با پایان چهل و هشتمین نشست هیات بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC) ، نماینده سازمان هواشناسی در این اجلاس اظهار کرد: طبق برنامه چهل و هشتمین اجلاس با هدف نهایی سازی گزارش ویژه افزایش ۱.۵ درجه‌ای دمای کره زمین موسوم به SPM در کره جنوبی برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری تاسیسات نیوز، ابراهیم میرزایی، نماینده سازمان هواشناسی ایران، با بیان اینکه چهل و هشتمین نشست هیات بین‌الدولی تغییر اقلیم از اول تا پنجم اکتبر در اینچئون کره جنوبی برگزار شد، اظهارکرد: پیش‌نویس گزارش گرمایش جهانی ۱.۵ درجه‌ای دما، پیش از این با مشارکت کشورهای عضو کنوانسیون تغییرات آب و هوا تنظیم شده بود و طی پنج روز ابتدایی اکتبر، این سند طی جلسات شبانه‌روزی نهایی و آماده انتشار شد.
نماینده سازمان هواشناسی ایران در آخرین اجلاس هیات بین‌الدولی تغییر اقلیم تصریح کرد: عصاره اصلی سند افزایش دمای ۱.۵ درجه‌ای کره زمین، ساز و کارهای محدودسازی گرمایش جهانی در حد یک و نیم درجه و هماهنگی‌های لازم برای برای حفظ افزایش دما در محدوده یک و نیم درجه برای قرن حاضر (تا سال ۲۱۰۰) است که بعد از بررسی در گروه‌های علمی، فنی و سیاسی به تصویب رسید.
میرزایی با اشاره به اینکه در سند گرمایش ۱.۵ درجه‌ای دمای زمین به چهار محور پرداخته شده است، گفت: موضوع اول درک درست ازگرمایش جهان ۱.۵ درجه و شفاف‌سازی ابعاد علمی این موضوع و بررسی جوانب مختلف آن است. بحث دوم نیز شامل بررسی ریسک‌های احتمالی و تبعات این افزایش ۱.۵ درجه‌ای دما می‌شود.
پیگیری منابع انتشار گارهای گلخانهای به‌ویژه گاز دی‌اکسیدکربن و سازگاری با گرمایش ۱.۵ درجه‌ای، موضوع سوم و تقویت همکاری‌های جامعه جهانی به منظور کسب آمادگی در برابر افزیش ۱.۵ درجه‌ای دما و کاهش آثار سوء آن همچنین تلاش‌های بین‌المللی برای دستیابی به توسعه پایدار است.
همه تأثیرات گرمایش زمین بر زندگی
این کارشناس سازمان هواشناسی اظهار کرد: سند گرمایش جهانی ۱.۵ درجه بر ضرورت برنامه‌ریزی کشورهای مختلف در زمینه محدودسازی افزایش دما تا سال ۲۱۰۰ تاکید دارد. همچنین این سند، از لحاظ سیاستگذاری‌های جهانی به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اهمیت بسیاری دارد.
چگونه می‌توان با گرمایش جهانی مقابله کرده‌اند
خوشبختانه نگرانی‌های زیادی در این مورد در میان سران کشورهای جهان به وجود آمده است. بسیاری از دانشمندان معتقدند که بازگشت به گذشته امکان‌پذیر نیست و نمی‌توان انواع خاصی از تخریب مثل یخ‌های ذوب شده‌ی قطبی را باز گرداند اما عده‌ای اعتقاد دارند که این سیاره می‌تواند این زخم را نیز التیام بخشد اگرچه برای این کار زمان لازم است.
در واقع برای از بین بردن این میزان گسترده از گازهای گلخانهای که توسط انسان به جو وارد شده صدها و شاید هزاران سال زمان لازم است. اما کارهای زیادی است که انسان با انجام آنها می‌تواند به التیام زمین کمک کند، ناسا یک راه حل دو‌جانبه را برای حل این مشکل مطرح می‌کند:
کاهش انتشار گازهای گلخانهای و ایجاد ثبات در سطح گازهای جو
تطبیق با این حقیقت که تغییرات آب و هوایی شروع شده است
کاهش میزان استفاده از سوخت‌های فسیلی یکی از مهمترین قدم‌ها در کمک به کنترل دمای زمین است. ناسا توسعه‌ی انرژی‌های پاک از جمله انرژی خورشیدی، باد و زمین گرمایی را باعث کاهش استفاده از نفت و زغال سنگ در نیروگاه‌ها می‌داند. استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و اتومبیل‌هایی با سوخت غیر فسیلی تأثیر به سزایی در کاهش تولید گازهای گلخانهای دارد.
جدی‌ترین اثرهای تغییر اقلیم در ایران
حدس زده می‌شود نزدیک به ۲۵ درصد از گاز CO۲ ایالات متحده به وسیله‌ی اتومبیل‌های سواری به وجود آمده باشد. حتی با تلاش‌های فردی مانند کاهش دمای منازل در فصل زمستان و یا استفاده از لامپ‌های کم مصرف و صرفه جویی در مصرف انرژی می‌توانیم به مبارزه با گرمایش جهانی برویم. اما در مقیاس جهانی ایجاد یک ضرورت فوری بین‌المللی برای رسیدگی به علل پیچیده‌ی این موضوع و اثرات آن تنها راه چاره‌ی حل این موضوع است.
