پیشنهادی برای مدیریت بحران زلزله

به گزارش تاسیسات نیوز، دکتر طاهره نصر، رئیس گروه تخصصی معماری و نایب رئیس کمیسیون انرژی سازمان نظام مهندسی ساختمان کشوراظهار داشت:

مدیریت بحران یکی از مشاغلی است که از اهمیت بالایی در اجتماع برخوردار است. توجه به بخشهای مختلف اجرایی و پژوهشی و تعامل این دو با هم، در کاهش خسارت در زمان بحران بسیار مهم است.

طی 90 سال گذشته تقریباً بیش از 90 زلزله مهم در ایران رخ داده است که قدرت 18 مورد آن بین 7 تا 8 ریشتر بوده است. در 30 سال گذشته نیز به طور میانگین هر سه سال یکبار، یک زلزله بزرگ رخ داده است. از سوی دیگر سیل و خشکسالی نیز درصد وسیعی از بلایای طبیعی ایران را تشکیل می دهد.

با توجه به حجم عظیم خسارات وارده از بحرانهای یاد شده، باید با مدیریت صحیح از هزینه های وارده کاست.

آمایش فضاهای بحران زده در زمان با سیستمهای مدیریت بحران انجام میگیرد. مدیران بحران باید با روشهای مؤثر مدیریت بحران، یک وضعیت بحرانی را با حداقل خسارات به سوی وضعیت عادی هدایت کنند.

بنابراین در این مدیریت، علم و عمل توأماً به کار می آید. در این میان ایمن سازی و مقاوم سازی ساختمان ها، توجه به تأسیسات عمرانی و ساختمانی، خدمات عمومی و شهری و … کاملاً جدی به نظر می رسد.

قابل توجه است که زلزله به خاطر تفاوت در قدرت تخریب بسیار زیاد، زمان بسیار کوتاه وقوع، حوزه تخریب بسیار زیاد، ادامه تهدیدات ناشی از خطر پس لرزه ها که گاهی به بیش از یک سال می انجامد و عدم پیش بینی دقیق وقوع با سایر بلایای طبیعی از اهمیت خاصی برخوردار است.

از مهم ترین اقدامات در فرآیند مدیریت بحران در سطح ملّی تدوین سیاستهایی است که باید در تدوین برنامه های کلی نظام توسعه مورد توجه قرار گیرد.

این امر هم در چشم انداز بیست ساله نظام جمهوری اسلامی ایران و هم در سیاست های کلی نظام توسعه است. چالش های موجود در زمینه کاهش اثرات بلایا را می توان در مدیریت دانش و آموزش، کاهش عوامل خطر اصلی، آمادگی جهت واکنش مؤثر و بازسازی، قانونگذاری و سیاستگذاری، شناسایی خطرات، ارزیابی و هشدار زودهنگام مطرح نمود. پیشگیری در واقع به معنای پیشگیری از وقوع زلزله نیست، بلکه پیشگیری بعضی آسیب ها، خسارات و عوارض بعدی میباشد.

با توجه به عوامل مؤثر در دستیابی به هدف یعنی چهار مقوله فرهنگ (خواستن)، دانایی (دانش)، توانایی (سرمایه و فن آوری) و ساختار (قوانین و ضوابط) در رابطه با پیشگیری و کاهش آسیب ها لازم است که موارد زیر در حیطه مهندسی ساختمان مورد توجه قرار گیرند:

•اجتناب از ساخت وساز در مناطق با خطر لرزه ای بالا، رعایت آخرین استانداردها در ساخت و ساز، تعمیر و نگهداری و بهره برداری صحیح از سازه های موجود، سهولت امدادرسانی و عملیات بازسازی، تهیه نقشه گسل های شهری، متمرکزسازی تمامی سازمان ها و ارگان ها، بهسازی ساختمان های آسیب دیده از زلزله، ایمن سازی ساختمان های موجود در برابر زلزله، مقاوم سازی، طراحی شهری اصولی با توجه به مکان های باز یا خالی همراه با وسایل اورژانس کافی، شبکه راه ها و زیرساخت ها که هم عامل تخریب ثانویه نباشند و هم بتوانند در تسهیل شهر مؤثر باشند و سازمان و تشکیلات از پیش اندیشیده شده.

مبحث زلزله آنقدر بزرگ است که کاهش اثرات آن فقط از عهده یک سازمان و ارگان خاص برنمی آید، بلکه یاری و همدلی تمام دستگاه ها را می طلبد. همچنین افزایش تعداد شهرها، گسترش شهرها، و افزایش کمی و کیفی تأسیسات شهری که موجب افزایش خسارات مالی ناشی از زلزله شده است نیز قابل توجه است. مدیریت بحران در گذر زمان به طور دینامیکی عمل می کند.

بنابراین توجه به مدیریت بحران زلزله بسیار مهم است که در این بین به نظر می رسد تدوین مبحثی به همین نام در مقررات ملی ساختمان در کنار مباحث دیگر مرتبط، قابل توجه است.

 

 

 

 

 

انتهای خبر