توسعه ذخایر نفت و گاز ایران برای پاسخگویی به تقاضای انرژی حیاتی است
به گزارش تاسیسات نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، مدیران عامل دو شرکت شل و توتال توسعه ذخایر نفت و گاز ایران را برای پاسخگویی به نیازهای انرژی جهان در آینده ضروری و لازم دانستند. به گزارش روزنامه انگلیسی تلگراف، پیتر ووسر، مدیرعامل شرکت انگلیسی-هلندی شل و کریستوف دومارژری، مدیرعامل شرکت فرانسوی توتال گفتند: لغو تحریمها علیه ایران و حضور شرکتهای نفتی بینالمللی در توسعه میدانهای نفت و گاز ایران برای تامین نیازهای آینده انرژی جهان ضروری است.ووسر و دومارژری در کنفرانس نفت و پول که از 9 مهر در لندن آغاز شد و دیروز به پایان رسید بر وجود سودهای هنگفت انرژی در ایران، در صورت لغو تحریمها علیه شرکتهای بینالمللی نفتی که خواهان همکاری با تهران هستند، تاکید کردند.مدیرعامل شرکت شل همچنین بر لزوم توسعه منابع نفت و گاز ایران برای پاسخگویی به نیازهای انرژی جهان تاکید کرد. مدیرعامل توتال ابراز امیدواری کرد که هر چه زودتر شرایط تجارت با تهران نه تنها برای شرکت توتال بلکه برای کل جهان و ایران فراهم شود. دو مارژری تاکید کرد: هیچ کشوری نمیتواند از فضای بازارهای جهانی دور بماند.شرکتهای شل و توتال پیش از تشدید تحریمها علیه ایران در چند سال گذشته در پروژههای نفت و گاز ایران فعالیت میکردند. مکالمه تلفنی میان باراک اوباما، ريیسجمهوری آمریکا و دکتر حسن روحانی، ريیسجمهوری ایران در تاریخ پنجم مهر 1392 که نخستین گفتوگوی شفاهی میان دو کشور پس از 34 سال به شمار میرود، امیدها برای یافتن راه حلی دیپلماتیک را که نشاندهنده دوباره فعال شدن شرکتهای بینالمللی نفتی در ایران است، افزایش داده است به ف�`� �?G`7G ارزش محصول بنزول فروخته شده 340 میلیون ریال بود.در بازار مشتقه و در تابلو برق هم 948 قرارداد سلف موازی استاندارد برق به ارزش 4 میلیارد و 839 میلیون ریال معامله شد. مجموع ارزش معاملات ديروز بورس انرژی حدود 80 میلیارد ریال بود که بالاترین ارزش معاملات از زمان شکلگیری این بورس است I�l=�?GH2Ierun:yes’> گذشتند و این در وضعیتی است که مدام اخبار ناخوشایندی از خشکی پی در پی دریاچهها، باتلاقها و مردابهایمان مخابره میشود.وانهادن این حوزه با وجود تاکید جهانی بر آن، کشور ما را به جزیرهای شبیه میکند که مسوولان آن گویی فارغ از آنچه که روی میدهد، هشدارها و پیشنهادهایی که داده میشود – که هم پایههای علمی دارد و هم ضرورت پرداختن به آن را شورهزارها و نمکزارها به رخ میکشند- به برنامههای روتین و از پیشتعیینشده خود میپردازند و گویی قرار نیست این جزیره «آینده مشترکی» با دنیا داشته باشد که بخواهد رنج «حفاظت» از آن را بر خود هموار کند. حالا هم دیر نیست؛ بر مشکلات گردشگری قرار نيست فقط در همین هفته متمرکز شد. یک سال پیشرو میتواند فرصتی برای توجه بیشتر به جاذبههای آبی کشور باشد و با برنامهای مشترک با دیگر سازمانها و وزارتخانهها، به گردشگری پایدار و حفظ منابع آبی اهتمام بیشتری ورزید.
انتهای پیام