تفرقه در جنگ

روح اله واصف

مدیرعامل آکادمی کاشانه

در نمایشگاه تاسیسات امسال، انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان سیستم‌های تهویه مطبوع ایران در سالنی جداگانه و به صورت یکپارچه شرکت کرد و شرکت‌های عضو همه در این سالن حضور پیدا کردند.

ایجاد هر تشکل جدید باعث تضارب آراء و شاید رقابت بین سازمان‌ها و تشکل‌ها شود و شاید به سمت بهتر شدن اوضاع پیش برویم، اما چند نکته را باید مدنظر قرار داد.  اول آنکه وجود تشکل موازی انجمن صنعت تاسیسات ایران به عنوان یکی از قدیمی‌ترین تشکل‌های صنفی را نباید از نظر دور داشت. راه طولانی طی شده توسط این تشکل، چه درست چه غلط؛ چه کند چه تند تجربه فوق‌العاده‌ای است که وجود دارد و شاید بتوان چرخ را دوباره اختراع کرد.

مساله دیگر تکرار تجربه‌ای است که سال‌ها خود انجمن صنعت تاسیسات آن را امتحان کرده بود و آن جداسازی خود از دیگران است. این تجربه شاید چندان موفق نبوده است که خود انجمن صنعت تاسیسات هم مدتی است که آن را رها کرده است. در بازاری که مصرف‌کننده قدرت انتخاب بالایی دارد و حتی در مواردی شخصاً به تولیدکننده اصلی در خارج از کشور مراجعه و از نبود نمایندگی رسمی در کشور استفاده می‌کند، این چنین جداسازی و دوقطبی کردن بازار تولید چندان به سود این صنعت نخواهد بود.

زیان دیگر جداسازی، مشکلاتی است که در مواجهه با نظام مالیاتی و بیمه اتفاق خواهد افتاد. شاید انجمنی که نماینده تعداد زیادی شرکت باشد بهتر بتواند در جلسات چانه‌زنی کند و دست بالا را بیابد تا چند انجمن با مدیران متفاوت و با سلایق و نظرات متعدد.

به نظر می‌رسد هر دو انجمن و هر انجمن موازی دیگر در جلساتی با هم باید با تشریک مساعی به جمع‌بندی برسند و در این بازار آشفته از تفرق بپرهیزند که زمان، زمان جنگ داخلی نیست.