به بهانه بزرگداشت روز معمار

و در این میان مسأله «معماری» موضوعی است ارزشمند که مسئولیت معماران نیز در آن کاملا مشهود است. در چارچوب تأمین فضای مورد نیاز برای آسایش بشر، معماری کیفیتی فضایی است که تأمین نیازهای روحی و روانی آدمی را نیز بر عهده دارد. از سویی دیگر باید باور داشت که در ساخت و ساز و معماری و شهرسازی، ساختمان و بنایی می‌تواند ماندگار باشد که بر پایه اخلاق بنا شود.

اما آیا قوانین در احقاق حقوق معماران به عنوان خالق فضای معماری از یک سو و به عنوان عضوی از جامعه شهروندی از سوی دیگر، کارآیی لازم را داشته اند؟ به نظر می رسد اگر چه در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان بر ترویج اصول معماری و رشد آگاهی مردم جامعه نسبت به آن تأکید شده است اما نکاتی مغفول نیزدر قوانین و آیین نامه ها و مباحث مقررات ملی ساختمان وجود دارد که توجه به آن توسط مسئولان مربوطه ضروری است. از جمله توجه به حقوق مهندسان در رشته های مختلف از جمله معماری و مسئولیتی که قانونگذار متوجه معمار نموده است که متأسفانه ارزشگذاری به نحو شایسته برای آن صورت نمی پذیرد. این در حالی است که ناهماهنگی ایجاد شده را می توان در ماده ۱۱۷ آیین نامه اجرایی قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان بررسی نمود. توجه به بحث شرح خدمات یا شرح وظایف مهندسان از جمله معماران مسأله مهم دیگری است که می تواند در احقاق حقوق جامعه مهندسی مؤثر باشد.

 امید که بتوان بازتعریف شایسته ای از جایگاه ارزشی معماری در جامعه صورت داد. روز معمار مبارک.