سه نکته – سه هشدار

نکته دوم؛ با کنکاش سطوح نسبت به موقعیت شهرهای کشورمان به راحتی متوجه می شویم اجداد ما ایرانیان، انسان های متمدن و باهوشی بودند و با نظر به در دست داشتن ابزار بسیار ابتدایی نسبت به ابزار فوق مدرن کنونی شهرهای خود را بر روی بلندی که در مجاورت سیلاب های فصلی قرار داشته ‏اند، می ‏ساختند تا اینکه بتوانند در فصول پر باران، آب سیلاب را به داخل خندق های پشت دیوارها جهت محافظت از شهر تعبیه کرده بودند، هدایت کنند.

حال با گذشت سالیان دیوارها خراب شده و همشهریان بدون توجه به مسیر سیلاب در محل خندق ها و مسیر سیلاب اقدام به خانه‏ سازی کرده ‏اند؛ بدون توجه به این نکته که بالاخره سیلاب به سوی شهر روانه و موجب خسارات جبران ناپذیر مالی و جانی خواهد شد.

در این خصوص می توان به سیل اخیر شهر شیراز اشاره کرد که در فاصله کمتر از صد متری دروازه قرآن شیراز موجب خسارات وسیع مالی و جانی شد در صورتی که کمترین گزندی به دروازه قرآن شیراز که روزگاری محل ورودی شهر بود، وارد نشد.

نکته سوم؛ از آنجایی که قسمت وسیعی از کشور عزیزمان ایران را خشکسالی فرا گرفته و آب، این مایع حیات شرط لازم برای آسایش زندگی انسان ها می باشد، شایسته است مهندسان باهوش ایرانی قبل از بروز بحران و خالی شدن قسمت عظیمی از خاک کشور از سکنه، راه حل های مهندسی طراحی و به مرحله اجرا در آورند تا با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی بتوان حداکثر استفاده را از نعمت‏ های خدادادی به جا آورد

برهمین اساس، استفاده از آب های خاکستری در بحت دفع فاضلاب، راهی برای استفاده مجدد از آب و صرفه جویی در مصرف آن است به طوری که می توان تا حد زیادی از هدر رفت این ماده ارزشمند جلوگیری به عمل آورد و جلوی یک بحران عظیم زیست محیطی را گرفت.