عیب و هنر ما!

روح اله واصف
سردبیر تاسیسات نیوز

همکاران گرامی سلام و خداقوت

بازرسی آبفا در حدود چهار سال است که در تهران عملیاتی شده است و همکاران ما به نام بازرسی آب و فاضلاب و درعمل بازرسی کل تاسیسات ساختمانی در پروژه ها حضور می یابند. نکته جالب اینجاست که مشکلاتی که در پروژه ها و در مقابل مهندسان تاسیسات قراردارد همچنان پابرجاست و متاسفانه هیچ فکری برای حل آنها نمی شود. اما از آن جالب تر انفعال وحشتناک سازمان نظام مهندسی در سراسر کشور در ارائه دستاوردهای خود است.

نیک به یاد دارم در نخستین بازرسی های خود که به ساختمان های کوچک می رفتم، مجبور بودن ونت را برای کارفرما و مجری تاسیسات توضیح دهم و حتی شکل بکشم و دلایل علمی دستورات خود را توضیح دهم. اکنون به مدد تلاش همکاران ما در سراسر کشور، بسیاری از بدیهیات تاسیساتی مطرح شده است و جا افتاده است. حال چرا سازمان نظام مهندسی با وجود آن که در کل کشور دارای شعبات استانی و شهری است، دارای نمایندگانی در مجلس شورای اسلامی است، برخی از نمایندگان مجلس عضو سازمان و یا از مدیران سازمان هستند، دارای اعضایی شاغل در وزارت خانه های متعدد می باشد و روابط عمومی های فعال و حقوق بگیر دارد، چنان منفعل و درحال ارائه خدمات در سکوت است که هر مدیری در هر سازمانی می تواند معاهدات فی مابین را به راحتی زیر سوال ببرد. اتفاقی که سازمان آب و فاضلاب تهران در فروردین ماه رقم زد نمونه کوچکی از این ماجراست.

وقتی ما نمی توانیم و نمی خواهیم کارها و خدمات و اهمیت خود را به دیگران گوشزد کنیم، بدیهی است که برای گرفتن حقوق حقه خود این چنین دچار مشکل می شویم و می شود این وضعیت اسفناک که رقم خدمات ما در حد قیرگونی کار ساختمان نیز نیست! چرا هیچ وقت زحمات ما تیتر هیچ روزنامه و خبرگزاری نیست. چرا در تصمیم گیری ها از این سازمان عریض و طویل با این پتانسیل بالای خدمات و دانش درخواست نظر نمی شود؟ پاسخ ساده است: چون خودمان هم خودمان را در این حد قبول نداریم و نمی بینیم! پس چه انتظاری از دیگران است؟

در درون سازمان نیز به نظر می رسد هیئت رییسه گروه تخصصی مکانیک نیز باید چنین روندی را مدنظر قراردهد تا از قافله عقب نیفتد؛ البته اگر بخواهد همراه قافله باشد!

تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد. این شعار اصلی روابط عمومی است که گویا وجود خارجی ندارد!