ممنوعیت واردات آسانسور و قطعات آن در ایران، صنعت آسانسور کشور را با چالش‌های جدی در کیفیت، ایمنی و رقابت‌پذیری مواجه کرده است.
یک فعال در صنعت آسانسور، به بررسی تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران پرداخته و این ممنوعیت را بدون در نظر گرفتن ظرفیت و مزیت رقابتی شرکت‌های داخلی، اشتباهی مهلک دانسته است. او توضیح داد که در حال حاضر تولید آسانسور در ایران به حدود ۲۰ هزار دستگاه محدود بوده و به دلیل عدم وجود مزیت رقابتی در برابر بازارهای جهانی، این صنعت با چالش‌های متعددی مواجه است.
آسانسور به‌عنوان تجهیزی ضروری در ساختمان‌ها که مستقیماً امنیت جانی کاربران را تأمین می‌کند، باید استاندارد و کیفیتی بالا داشته باشد تا ایمنی و راحتی استفاده‌کنندگان تضمین شود.
تأثیر محدودیت‌های وارداتی بر شرکت‌های فعال در صنعت آسانسور
از سال ۱۳۹۷، تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران به طور جدی احساس شده است. این ممنوعیت‌ها بر کیفیت و بهره‌وری آسانسورهای کشور تأثیرات منفی گذاشته است.
ساختار صنعت آسانسور ایران و اهمیت دسته‌های مختلف فعالان
او با اشاره به تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران، توضیح داد که این صنعت در ایران شامل چهار دسته فعالیت کلیدی است: تولید داخلی قطعات آسانسور، واردات قطعات، مونتاژ و تولید آسانسور، و خدمات پشتیبانی و نگهداری. به دلیل محدودیت‌های وارداتی، تنها سازندگان داخلی مجاز به تامین قطعات شده‌اند و این امر منجر به کاهش کیفیت آسانسورها در بازار داخلی شده و نتوانسته است نیازهای پروژه‌های بلندمرتبه یا ساختمان‌های عمومی را برآورده کند.
کاهش کیفیت خدمات پس از فروش به دلیل ممنوعیت واردات
بوی تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران باعث شده است تا تامین قطعات و سرویس‌های لازم برای نگهداری آسانسورها با مشکل مواجه شود. این مساله به کاهش کیفیت خدمات پس از فروش منجر شده و در نهایت، امنیت و راحتی استفاده‌کنندگان آسانسورها را به خطر انداخته است.
شرکت‌های فعال در صنعت آسانسور به دلیل عدم دسترسی به قطعات مرغوب و مطمئن، نمی‌توانند خدمات مناسبی به مصرف‌کنندگان نهایی ارائه دهند.
تاثیرات اقتصادی منفی ناشی از محدودیت‌های وارداتی
به گفته این مدیر صنعت، تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران به شکل‌گیری کارخانجات فلزکاری غیرضروری و تولید قطعات بی‌کیفیت منجر شده و به هدر رفتن منابع ارزی و انرژی در کشور دامن زده است. با توجه به محدودیت واردات، تولیدکنندگان داخلی امکان رقابت با محصولات باکیفیت جهانی را ندارند و این امر در بلندمدت هزینه‌های سنگینی را به مصرف‌کنندگان نهایی تحمیل خواهد کرد.
مقایسه شرایط آسانسور و صنعت خودرو
این کارشناس، ضمن مقایسه تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران با صنعت خودرو، اظهار کرد که این محدودیت‌ها شرایطی مشابه خودروسازی داخلی ایجاد کرده است. همان‌طور که در صنعت خودرو مصرف‌کنندگان ناچار به خرید محصولات باکیفیت متوسط و با قیمت بالاتر هستند، در صنعت آسانسور نیز سازندگان و مالکان ساختمان‌ها مجبور به استفاده از آسانسورهای داخلی با کیفیت متوسط و قیمت‌های بالاتر از محصولات جهانی شده‌اند.
نبود مزیت رقابتی برای تولید آسانسور در ایران
این فعال صنعت ساختمان با اشاره به تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران تاکید کرد که در ایران مزیت رقابتی برای تولید آسانسور وجود ندارد. او توضیح داد که تولید داخلی آسانسور به حجم ساختمان‌سازی و نوع پروژه‌های موجود وابسته است. در حالی که تولیدکنندگان خارجی با محصولات با کیفیت و قیمت‌های رقابتی وارد بازار می‌شوند، تولیدکنندگان داخلی به دلیل محدودیت‌های موجود نمی‌توانند با آنها رقابت کنند.
عدم توان رقابت با بازارهای جهانی و مشکلات صادرات
او در خصوص تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران و چالش‌های موجود برای صادرات آسانسورهای تولید داخل، اظهار کرد که کیفیت و هزینه تولید آسانسورهای داخلی قابل رقابت با بازارهای جهانی نیست. همچنین، عدم دسترسی به مواد اولیه و قطعات باکیفیت باعث شده است تا تولیدکنندگان داخلی توان صادرات و حضور در بازارهای جهانی را از دست بدهند و این امر، از دیدگاه بلندمدت برای صنعت آسانسور کشور، تهدیدی بزرگ محسوب می‌شود.
نیاز به بازنگری در سیاست‌های وارداتی صنعت آسانسور ایران
وی در پایان تاکید کرد که تاثیر ممنوعیت واردات بر صنعت آسانسور ایران باید مورد بازنگری قرار گیرد. او افزود که برای دستیابی به کیفیت و ایمنی بهتر در صنعت آسانسور، لازم است امکان واردات تجهیزات و قطعات باکیفیت فراهم شود تا مصرف‌کنندگان داخلی بتوانند به آسانسورهایی با استاندارد جهانی و قیمت مناسب دسترسی داشته باشند. این امر نه تنها باعث ارتقاء سطح ایمنی و بهره‌وری آسانسورها خواهد شد، بلکه به رشد صنعت و اشتغال‌زایی در این حوزه نیز کمک شایانی خواهد کرد.
