گسترش فجایع در خانه های اشتراکی

به گزارش تاسیسات نیوز، افزایش مشکلات اقتصادی خانواده ها را به خانه های اشتراکی سوق داده و به اعتقاد کارشناسان، این سبک زندگی می تواند باعث افزایش جرائم و فسادهای اخلاقی شود.

اردشیر گراوند، جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی، نسبت به افزایش خانه های اشتراکی به دلیل مشکلات اقتصادی هشدار داده و آن را عاملی برای رشد فساد اخلاقی و جرائم جنسی و جسمی می داند. وی معتقد است که خانه های اشتراکی، که به دلیل ناتوانی خانواده ها در تأمین مسکن مستقل رواج یافته اند، بر الگوهای رفتاری و تعاملات خانوادگی اثر منفی گذاشته و در نهایت می تواند به بروز انواع بزهکاری ها دامن بزند.

اردشیر گراوند، جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی، به بررسی رواج الگوی زندگی در خانه های اشتراکی پرداخته و این پدیده را نتیجه ای از فشارهای اقتصادی و ناتوانی خانواده ها در تأمین مسکن مستقل می داند. به گفته وی، خانواده ها تحت فشار اقتصادی ناچار به انتخاب این نوع زندگی شده اند؛ الگویی که به دلیل افزایش هزینه های مسکن و کاهش درآمدها به جامعه تحمیل شده است.

پیامدهای زندگی در خانه های اشتراکی بر الگوی تعاملات خانوادگی

گراوند با اشاره به تغییرات اجتماعی و اقتصادی دهه های اخیر، تأکید می کند که سبک زندگی در ایران دچار تحولات بنیادین شده و زندگی خانوادگی به گونه ای است که حریم شخصی بیشتری نسبت به گذشته مورد توجه قرار می گیرد. او اشاره می کند که در گذشته، حضور چند فرزند در یک اتاق امری عادی بوده، اما نسل جدید به چنین زندگی عادت ندارد و سکونت دو خانواده در یک خانه می تواند زمینه ساز تعارضات و تنش های متعدد شود. وی اضافه می کند که خانه های اشتراکی تعاملات اجتماعی و الگوهای رفتاری را تغییر داده و در نهایت به بروز آسیب های روانی و اجتماعی دامن می زند.

هشدار درباره افزایش جرائم و فساد اخلاقی در خانه های اشتراکی

به باور این جامعه شناس، خانه های اشتراکی به دلیل فقدان حریم خصوصی و تغییر الگوی تعاملات خانوادگی، زمینه ساز افزایش جرائم و فسادهای اخلاقی هستند. وی توضیح می دهد که وقتی دو خانواده در یک خانه زندگی می کنند، احتمال مواجهه ناخواسته افراد با یکدیگر افزایش یافته و به دلیل عدم آشنایی با این سبک زندگی، احتمال بروز رفتارهای ناپسند و خشونت های خانگی افزایش می یابد.

تأثیر مشکلات اقتصادی بر سبک زندگی خانواده ها

گراوند در تحلیل خود به بحران اقتصادی و تأثیر آن بر زندگی خانوارها اشاره می کند. وی معتقد است که از دهه ۷۰ تاکنون، سبک زندگی در ایران تحت تأثیر شرایط اقتصادی و افزایش باسوادی و آگاهی از حقوق فردی، دچار تغییر شده است. اکنون، حدود ۳۵ درصد از خانوارهای ایرانی هیچ شاغلی ندارند و برای گذران زندگی خود، ناچار به روی آوردن به الگوهای جدیدی مانند خانه های اشتراکی هستند. در نتیجه این شرایط، خانواده ها برای تأمین نیازهای اولیه خود دچار مشکلات عمده ای شده اند که فشار روانی و اجتماعی شدیدی بر جامعه تحمیل کرده است.

افزایش جرائم و بزهکاری در خانه های اشتراکی و مسکن مهر

گراوند با اشاره به مشاعات و مسائل اخلاقی خانه های اشتراکی، تأکید می کند که این سبک زندگی می تواند باعث افزایش انواع جرائم و فسادهای اجتماعی و اخلاقی شود. وی به مسکن مهر اشاره کرده و توضیح می دهد که حتی در این منازل که به صورت مستقل ساخته شده اند نیز بزهکاری افزایش یافته است. وی هشدار می دهد که در خانه های اشتراکی، احتمال افزایش جرائم جنسی، جسمی و اجتماعی به مراتب بیشتر است و باید به بررسی دقیق تر این مسئله و پیامدهای احتمالی آن پرداخته شود.