اندازه گیری دستی آلودگی هوا + عکس
به گزارش تاسیسات نیوز، هم اکنون هزاران نفر در انگلستان از کیت‌های اندازه‌گیری آلودگی هوا، برای پایش کیفیت هوا در محلات خود استفاده می‌کنند؛ این شهروندان معتقدند تعداد مراکز سنجش کیفیت هوا در سطح شهرها کافی نیست و مسئولان، اطلاعات درستی از سطوح خطرناک آلودگی هوا به مردم نمی‌دهند.
تعداد فزاینده‌ای از شهروندان انگلیسی، از بیم آنکه در آمارهای رسمی، سطوح خطرناک آلودگی اعلام نمی‌شود، شخصا به پایش کیفیت هوای محل زندگی و کار خود می‌پردازند.
خیریه زیست محیطی دوستان زمین (Friends of the Earth) ، اعلام کرده که گروه‌های محلی، هم اکنون از کیت‌های خود استفاده می‌کنند و شاهد افزایش چشمگیر افرادی هستیم که ابزار پایش کیفیت هوا را در دست دارند.
اولیور هایس یکی از اعضای کمپین دوستان زمین می‌گوید: “ما از تعداد زیاد متقاضیان استفاده از کیت‌های پایش کیفیت هوای خود شگفت زده شدیم. ۴۰۰۰ نفر در کمتر از یک سال از این کیت‌ها استفاده کرده‌اند که نشان دهنده نگرانی زیاد مردم از آلودگی هوا هم در مناطق شهری و هم در مناطق روستایی است”.
قابل درک است که بیشتر مردم علاقمند باشند درباره کیفیت هوای محل زندگی، کار یا مدرسه کودکان خود اطلاعاتی داشته باشند؛ اما بیش از ۷۰ گروه محلی از اعضای کمپین دوستان زمین، از کیت‌های تست چندگانه برای به دست آوردن تصویری دقیق تر از آلودگی و اغلب در جاهایی که ایستگاه‌های رسمی کنترل کیفیت هوا وجود ندارد، استفاده کرده‌اند.
دکتر بنجامین برت استاد علوم کیفیت هوا در کینگز کالج لندن نیز تایید می‌کند که تعداد افراد استفاده کننده از این کیت‌ها افزایش یافته است. او می‌گوید: “آلودگی هوا از یک دغدغه زیست محیطی به دغدغه‌ای بهداشتی تبدیل شده اما البته هر دو دغدغه در جای خود قابل توجه و مهم است. مردم از نظر سلامتی بیشتر نگران خانواده و همسایه‌های خود هستند و از همین رو این امر منجر به افزایش تعداد کسانی شده که به این دلایل، شخصا اقدام به پایش کیفیت هوا می‌کنند”.
او می‌گوید: “امیدوار است اگر اقدامات محلی به درستی انجام شود، بتواند به تصمیم‌گیران کمک کند و شواهد لازم درباره شرایط محلی را در اختیار آنها بگذارد”.
پروژه Air Apparent UK در بریستول که به پایش کیفیت هوای منطقه می‌پردازد، کار خود را از طریق پایگاه اینترنتی Luftdaten website انجام می‌دهد؛ داده‌های این پروژه برای مشاهده عمومی آزاد است و به مردم درباره چگونگی خرید کیت‌ها اطلاعات می‌دهد و برای آنها این امکان را فراهم کرده است که یافته‌های خود را به صورت آنلاین بارگذاری کنند.
سم پرینس ۳۸ ساله از بریستول می‌گوید در حال حاضر سه سایت اینترنتی در انگلیس در این زمینه فعال هستند اما او شش سایت دیگر هم ساخته است که به زودی فعال می‌شوند و یکی از شهروندان لیدز هم در حال ساخت نمایشگری است که در ماه‌های آینده اضافه خواهد شد.
