آقای همه فن حریف – ۲
به گزارش تاسیسات نیوز، دومین قسمت مصاحبه با آقای احمد بستانچی، مدیرعامل محترم شرکت دمنده را در زیر می خوانید:
اولین فن که تولید کردید چه نوع فنی بود؟
اولین فن، فنهای اکسیال بودند ولی بعدازاینکه در دهه ۵۰ صنعت ایران با مشکل مواجه شد و الکتروموتور نیز کم شده بود من مجبور شدم که خودم برای فن الکتروموتور هم تولید نمایم. برای ساخت این الکتروموتور ما نه بودجه کافی داشتیم که قالبهای آنچنانی را خریداری نماییم و یا پرسها را تهیه کنیم و نه جا و امکانات این کار را داشتیم.
در ضمن آن روز تکنولوژی تولید این کار را هم نداشتیم. من چون سابقه کار سیمپیچی را داشتم، روتوراستاتورهایی که از کمپرسورهای یخچالهای سوخته جدا میشد استفاده میکردم.
من این کمپرسورها را میخریدم و یک پوسته برای آنها طراحی کرده بودم و آن استاتورها را سیمپیچی میکردم و با ریختهگری بدنه فنها و موتورها، فن صنعتی میساختم. من تا بیش از ۱۰ سال بدین روش و با استفاده از روتوراستاتورهای یخچالهای سوخته، حدود یکمیلیون هواکش صنعتی را تولید کردم. بعدازاینکه دامنه کارمان وسعت پیدا کرد و فروش بالا رفت، برای این کار قالب روتوراستاتور و پرس را ساختیم و کارمان را مدرن کردیم.
در چه تاریخی و به چه شکل محصولی با برند دمنده تولید شد؟
من در ابتدا محصولات خود را با نام الکترومکانیک پارس روانه بازار میکردم. البته لوگویی برای آن طراحی نکرده بودیم و محصول فقط با نام الکترومکانیک پارس تولید میشد.
سپس رقبای ما که کیفیت چندانی نیز در محصولاتشان دیده نمیشد، محصولات خود را با همین نام پارس تولید میکردند. البته ما نیز این نام را به ثبت نرسانده بودیم.
برای همین موضوع و محافظت از نام و لوگوی محصول، ما نام دمنده را برای محصولات خود انتخاب کردیم و من خودم شخصاً لوگوی دمنده را طراحی کردم و به ثبت رساندم. خلاصه اینکه در اوایل دهه شصت بود که نام و لوگوی دمنده به ثبت رسید.
انقلاب سال ۱۳۵۷ چه تأثیراتی در کار شما داشت؟
انقلاب تأثیر چندانی در کار ما نداشت. چون ما از روتوراستاتورهای داخلی استفاده میکردیم و موتور را خودمان تولید میکردیم. لذا این تنگناهای اقتصادی تأثیری بر روی کار ما نداشت.
آیا هنگامیکه شما شروع کردید به تولید فن، رقیب ایرانی قدرتمندی در بازار وجود داشت؟
البته رقبای ایرانی وجود داشتند ولی خیلی ضعیف بودند. شرکتی که الکتروموتور و فن را همزمان بسازد وجود نداشت و اگر تعدادی انگشتشمار در بازار حضور داشتند خیلی ضعیف بودند. در حال حاضر نیز وضع به همین منوال است و تعداد بسیار کمی شرکت ایرانی وجود دارد که بتواند همزمان الکتروموتور و فن را تولید کند.
آیا از رقبای شما که کار را با شما شروع کرده باشد، شرکتی در حال حاضر وجود دارد که مانند شما در این زمینه موفق عمل کرده باشد؟
خیر. متأسفانه شرکتی وجود ندارد. یا صاحبان آنها با تأسف از دنیا رفتهاند و بازماندگان آنها نتوانستهاند بهخوبی کار آنها را ادامه دهند و یا اینکه آنها موتورها را میخریدند و شرکت ما این موتورها را تولید میکرد و دقیقاً فرق ما با شرکتهای داخلی در همین زمینه بود و در حقیقت کار ما ریشهای بود.
پس میتوان این ادعا را داشت که دمنده قدیمیترین تولیدکننده موفق فن در ایران است؟
باید قضاوت این مسئله را به مردم واگذار کرد البته اینکه ما موفق هستیم را باید به مردم سپرد ولی ما قدیمیترین مجموعه در این زمینه هستیم.
شما در مقطعی به دلیل بعضی از ملاحظات، موتورها را در کارخانه خودتان تولید میکردید. چرا وقتی کارتان رونق گرفت این موتورها را از خارج تهیه نکردید؟
موتورهایی را که ما میساختیم از لحاظ IP و بسته بودن کاملاً در رده بالایی قرار داشتند. حداقل IP در موتورهایی که ما میساختیم ۵۴ بود و در ضمن رطوبت و گردوخاک بههیچعنوان داخل موتورها نمیشد.
موتورهای ساخت خارج با توجه به IP بالایی که داشتند از قیمت بالایی نیز برخوردار بودند ولی موتورهای ما در مقایسه با آنها IP بالایی داشت و چون در آن زمان تولید و مصرف با برق تک فاز انجام میشد ما در این موتورها از نوعی خازن استفاده میکردیم که بشود با برق تک فاز نیز کار کند.
در ضمن موتورهای ما راندمان بالایی داشت و به همین دلیل گرمای کمتری داشت. از مصرف کمتری برخوردار بود و درواقع عمر مصرف بالا و قیمت مناسبی داشت.
آیا محصولات دمنده از لحاظ قیمت میتواند با محصولات چینی رقابت کند؟
حتماً ما توانستهایم از لحاظ قیمت با آنها رقابت کنیم که تا بحال نتوانستهاند این نوع محصول را وارد کشور کنند. درواقع اگر کیفیت این محصولات با محصولات ما یکسان بود و در ضمن از قیمت ارزانتری نیز برخوردار بود مصرفکننده به سمت استفاده از محصولات چینی میرفت. درواقع علت اینکه نتوانستهاند بازار ما را در دست بگیرند به دو دلیل وابسته است:
۱- قیمت مناسب محصولات ما
۲- کیفیت قابلقبول و بالای محصولات دمنده
شما با یک تیم بازرگانی از ایران به آلمان سفر داشتید. میشود در این رابطه کمی برای ما توضیح دهید.
ما به این دلیل به سفر رفتیم که اطلاعات تجاری خود را بهروز کنیم. ما بیشتر سفرهایمان به آلمان جهت خرید ماشینآلات دسته دوم آلمانیهاست. چون برای افزایش تولید و بهرهوری نیاز داریم به یکسری از تکنولوژیها و ماشینآلات بهطور دائم روی بیاوریم.
ماشینآلات چینی با توجه به قیمت پایین کیفیت پایینی دارند ولی ماشینآلات دسته دوم و قدیمی اروپایی نسبت به ماشینآلات نو چینی هم قیمت کمتری دارند و هم کیفیت و ماندگاری بالاتری دارند. در ضمن با توجه به آشنایی ما نسبت به دستگاههای اروپایی تعمیر و نگهداریشان نیز برای ما راحتتر است.
بنابراین ما برای تأمین نیازهایمان و بالا بردن تکنولوژی از ماشینآلات دسته دوم اروپایی استفاده میکنیم. این سفرهایمان نیز به این دلیل است که ارتباطهایمان را با آنها بیشتر کنیم. با مراکز تولید و کارخانجات آنها آشنا شویم و از دلایل دیگر این سفرها از نزدیک دیدن ماشینآلات جهت خرید آنهاست.
ادامه دارد…
انتهای خبر