گرمای ویژه و گرمای نهان

به گزارش تاسیسات نیوز، گرما کم کم با گسترش و افزایش تدریجی فعالیت های صنعتی به صورت یک علم کمی درآمد و صنعت از آن نهایت استفاده را برد. این علم نخست از درک علمی تجربیات تقطیرگیران و نمک سازان که با جوشاندن و تقطیر عظیم مایعات آشنا بودند و سپس با استفاده از تجربیات سازندگان و چرخانندگان نخستین ماشین های بخار پدید آمد.

 

 

 

دکتر بلاک که پژوهش هایش در شیمی انقلاب گازها را پدید آورد، مبدع علم جدید گرما نیز به شمار می رود. شیوه کار او در وهله اول شیوه پزشکی – فیزیکی بود. بلاک می کوشید ماهیت عنصر آتش یا گرما را که از خلال ظرف می گذشت و بر محتوای داخل آن تاثیر می کرد روشن سازد و دریافت که مقدار معینی از آنچه که ماده گرما می نامید در مواد مختلف درجه حرارت های گوناگون پدید می آورد. او با روش مخلوط ها که نخستین بار ژان سورن (1583-1656) آنرا به کار برده بود و هنوز بر اندیشه اسلامی درجات چهارگانه گرما و سرما مبتنی بود، به این کشف دست یافت و آنرا تا مرحله ایجاد نظریه ظرفیت گرما یا گرمای ویژه مواد مختلف گسترش داد.

در همین مرحله بود که بلاک متوجه این حقیقت شد که ذوب برف و یخ به زمان نیاز دارد و به عبارت دیگر یخ و برف بی آنکه گرم تر شوند جذب گرما می کنند و اینکه گرما در یخ آب مذاب پنهان یا نهان شده است. آنگاه گرمای نهان عظیم بخار را اندازه گرفت که نمایشگر این واقعیت را از قدیم در صنایع تقطیر می شناختند. بخار حین چگالش یا میعان در دستگاه تقطیر این گرمای نهان جذب شده را دوباره پس می دهد نیاز به آب سرد در دستگاه تقطیر برای زدودن همین گرماست.

انتهای خبر