حقایقی در مورد گرم شدن کره‌ی زمین
در سال ۲۰۱۴ سطح دی اکسید کربن جو به ۳۹۹.۴ ppm رسید
دمای زمین از سال ۱۸۸۰ تا کنون ۷.۸ درجه سانتیگراد افزایش یافته است
در هر دهه قطب شمال ۱۳.۳ درصد یخ از دست می‌دهد
هر سال ۲۳۴ میلیون کیلو تن از یخ زمین ذوب می‌شود
با توجه به ذوب شدن این یخ‌ها سطح دریا به طور متوسط ۳.۱۷ میلی متر در هر سال بالا می‌آید
بیشترین تولید دی اکسید کربن در سال ۲۰۰۹ به این ترتیب بوده است:
چین – ۲۳.۶ درصد
آمریکا – ۱۷.۹ درصد
هندوستان – ۵.۵ درصد
روسیه – ۵.۳ درصد
ژاپن – ۳.۸ درصد
آلمان – ۳.۸ درصد
ایران – ۱.۸ درصد
کانادا – ۱.۸ درصد
کره – ۱.۸ درصد
انگلستان – ۱.۶ درصد
راهکارهایی برای مقابله با گرم شدن زمین
پدیده گرم شدن زمین همواره یکی از دغدغه‌های دوستداران محیط‌زیست است. مقابله با گرم شدن زمین تنها یک راهکار ندارد، بلکه نیازمند راهکارهای گوناگونی است. فناوری‌ها و رویکردهایی که در زیر می‌آیند، همگی باید به‌کارگرفته‌شوند تا بتوان به کنترل این پدیده در نیمه‌های قرن حاضر امیدوار بود. البته باید توجه داشت که هریک از راهکارهای پیش رو برای مناطق گوناگون به نسبت‌های مختلف پاسخگو است.
افزایش بهینه‌سازی مصرف انرژی
انرژی که برای تولید برق، گرما و سرما در منازل، محیط کار و صنایع از آن استفاده می‌شود بزرگ‌ترین مقصر گرم‌شدن زمین است. فناوری‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی به ما کمک می‌کند تا از انرژی کمتری برای رسیدن به همان میزان یا حتی بیشتر از آن، برق و گرما و سرما استفاده کنیم. این رویکرد هم باعث صرفه‌جویی در انرژی می‌شود، هم به پول کمتری نیاز دارد و هم سریع‌تر به نتیجه می‌رسد.
حمل‌ونقل سبز
تولید گازهای گلخانهای در بخش حمل‌ونقل اخیرا بیشتر از هر بخش دیگری بوده و برای رفع این مشکل گزینه‌های زیادی روی میز هستند: ایجاد کارآمدی بیشتری در همه انواع روش‌های حمل‌ونقل، استفاده از سوخت‌های کم کربن و کاهش مسافتی که هر وسیله نقلیه طی می‌کند. راهکار روش آخر رشد هوشمندانه و کارآمدتر سیستم حمل‌ونقل عمومی است.
استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر
منابع انرژی تجدیدپذیر مثل خورشید، باد، حرارت مرکزی زمین و بیوانرژی در اختیار بشر قرار گرفته‌است.منابع انرژی تجدیدپذیر هم به‌سرعت قابل‌دسترسی هستند، هم هزینه کمتری دارند، هم اشتغال ایجاد می‌کنند و هم آلودگی را کاهش می‌دهند.
دست کشیدن از سوخت‌های فسیلی
عدم ساخت هرگونه نیروگاه با سوخت زغال‌سنگ، آغاز از کار انداختن مرحله به مرحله نیروگاه‌های زغال‌سنگ با اولویت دادن به قدیمی‌ترین و آلوده‌کننده‌ترین‌ها و نیز جلوگیری از انتشار کربن نیروگاه‌ها سه راهکار کلیدی برای دست کشیدن از سوخت‌های فسیلی است. این کار به نظر خیالی می‌رسد اما فناوری می‌تواند به ما در کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی کمک کند.
مدیریت جنگل‌ها و کشاورزی
جنگل‌زدایی و تولید گازهای گلخانهای در بخش کشاورزی تقریبا ۳۰ درصد گازهای گلخانهای را ایجاد می‌کند.ما می‌توانیم با کاهش گازهای گلخانهای تولیدشده ناشی از جنگل‌زدایی و تخریب جنگل‌ها و نیز با تولید محصولات پایدارتر با گرم شدن هرچه‌بیشتر کره زمین مقابله کنیم.
افزایش سهم انرژی هسته‌ای
افزایش سهم انرژی هسته‌ای در انرژی‌های مصرفی بشر می‌تواند به کاهش گرمایش جهانی کمک کند. اما شرط استفاده از این نوع انرژی این است که پیش از آن امنیت انسان‌ها تضمین شود تا فاجعه‌ای مثل چرنوبیل یا حادثه‌ای مثل فوکوشیما رخ ندهد.
گسترش و استفاده از فناوری‌های کم کربن و بدون کربن
تحقیق و توسعه درباره نسل تازه فناوری‌های کم‌کربن برای کاهش گرمایش جهانی تا نیمه قرن حاضر ضروری است. تحقیقات فعلی درباره فناوری باتری، بهره‌برداری انرژی از منابع تازه مثل باکتری‌ها و جلبک‌ها و سایر نوآوری‌های اینچنینی راهکار مهمی برای برون‌رفت از وضع موجود است.
تضمین توسعه پایدار
کشورهای جهان، از توسعه‌یافته‌ترین تا کم‌توسعه‌ترین کشور نقش چشمگیری در کمک به حل معضل تغییرات آب‌وهوایی دارند و مسئولیت‌ها و ظرفیت‌های گوناگونی در آنها برای کاهش گرمایش زمین وجود دارد. مبارزه موفقیت‌آمیز با این معضل نیازمند ارائه کمک‌های مالی از سوی کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیر است. این کمک‌های ملی دست کشورهای فقیر برای رفتن به سمت فناوری‌های کم‌کربن و سازگاری با تغییرات اقلیمی را باز می‌گذارد.
