حذف آلاینده های رنگی از پساب های نساجی
پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس در طرحی تحقیقاتی موفق به ساخت نانوساختارهایی شدند که قابلیت بالایی در حذف آلاینده های سمی موجود در پساب های نساجی دارد.
به گزارش تاسیسات نیوز ساخت این نانوجاذب با استفاده از روشی ساده و کم هزینه صورت گرفته است،استفاده از رنگ های مصنوعی، به خصوص در صنعت نساجی و ورود پساب های حاوی رنگ های سمی به سیستم های آبی، به عنوان تهدیدی زیست محیطی شناخته می شود.
روش های مختلفی مثل حذف فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی برای جداسازی رنگ از فاضلاب بررسی شده است، در میان آن ها، حذف رنگ توسط فناوری جذب، با مزیت هایی همچون راندمان بالا، توجیه اقتصادی و سادگی عملکرد به عنوان یکی از روش های رقابتی در میان سایر روش ها معرفی می شود.
در این کارتحقیقاتی، نانوساختارهایی سنتز شده و قابلیت آن ها در حذف آلاینده های رنگی مورد بررسی قرار گرفته است.
به گفته دکتر محمد یاسرمعصومی، مواد متخلخل سه بعدی فلز – آلی (MOFs)، دسته جدیدی از مواد هستند که به دلیل پتانسیل های بالقوه ی وابسته به ساختار، همانند توانایی ذخیره و جداسازی گاز، تبادل یونی، عملکرد کاتالیستی و دارورسانی در بسیاری از زمینه ها قابل کاربرد هستند.
به تازگی، این مواد به دلیل وجود کانال ها و حفره های منظم و یک شکل در ابعاد نانومتری، به عنوان مواد جاذب در حذف ترکیبات خطرناک به کار گرفته شده اند.
پژوهشگران این طرح، چارچوب ها ی فلز-آلی متخلخلی تولید کرده اند که برای حذف رنگ ‘کنگورد’ که یک آلاینده موجود در پساب های صنعتی به ویژه صنایع نساجی است بکار رفته است.
کنگورد یک رنگ سنتزی و سمی است که باعث ایجاد سرطان در انسان می شود، این رنگ در آب قابل حل بوده و محلول کلوئیدی قرمز رنگی تولید می کند.
به دلیل سادگی فرایند سنتز، امکان تولید این چارچوب ها در مقیاس صنعتی میسر بوده و در صورت استفاده عملی از این ترکیب و یا مشابه های بهبود یافته آن ها، امکان تصفیه پساب های صنعتی را فراهم خواهد کرد، از طرفی با توجه به جذب مقادیر بالایی از آلاینده در مدت زمان کوتاه به کمک این دستاورد، آلودگی های زیست محیطی کاهش خواهد یافت.
معصومی بیان کرد:این ساختارها به کمک روش های مختلفی قابل تولید هستند، یکی از این روش ها، فرایند مکانوشیمیایی است که جایگزین بسیار مناسبی برای واکنش های شامل محلول ها است، این روش سنتز کارآمد و سریع شامل انجام واکنش ها با استفاده از نیروی مکانیکی است، در این کار ما از این روش سنتز استفاده نمودیم.
مواد متخلخل سه بعدی می توانند با انتخاب لیگاندهای آلی و یک ساختار معدنی مناسب ساخته شوند، این محققان برای ساخت این جاذب از لیگاندهای آلی و فلز کادمیم، دو چارچوب جدید با نام های TMU-8 و TMU-9 سنتزنموده اند، این جاذب ها به وسیله بلورنگاری اشعه x تعیین ساختار شده اند.
این محقق اظهارکرد: در حال حاضر گروه ما کار تحقیقاتی خود را بر روی سنتز چارچوب های فلز-آلی جدید، به منظور استفاده در جذب گازهایی نظیر دی اکسید کربن و متان و نیز کاربرد های کاتالیستی و فوتوکاتالیستی متمرکز نموده است.
نتایج این تحقیق در مجله Crystengcomm به چاپ رسیده است.
پایان پیام /.