انتظارات ما از دولت جدید

روح الله واصف/ سردبیر پایگاه خبری تاسیسات نیوز: همکاران عزیز سلام و خدا قوت. سرانجام ماه‌ها حرف‌وحدیث و گمانه‌زنی پایان یافت و شاهین اقبال چندان‌که افتد و دانی بر شانه‌های مدیری جدید نشست و آقای رئیسی را رئیس‌جمهور ساخت.

چنان‌که سال‌ها قبل در آغاز دولت آقای روحانی چه در دوره اول و چه در دوره دوم نوشتیم، هر مدیر جدید با وعده‌ها و قول‌هایی پا به عرصه می‌گذارد و بدیهی است که باید انتظاراتی را پاسخ دهد. انتظارات صنف مهندسان و به‌ویژه مهندسان تأسیسات چیست و حل چه مشکلاتی را خواستارند؟

شاید به قول ارسطو عامل در سریال پایتخت، یافتن یک همسر خوب را هم باید از رئیس‌جمهور انتظار داشت! اما آنچه از هر خواسته‌ای مهم‌تر است، توجه به وضع معیشت مهندسان تأسیسات است. در تصور عامه، هر شخص خوش‌لباس و شیک‌پوش که اتومبیل خوبی دارد و حتماً دستش به دهانش می‌رسد، مهندس است. این را به‌راحتی در رفتار مغازه‌داران با خودتان می‌توانید ببینید. اگر کالایی پشت ویترین را قیمت کنید برای پاسخ شما را مهندس خطاب می‌کنند. درصورتی‌که شما را نمی‌شناسند؛ ولی آیا مهندسان چنین پولدارند؟

در سال‌های اخیر هزینه‌های زندگی به شکل وحشتناکی افزایش یافته است. سوء مدیریت در بخش‌های اقتصادی، سیاسی و حتی فرهنگی به همراه بیماری هلندی اقتصاد ایران، که ما را جزء معدود کشورهای جهان با تورم بالا در طولانی‌مدت قرار داده است، دهک‌های مختلف را در فشار سهمگینی قرار داده است و مهندسان نیز از این قاعده مستثنا نیستند. حقوق‌ پایین، اجاره بالای مسکن و سایر هزینه‌های سرسام‌آور زندگی اجزای پازلی هستند که هر مهندس باید روزها و ماه‌ها برای مرتب کردن آن تلاش کند. چه بسیارند مهندسانی که از خیر ازدواج یا فرزند می‌گذرند زیرا توان جنگ با غول گرانی را در خود نمی‌بینند. اینان در سنین بالاتر به آسایش نسبی مالی می‌رسند ولی در این سن دیگر به فکر ازدواج و … نمی‌افتند. ساده‌ترین و خنده‌دارترین نیازهای انسان امروزی!

در میان مهندسانی که در صنعت ساختمان‌سازی مشغول به کارند، پایین بودن معنادار تعرفه‌های خدمات مهندسان تأسیسات در مقایسه با معماری و سازه، عملاً مهندسان تأسیسات را در بن‌بست قرار داده است. بازدیدهای متعدد و چالش‌های همیشگی با کارفرما و سازنده و مهندس معمار و سازه، توان فکر و کار مؤثر را از مهندسان تأسیسات گرفته است. عده‌ای با کار در چند شرکت و انجام پروژه‌هایی در منزل، سعی در رفع‌ورجوع هزینه‌ها دارند؛ اما مگر نه این‌که هر انسانی به چند ساعت خواب و استراحت نیاز دارد؟ چرا این متخصصان کارکشته باید جمعه‌ها نیز کار کنند تا لقمه نانی به کف آرند؟ البته بسیارند حرفه‌هایی که باید چنین کنند و صحبت ما در خصوص حرفه خود است. جالب است که برق و مکانیک از سخت‌ترین رشته‌های دانشگاهی هستند و نخبه‌ترین‌ها جذب این رشته‌ها می‌شوند؛ اما چه سود که نفعی از آن نمی‌برند!

اگر این دولت فکری نکند و گوشی شنوا نداشته باشد، آمار مهاجرت این مهندسان بالاتر خواهد رفت و به‌زودی مجبور خواهیم بود چند برابر هزینه کنیم تا مهندسانی هندی و چینی پروژه‌های ما را طراحی کنند!