این روز‌ها یکی از مهم‌ترین وسایلی که با وجود ساختمان‌های بزرگ، بسیاری از مشکلات را حل می‌کند، آسانسور است. باید ساکنین آپارتمان، باقوانین آپارتمان‌نشینی در مورد آسانسور آشنایی داشته باشند.
افزایش جمعیت در دهه گذشته در کنار مهاجرت به شهرهای بزرگ بر زندگی انسان در این شهرها تاثیر بسیاری گذاشته است. زندگی از خانه‌های حیاط‌دار و ساختمان‌های یک یا حداکثر دو طبقه به برج‌های سربه‌فلک کشیده تغییر کرده است. از مهم‌ترین لوازمی که زندگی در این ساختمان‌ها را میسر می‌کند آسانسور است، که گاهی سبب اختلافاتی بین اهالی ساختمان می‌شود.
قانون استفاده از آسانسور و پرداخت هزینه آن
ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمان‌ها صریحا به موضوع آسانسور پرداخته است و بیان می‌دارد که در مورد استفاده از آسانسور، اعتراض ساکنین طبقات همکف یا اول مبنی بر عدم پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست.
این قانون بدان جهت بوجود آمد که ساکنین طبقه اول یا همکف ادعا داشتند که عبور و مرور آن‌ها منوط به آسانسور نیست و نیازی به آن ندارند، پس چرا باید هزینه تعمیر و نگهداری آن را پرداخت کنند.
این قانون به کمک سایر ساکنین آمد تا از حقوق آنان دفاع کند. بدین صورت‌که قسمت‌های مشاع و هزینه‌های آن برعهده همه ساکنین است و دلیل استفاده نکردن از آن نمی‌تواند ادله‌ای بر عدم پرداخت هزینه آن باشد.
قانون خالی بودن واحد مسکونی و پرداخت شارژ آسانسور
آن‌چه در ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها آمده است درباره تمام قسمت‌های مشاع ساختمان است. پرداخت حق شارژ ساختمان‌ها به‌صورت ماهانه الزامی است.
این الزام با استفاده یا عدم استفاده از بخش‌های مشاع، تأثیری بر پرداخت یا عدم پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد.
در واقع باید گفت آن‌چه که در این ماده به آن اشاره شده الزام همه مالکان یا ساکنین است و نمی‌توان گفت چون مالکی واحدی خالی از سکنه دارد موظف به پرداخت هزینه‌های ساختمان نیست.
قسمت‌های مشاع ساختمان با موجرین یا مستاجرین سرو کار دارند و بودن یا نبودن ایشان تاثیری در هزینه‌های شارژ ندارد.
پرداخت هزینه تعمیر و نگهداری آسانسور در شارژ ساختمان
شارژ آپارتمان، هزینه‌هایی است که برای قسمت‌های مشاع ساختمان پرداخت می‌شود. این شارژ توسط ساکنین و مالکین باید پرداخت شود.
شارژ ساختمان طبق ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها بر اساس متراژ واحد تعیین می‌شود.
گاها نیز هزینه‌هایی که با متراژ واحد مرتبط نیست به‌صورت مساوی میان واحدها تقسیم می‌شود.
هزینه تعمیر و نگهداری آسانسور نیز جزو آن دسته از هزینه‌هایی است که ربطی به متراژ واحد مسکونی ندارد و تمامی واحدها یک مبلغ یکسان را پرداخت می‌کنند.
