سه سال آتش!

روح اله واصف

سردبیر تاسیسات نیوز

همکاران گرامی سلام و خداقوت

 نشست زنده اینستاگرامی که در این هفته به همت آکادمی کاشانه و در اینستاگرام کاشانه برگزار شد یک سوال پرتکرار داشت: تکلیف سیستم آتش نشانی چیست؟ چه کسی باید بازرسی کند؟ هزینه بازرسی آن چه میشود؟ چرا صلاحیت آن پشت پروانه ها وارد نمی شود؟ و دهها سوال دیگر که از قضا شخص پاسخ دهنده در نهایت نکته تلخی را برزبان آورد که این عدم شفافیت را باید گروهی از مهندسان در نشستی به اطلاع مدیران سازمان برسانند که نرسانده اند. تشکلی باید این زحمت را بکشد.

نخستین سوال تلخی که به ذهن همه ما وارد میشود این است که اعضای محترم هیات رییسه گروه تخصصی مکانیک که سه سال است در این سمت در حال انجام وظیفه هستند آیا متوجه این ماجرا نشده اند؟

الاقل شخص اینجانب در مصاحبه حضوری با آقایان دکتر بهنام عابدی و دکتر رامین قاسمی اصل این موضوع را متذکر شدم.

 شنیده ام که بسیاری دیگر نیز این چنین موضوع مهمی را مدام به سمع و نظر این عزیزان رسانده اند. پس چرا موضوعی تا این حد مهم تاکنون مغفول مانده است؟

شنیده های غیررسمی حکایت از عدم توانمندی متصدی این بخش در هیات رئیسه دارد. چرا خود هیات رئیسه خبرهای مرتبط را اعلام نمی کند و شخص منفعل را معرفی نمی کند تا الاقل دلیل این اهمال خطرناک را بدانیم؟ چرا گزارش کارهای انجام شده داده نمی شود؟ در سه سال حدود یکصدو پنجاه هفته وجود دارد که در هر هفته باید جلسه هیات رییسه گروه تخصصی مکانیک برگزار می شده است.

 اگر پنجاه جلسه را هم در نظر نگیریم یعنی این عزیزان باید یکصد جلسه دورهم مینشستند و شرح کارهای مختلف انجام شده را گزارش می کردند. پس از صد جلسه این اوضاع آتش نشانی است. مهندسانی که به کلاس رفتند و آزمون دادند و مثلا کارآموزی رفتند و هنوز هم نمی دانند کجای این بازی هستند.

جالب است که با توجه به هزینه اسفبار حق الزحمه مهندس ناظر، هیچ علاقه ای به بازرسی این سیستم در میان ناظران وجود ندارد، اما سستی در جبهه گیری ها باعث شده است که باری سنگین و بیرحمانه به دوش ما نهاده شود.

در این میان نیز هستند همکارانی که مسئولیت را متوجه ما می دانند ولی هیچ خدمات متقابلی را برنمی تابند. به نظر می رسد به روابط پولی بین این همکاران و کارفرما باید به دیده شک نگریست

! یادمان باشد امیرکبیر، تنها سه سال صدارت کرد و چنین خدمات عجیب و بی نظیری را انجام داد.

 سه سال زمان طولانی خوبی بوده  که اکنون از دست رفته است.

تا بعد!