعی ندارد و اگر هم دارند عالم بیعملاند. دیوارها از آجر توپر به سفال تبدیل شده است با فاصله گربهرو که پل حرارتی از بیان آن عاجز است! در ساختمان سنگ مترمربعی حتی میلیونها تومان کار میشود ولی شیرهای کنترلی در سادهترین وضعیت بسیار گران است. عجیبترین و خارقالعادهترین اختراعات و کشفیات را داریم و انبوهسازی میکنیم ولی ساخت تجهیزات کنترلی را در برنامه صدساله هم نداریم. تمام این موارد به کنار، حتی دو متر عایق را نمیخواهیم در جدارها کارکنیم. چه ساختمان دولتی و چه سازهای برای بخش خصوصی.
حال بفرمایید آیا بهتر نبود بهجای میلیاردها تومان هزینهای که بابت نوشتن قانون و جلسه و چاپ کاغذ و … پرداختهایم، این پول را در قلکی برای فرزندان خود میگذاشتیم؟