سیاست گرمایش منطقه ای اتحادیه اروپا

به گزارش تاسیسات نیوز، کمیسیون اروپا روی تدوین سیاستی برای کاهش انرژی تلف شده در گرم کردن خانه ها و ادارات کار می کند.

 

این کمیسیون به دنبال برنامه ریزی برای ارایه توصیه هایی در مورد گرمایش و سرمایش از طریق به روز کردن قوانین انرژی اتحادیه اروپا و جهت گیری های جدید می باشد.

 

گزینه های کمیسیون برای یک سیاست گرمایش و سرمایش بیشتر روی سیستم های انرژی تجدیدپذیر و گرمایش منطقه ای که آب داغ را از طریق خطوط لوله زیرزمینی به خانه ها می آورد متمرکز است.

 

طرح کمیسیون می گوید استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در گرمایش باید با معیارهای مالیاتی، تدارکات عمومی و سرمایه گذاری دولت برای توسعه بازارها تقویت شود.

 

مارکوف سفکوویچ – رئیس انرژی اتحادیه اروپا- می گوید: «در اروپا امروز ما تقریبا ۴۰% انرژی خود را برای گرمایش و سرمایش مصرف کنیم، در حالی که با برنامه ریزی بهتر ما می توانیم بسیار بهتر از الان کار کنیم.»

 

شرکت های بزرگ برق مثل EDF، E.ON و Enel که قبلا با چالش استفاده از انرژی تجدیدپذیر رو به رو بوده اند می ترسند که انرژی های تجدیدپذیر بیشتر در گرمایش و حرکت به سمت گرمایش جمعی تقاضای برق را بیشتر کاهش دهد.

 

گزینه های بین برق یا گاز، بین گرم کن های کارامدتر یا عایق بهتر و بین تولید گرمای فردی یا جمعی می تواند تاثیر مهمی روی مدل های تجاری شرکت های انرژی اتحادیه اروپا داشته باشد.

 

گرمایش و تا حد کمتر سرمایش حدود ۴۰% مصرف انرژی اتحادیه اروپا را تشکیل می دهد، اما تنها به صورت غیرمستقیم با سیاست های موجود اتحادیه اروپا که بیشتر روی تولید برق با انرژی تجدیدپذیر متمرکز است تامین می شود.

 

کمیسیون تخمین می زند نیمی از تقاضای گرمایشی اروپا در حوزه هایی است که تراکم جمعیت به اندازه کافی برای زیرساختار گرمایش مجزا زیاد است و این روش موثرتر از سایر شیوه ها عمل می کند؛ این مناطق حدود ۴۰ تا ۷۰% تقاضایی گرمایشی اتحادیه اروپا را بالا می برد.

 

در حوزه های با تراکم کمتر، پمپ های حرارتی الکتریکی که گرما را از هوا یا آب زیر زمینی می کشد و سایر تکنولوژی های جدید سبب بیشترین صرفه جویی انرژی برای خانه ها می شود.

 

طرح کمیسیون اروپا بر راندمان «برق و گرمای ترکیبی» (CHP) یا تولید همزمان که گرما و برق را در یک واحد تولید کرده و در اسکاندیناوی گسترده است، تاکید می کند.

 

استفاده از گرمایش منطقه ای تغییر بزرگی بر بیشتر مناطق غربی اروپا خواهد بود؛ در این مناطق خانوارها اساسا متکی بر بویلرهای گازی برای گرمایش محل و آب داغ هستند.

 

سیستم های گرمایش منطقه ای اغلب توسط مراجع ذی صلاح محلی اجرا شده و از واحدهای تولید همزمان گازی یا بیومس استفاده می کنند که گرما و برق را نزدک به مناطق مسکونی تولید کرده و نیاز به تولید برق مرکزی و شبکه های برق سنگین را کاهش می دهد.

انتهای خبر