پرینس اضافه می‌کند: “تعداد روزافزونی از مردم در حال انجام این کار هستند که ضرورتا روش کارشان مثل هم نیست. من شخصی را در بریستول می‌شناسم که یک مونیتور قابل پوشیدن را از امریکا به قیمت ۲۰۰ دلار خریداری کرده که به او اجازه می‌دهد در بریستول با دوچرخه حرکت کند و میزان آلودگی را نشان دهد. ممکن است فکر کنید در یک کشور جهان اول، حسگرهای پایش آلودگی هوا در همه جا هستند اما در واقع چنین نیست. ممکن است در جایی که من هستم آلودگی هوا کم باشد اما ۳۰۰ متر پایین‌تر شدید باشد”.
او می‌گوید: “تا جایی که به من مربوط است، اطلاعات دولتی بی‌فایده است؛ بنابر این مردم سعی می‌کنند اطلاعات بیشتری به دست آورند که معضل بزرگ آلودگی هوا را نشان دهد. چیزی که من قصد دارم بسازم، نقشه‌ای است که میزان آلودگی هوا را در سراسر بریستول نشان دهد تا بتوانید مثلا اگر با دوچرخه به محل کار می‌روید، از عبور از برخی خیابان‌ها یا مناطق خودداری کنید”.
گروه های محلی دیگری که شروع به پایش کیفیت هوا کرده‌اند عبارتند از Clean Air Eastbourne در ساسکس شرقی و Clean Air Chorley در لنکشایر. ساکنان لنسینگ و شورهم و ساسکس غربی نیز با هم همکاری می‌کنند تا از کیفیت هوای منطقه خود مطلع شوند.
گروه فعال دیگری از اهالی کتفورد در جولای ۲۰۱۷ سیستم خود را راه اندازی کردند و می‌گویند نتایج پایش آنها نشان می‌دهد که میزان آلودگی در این منطقه، “خطرناک” است.
تد بروک از Clean Air Catford می‌گوید آنها دریافتند که میزان آلودگی هوا در برخی جاهای این منطقه از جمله در نزدیکی تعدادی از مدارس ابتدایی دو برابر اندازه مجاز است.
بروک می‌گوید: “ما متوجه میزان خطرناک آلودگی هوا در برخی مناطق شدیم. اکنون از شورای شهر می‌خواهیم که این مشکل را برطرف کنند؛ ما می‌خواهیم با آنها کار کنیم و درباره کارهایی که قبلا انجام داده‌اند چیزهای بیشتری بدانیم”.
رابرت پرایس یکی از ساکنان محلی در ایستبورن می‌گوید ما دریافتیم که شهرمان یکی از آلوده‌ترین شهرهای کشور است که این امر باعث شد به پایش کیفیت هوا بپردازیم.
او می‌گوید: “من می‌خواستم که اطلاعات مخصوص به خودم را داشته باشم تا ببینم آیا هوای جایی که زندگی می‌کنم خوب است یا بد. اکنون یک ماه است که از این سیستم استفاده می‌کنم و کیفیت هوا تنها در سه روز از هفت روز گذشته با دستورالعمل‌های سازمان جهانی بهداشت همخوانی داشته است”.
او اضافه می‌کند: “از زمان آغاز پایش کیفیت هوا در جایی که زندگی می‌کنم، افراد زیادی از طریق رسانه‌های اجتماعی با من در تماس بوده و از من درباره چگونگی مشارکت در این کار سوال کرده‌اند. من کمپین Clean Air Eastbourne را راه انداختم و اعضا کمک کرده‌اند که هفت سنسور دیگر خریداری کنیم تا در اطراف شهر کار گذارده شود”.
پرایس می‌گوید آنچه به او انگیزه می‌داد، نگرانی از تاثیر آلودگی هوا بر خانواده او و سلامت آنان بود. او اضافه می‌کند: “ما به اطلاعاتی نیاز داریم تا بدانیم کیفیت هوایی که تنفس می‌کنیم چگونه است. اگر این داده‌ها پیگیری نشود، چگونه می‌توانیم بفهمیم که آیا مشکلی وجود دارد یا خیر؟ ساخت و استفاده از حسگرها به ما کمک می‌کند این اطلاعات را به دست آوریم. این امر اهمیت حیاتی دارد و اگر دولت به درستی این امر را انجام ندهد، ما باید این کار را بکنیم”.
انتهای خبر