رتبه عجیب تراکم جمعیت در تهران در مقایسه با جهان

به گزارش تاسیسات نیوز،  ابوالفضل نوروزی، مدیر کل دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی، آمارهایی را ارائه کرده که نشان می‌دهد تراکم نفر در هکتار در شیکاگو ۱۵، لس آنجلس ۲۶، نیویورک ۲۲، شانگهای ۱۰۰، پکن ۷۰، سائوپائولو ۹۶ و سان فرانسیسکو ۳۱ است، در حالی که این عدد در تهران ۱۵۰ نفر است. این ارقام نشان‌دهنده بحران شهرسازی و مدیریت شهری در تهران هستند.

این میزان بالای تراکم جمعیت می‌تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد از جمله فشار بر خدمات شهری، کیفیت زندگی پایین‌تر، مشکلات بهداشتی و افزایش ترافیک. بنابراین، نیاز به برنامه‌ریزی جامع و استراتژیک برای بهبود وضعیت شهری تهران احساس می‌شود.

چرایی و عواقب تراکم جمعیت در تهران

مشکل تراکم جمعیت در تهران به طور قابل توجهی ناشی از سیاست‌های ساخت و ساز و مدیریت شهری است. سیاست‌های فعلی ساخت و ساز در تهران با تمرکز بر ساخت مسکن بلندمرتبه، به افزایش تراکم جمعیت در مناطق خاص منجر شده و فشار زیادی بر زیرساخت‌های شهری وارد کرده است. کمبود فضای سبز و مناطق عمومی به دلیل تراکم بالای ساختمان‌ها، کیفیت زندگی شهروندان را کاهش داده و مشکلات بهداشتی را افزایش داده است. برنامه‌ریزی شهری در تهران غالباً بدون در نظر گرفتن نیازهای واقعی جمعیت و ظرفیت زیرساخت‌های موجود انجام می‌شود که این امر به ترافیک شدید، آلودگی هوا و کاهش کیفیت خدمات عمومی منجر شده است.

افزایش قیمت زمین و مسکن در تهران نیز باعث شده تا بسیاری از توسعه‌دهندگان به ساخت و سازهای فشرده و کم‌کیفیت روی آورند تا بتوانند سود بیشتری کسب کنند. این مسئله به کاهش کیفیت مسکن و افزایش تراکم جمعیت کمک کرده است. برای بهبود وضعیت، نیاز است که برنامه‌ریزی شهری جامع و استراتژیک با در نظر گرفتن نیازهای جمعیتی، ظرفیت زیرساخت‌ها و توزیع عادلانه خدمات عمومی تدوین شود. این برنامه باید به گسترش فضاهای سبز و مناطق عمومی نیز توجه داشته باشد.

سیاست‌های تشویقی برای ساخت مسکن با تراکم کم می‌تواند به کاهش فشار بر زیرساخت‌های شهری کمک کند. توسعه و بهبود زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی می‌تواند به کاهش ترافیک و آلودگی هوا کمک کند و به توزیع بهتر جمعیت در مناطق مختلف شهری یاری رساند. سیاست‌های کنترل قیمت زمین و مسکن می‌توانند به کاهش انگیزه برای ساخت و سازهای فشرده و کم‌کیفیت کمک کنند. این سیاست‌ها می‌توانند شامل قوانین محدودکننده در زمینه افزایش قیمت‌ها و حمایت از مسکن اجتماعی باشند.

مشارکت فعال شهروندان در فرآیند تصمیم‌گیری‌های شهری نیز می‌تواند به بهبود کیفیت برنامه‌ریزی و اجرای پروژه‌های شهری منجر شود. این مشارکت می‌تواند از طریق نشست‌های عمومی، نظرسنجی‌ها و سایر ابزارهای مشارکتی انجام شود. تراکم بالای جمعیت در تهران نتیجه سیاست‌های نادرست ساخت و ساز و مدیریت شهری است. با تغییر رویکردها و اجرای سیاست‌های جامع و استراتژیک، می‌توان به بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کاهش فشار بر زیرساخت‌های شهری دست یافت. این تغییرات نیازمند همکاری نزدیک بین دولت، توسعه‌دهندگان و شهروندان است.