۱۹ نوامبر «روز جهانی توالت» نام گذاری شده است. محلی که بیش از یک میلیارد نفر در جهان از امکان استفاده از آن محروم هستند و به این دلیل شاید به همین دلیل بگوییم «روز جهانی توالت » نامبارک!
تاسیسات نیوز/ مهری بهزادپور: «توالت» کوچکترین بخش در خانه هر فردی که اگر نباشد زندگی کردن در آن بسیار مشکل و غیرممکن می شود!
در نظر گرفتن چند شاخص برای ساخت آن که بیشترین آن نیز توسط مهندسان تاسیسات انجام می شود، به منظور رفاه ساکنان خانه صورت می گیرد.
۱۹ نوامبر روز جهانی توالت نام گرفته است . این نامگذاری شاید در ابتدا کمی خنده دار و عجیب به نظر آید، اما کاربرد پراهمیت آن و اینکه چند نفر در دنیا از این نعمت پنهان! محروم هستند، ضرورت این نامگذاری را برایمان بیشتر روشن می سازد.
جالب است بدانید که بیش از یک میلیارد نفر در جهان به توالت دسترسی ندارند و قضای حاجت خود را در فضای آزاد انجام می دهند. این امر علاوه بر اینکه کاری به دور از فرهنگ و ارزشهای اجتماعی است، ضررهای بسیاری نیز از نظر بهداشت و سلامت عمومی به دنبال دارد.
وقوع حوادث مختلف، جنگ و آسیب های اجتماعی حاصل از آن، شاید هر ساله به رقم اشاره شده بیافزاید و در این راستا تهدیدی پنهان در جهان هر روز و هر روز گسترده تر می شود.
علاوه بر اینکه گروهی به طور کلی به توالت دسترسی ندارند، حدود ۲ میلیارد و نیم نفر در جهان نیز به خدمات مناسب توالت دسترسی ندارند. ضعف در خدمات توالت، شامل؛ نبود سیستم دفع فاضلاب مناسب، نبود سیستم مناسب شستشو، دفع بوی بد، نزدیک بودن به اماکن عمومی و … است که امکان انتقال بیماری های مختلف را گسترش می دهد.
نبود امکان دسترسی به توالت به ویژه برای دختران و زنان بسیار با اهمیت تر است. این امر علاوه بر مشکلات فرهنگی و اجتماعی، مشکلات بهداشتی بیشتری برای این گروه نیز ایجاد می کند.
بان کی مون دبیرکل وقت سازمان ملل متحد ضمن تاکید بر اهمیت «توالت» برای زنان و دختران در بیانیه ای تاکید کرده است ؛ از هر سه زن در جهان، یک زن نمی تواند به توالت امن دسترسی داشته باشد. در نتیجه این وضعیت، این زنان به بیماری ها مبتلا می شوند و احتمالا به هنگام یافتن جایی برای انجام کار خود با خشونت هایی روبه رو می شوند.
سازمان ملل متحد تاکید کرده است با وجود اینکه آب شیرین و مناسب به اندازه مصرف همه انسان های جهان وجود دارد اما سیاست های بد و ضعف زیرساخت ها باعث شده میلیون ها نفر که اکثر آنها کودک هستند به دلیل ابتلا به بیماری های مرتبط با دفع نامناسب فاضلاب و وضعیت زندگی غیربهداشتی و نبود آب پاکیزه آسیب پذیر باشند.
بر اساس این گزارش، شیوع بیماری کرونا در سراسر جهان، شاید فرصتی بهتر برای بررسی ساخت و معماری توالت و تاسیسات آن در معماری جدید پساکرونایی باشد، تا با ساخت اصولی، امکان انتقال بیماری از طریق تاسیسات و لوله کشی دفع فاضلاب؛ به ویژه در مجتمع های مسکونی را کمتر ممکن سازد.
طراحی و ساخت لوله های دفع فاضلاب در طبقات مختلف مجتمع های مسکونی باید به گونه ای باشد که امکان انتقال ویروس از طبقات مختلف را کاهش دهد.
علاوه بر این ساخت توالت در محلی از خانه که امکان انتقال ویروس را در شرایط مشابه پاندمی کنونی کرونا، کمتر سازد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
بر اساس بررسی های صورت گرفته، هر فرد به طور متوسط ۳ سال از عمر خود در توالت به سر می برد.
بی توجهی به مقوله بهداشت، حفظ حریم خصوصی، رعایت اصول و قوانین در بیماری های جمعی، از جمله شاخص هایی است که ضرورت برخورداری هر فردی از توالت شخصی و بهداشتی را ضروری می سازد.
وجود مدل های مختلف توالت فرنگی و ایرانی در فرهنگهای مختلف، با نامها و روشهای مختلف دفع، از مزایا و معایبی به زغم مصرف کنندگان دارد که در نهایت مصداق ضرورت بودن توالت است.
«توالت» جایی که علاوه بر رفع قضای حاجت، فرصتی برای استراحت و تفکر گروهی است که شاید زمانی بیشتر از آنچه که لازم است در آن به سر می بریم!
حال شاید باید با توجه به مطالب مذکور و محرومیت گروه کثیری از جامعه از این «نعمت» که به نوعی بتوان از آن تلقی «خشونت» داشت، گفت: «روز جهانی توالت نامبارک»!!