اصول ایمنی در محیط کار چه ضرورتی دارد؟

به گزارش تاسیسات نیوز، محل کار نیز به محیط هایی که کار در آن رخ می دهد، گفته می شود که بنا بر نوع شغل مکان های مختلفی را شامل می گردد.

آن چه در مورد کار در این متن دارای اهمیت می باشد، بحث صدمات و آسیب های ناشی از حوادث مختلف در محیط های کار می باشد؛ چرا که هر یک از مشاغل و فعالیت های مربوط به آن ها خطرات خاص خود را به همراه دارند.

پژوهش های صورت گرفته در این زمینه نشان می دهند که هر ساله در جهان، بیش از یک میلیون نفر بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست می دهند و تعداد کثیری نیز دچار آسیب های جدی می گردند.

این وضعیت در کشورهای در حال توسعه از میزان و شدت بیشتری برخوردار است.آمارها نشان می دهند در دهه های اخیر حوادث ناشی از کار به عنوان سومین عامل مرگ و میر در جهان به حساب می آید و علت آن وجود خطرات محیط کار و عدم رعایت مسائل ایمنی است.

از جمله رایج ترین علل مرگ ناشی از حوادث کار می توان به سقوط از بلندی، برق گرفتگی، سوختگی و برخورد جسم سخت اشاره نمود که در اثر عدم رعایت نکات ایمنی و عدم استفاده از وسایل ایمنی اتفاق افتاده اند.

چگونه می توان ایمنی را به عنوان مصونیت در برابر خطرات محیط کار ایجاد نمود؟

به جهت  نظارت بر رعایت ایمنی و حفاظت از افراد در محیط های کاری، هر کشوری  قوانین مخصوص به خود را دارد که با دیگر کشورها متفاوت اند. کشور ما نیز در این راستا قوانینی را وضع کرده است. از جمله قوانین وضع شده مربوط به رعایت ایمنی در محیط های کاری می توان به ماده ی ۹۱ قانون کار جمهوری اسلامی ایران اشاره نمود.

بر اساس این قانون کارفرمایان موظفند برای تامین حفاظت و سلامت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم ایمنی را تهیه نموده و در اختیار افراد قرار دهند و کارگران نیز ملزم به استفاده و نگهداری مناسب از تجهیزات محافظتی و بهداشت فردی و رعایت دستورالعمل های مربوطه در محیط کاری خود می باشند.

 بنابراین می توان گفت ایجاد محیطی ایمن در کار از وظایف اصلی مدیران و کارفرمایان هر بخش از سازمان است. در کارخانجات، سازمان ها و واحدهای تولیدی و صنعتی؛ مسئولیت نظارت بر ایجاد محیط کاری ایمن و اجرای قوانین ایمنی وضع شده توسط وزارت کار بر عهده مسئول بهداشت و ایمنی می باشد.

داشتن وسایل و تجهیزات ایمنی ضمن کار چنان دارای اهمیت است که در اکثر موقعیت ها، بدون داشتن تجهیزات ایمنی به افراد اجازه کار داده نمی شود. این مهم است که افراد اعم از کارفرمایان و کارگران بدانند باید از چه وسایلی جهت حفاظت و بهداشت فردی در محیط کار استفاده شود، چه تجهیزاتی برای شغل آن ها با این هدف تولید شده و این وسایل را باید با چه خصوصیاتی تهیه نمایند.

تجهیزات ایمنی با حفاظت از افراد در برابر شرایط تهدیدکننده، صدمات جدی و بیماری های محل کار ضمن حفاظت از نیروی انسانی در محیطی ایمن سبب حداکثر بهره وری و تلاش در راستای تولید نیز می شوند.

انواع تجهیزات ایمنی کدامند؟

تجهیزات ایمنی که  به منظور حفاظت از زندگی و جلوگیری از آسیب های ناشی از حوادث مختلف در محیط های کاری و زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرند، به طور کلی شامل تجهیزات حفاظت فردی، تجهیزات آتشنشانی و تجهیزات ترافیکی می باشند.

تجهیزات حفاظت فردی لوازمی هستند که به منظور ایجاد ایمنی در محیط کار و حفاظت از کارگر مورد استفاده قرار می گیرند، که گاها برخی از آن ها به عنوان ابزار کار شناخته می شوند.

تجهیزات حفاظت فردی با هدف حفاظت از نیروی کار عموما شامل لباس کار، کفش کار، کلاه ایمنی، عینک ایمنی، دستکش ایمنی، ماسک ها، عینک و … می باشند.

تجهیزات ترافیکی نیز، همان گونه که از نام آن مشخص است مربوط به ایمنی در مباحث ترافیکی بوده و شامل موانع محافظت و کنترل جمعیت، تابلوهای علائم هشدار دهنده و خطر، سرعت گیرها و … می باشند. در ادامه مقاله به مطالب مربوط به تجهیزات آتشنشانی پرداخته می شود.

استفاده از کفش ایمنی مناسب به عنوان حفاظت فردی چه اهمیتی دارد؟

کفش های ایمنی استاندارد که امروزه با توجه به نیاز مشاغل، تناسب مطلوب و رعایت اصل راحتی برای محافظت از پاها طراحی شده اند به لحاظ راحتی، جنس و مقاومت با کفش های دیگر تفاوت دارند.

البته کفش های ایمنی خود،  بسته به موقعیت شغلی و خطرهای موجود در محیط دارای انواع گوناگونی می باشند که در مکان های مختلف از آن ها استفاده می شود.

در انتخاب نوع کفش ایمنی، باید به ویژگی های کفش ایمنی مناسب با شغل افراد توجه شود؛ اما آنچه که به عنوان مهم ترین نکات باید لحاظ گردد، توجه به مسائل بهداشتی در طراحی و تولید کفش، عدم لغزش بر روی سطوح و میزان محافظت و مقاومت در برابر خطراتی چون سقوط اجسام سنگین  می باشد.

بنابراین افراد باید با آگاهی و توجه به نکات ضروری در انتخاب و تهیه کفش ایمنی اقدام نمایند. چرا که استفاده از کفش نامناسب و ناایمن نه تنها احتمال آسیب به پاها را به علت خطرات شغلی افزایش می دهد بلکه در ساعات کاری روزانه و در مدت زمان طولانی مسائلی چون عوارض فیزیکی ظاهری، دردهای مرتبط با ستون فقرات، سرد دردهای مزمن و بیماری های پا چون قارچ و میخچه را موجب می شوند.