خطر بیابانی شدن خوزستان
به گزارش تاسیسات نیوز، استاندار خوزستان گفت: ریزگردها در خوزستان و استانهای همجوار به موضوعی ملی و بینالمللی تبدیل شده و کشورهای منطقه و سازمان ملل را نیز درگیر کرده است. غلامرضا شریعتی اظهار کرد: با توجه به حساسیت موضوع در زمینه مقابله با ریزگردها قطعنامههایی در سازمان ملل برای آن تصویب و اقداماتی در منطقه برای جلوگیری و پیشگیری از این پدیده در حال انجام است.
وی افزود: دولت در زمینه مقابله با ریزگردها پیگیریهای لازم را داشته و این موضوع را از جوامع بینالمللی دنبال میکند. شریعتی تصریح کرد: در سالجاری با وجود تنگناها، دولت بهصورت جدی وارد کارزار شد و پیمانکاران و مردم محلی با مشارکت سپاه و بسیج موفق شدند 6 هزار کانون ریزگرد در استان را نهالکاری کنند و امید است تا ماههای آینده نهالکاری 42 هزار کانون ریزگرد در استان به پایان برسد.
شریعتی تصریح کرد: آنچه که اکنون در اولویت است، گام برداشتن برای بهبود وضعیت و شرایط استان است که همه باید برای تحقق آن دست به دست هم دهند. وی اعلام کرد: 350 هزار هکتار کانون ریزگرد و به همین میزان شنزار در استان وجود دارد که مهار آن به غیر از همکاری همگانی مردم، سازمانهای دولتی و مردم نهاد، نمایندگان مجلس و نهادهای دولتی غیرممکن است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خوزستان نسبت به گسترش بیابانهای استان هشدار داد و گفت: حدود 400 هزار تا 700 هزار هکتار از زمینهای خوزستان نیز در معرض بیابانی شدن قرار دارند. احمد مطیعی با اشاره به دو نوع منشأ ایجاد گرد و غبار در خوزستان اظهار کرد: وقوع گرد و غبار ناشی از کانونهای رسی و دشتهای رسوبی است همچون هورها، تالابها و مراتع که در گذشته زیر پوشش آبها بودهاند.
وی افزود: بر اساس مطالعاتی که سازمان زمینشناسی انجام داده کانونهای رسی یا کانونهای گرد و غبار در خوزستان مساحتی حدود 350 هزار هکتار دارند. مطیعی اضافه کرد: دسته دیگر کانونهای گرد و غبار شامل شنزارها هستند که طبق مطالعات اداره کل منابع طبیعی این کانونها نیز وسعتی حدود 350 هزار هکتار دارند.
وی تاکید کرد: به این ترتیب در مجموع 700 هزار هکتار از وسعت خوزستان 4/ 6 میلیون هکتاری را کانونهای گرد و غبار و شنزارها تشکیل میدهد که این زمینها علاوهبر اینکه خود منشأ گردوغبار هستند، میتوانند زمینهای اطراف خود را به وسعت 400 تا 700 هزار هکتار تحتتاثیر فرسایش قرار داده و به مزارع، مناطق مسکونی و روستاها هجوم آورند.مطیعی با اشاره به تفاوت مفهوم «بیابان» و «کویر» توضیح داد: بیابان نوعی اقلیم است که به مناطق خشک و نیمهخشک اطلاق میشود که لزوما کانونهای گرد و غبار نیستند؛ 2/ 1 میلیون هکتار از مساحت خوزستان را مناطق بیابانی تشکیل میدهند، بهطور مثال آبادان جزو مناطق بیابانی است اما رودها در آن جریان دارند.
سهم انسان در بیابانزایی
مدیرکل منابع طبیعی خوزستان همچنین عوامل محیطی و عوامل انسانی را دو دلیل اساسی بیابانزایی اعلام کرد و گفت: عوامل محیطی شامل اقلیم و سازندهای زمینشناسی است.
وی با اشاره به میزان تبخیر بالا در خوزستان افزود: میزان تبخیر در این استان 3200 میلیمتر و میزان بارندگی 255 میلیمتر است که این مساله به معنی خروج آبها است.مدیرکل منابع طبیعی خوزستان با بیان اینکه عوامل انسانی در خوزستان سهم بیشتری در بیابانزایی داشته، اظهار کرد: چرای بیرویه دام در مراتع، برداشت از معادن، طرحهای عمرانی اعم از جادهسازی، خطوط لوله نفت و گاز، سدسازی و اجرای طرحهای انتقال آب و شخم زدن زمینهای کشاورزی همه در بیابانی شدن زمینها نقش داشتهاند.
مطیعی مهمترین عامل ایجاد کانونهای گرد و غبار را در خوزستان عوامل انسانی و سوءمدیریت منابع آب دانست و گفت: 205 هزار هکتار از این کانونها را مراتع، 60 هزار هکتار را زمینهای زراعی و 40 هزار هکتار را هورها و تالابها تشکیل میدهند.وی افزود: در شنزارها عوامل طبیعی بیشتر موثر بودهاند که باید آنها را با اجرای طرحهایی برای نگهداشتن رطوبت و افزایش پوشش گیاهی، کنترل و مهار کرد.
انتهای خبر