رئیس سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته: اگر شرایط تحریم‌ها و شیوع ویروس کرونا بر کشور حاکم نبود می‌توانستیم بازار سی آی اس را در زمینه آسانسور تامین کنیم، اما در حال حاضر آینده قابل پیش‌بینی نیست. بنابراین قدرت بالقوه در ایران وجود دارد، اما بالفعل شدن آن تابع قوانین، شرایط و مسائل سیاسی و اقتصادی است.
به گزارش تاسیسات نیوز، محمدرضا زهره‌وند اظهار کرد: به واسطه ساخت مسکن مهر اوج ساخت آسانسور در سال ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ بود که ساخت این وسیله به ۷۵ هزار دستگاه رسید و ایران بعد از چین و آمریکا در رده سوم جهان قرار گرفت. با کمرنگ شدن ساخت مسکن مهر و تکمیل شدن واحدها، در سال‌های بعد تولید آسانسور به حدود ۷۰ هزار، ۶۰ هزار و ۵۰ هزار رسید و در نهایت در سال گذشته تولید آسانسور به ۲۷ هزار و ۵۰۰ تا ۲۸ هزار دستگاه رسید.رئیس سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته از تولید ۲۷ هزار و ۵۰۰ تا ۲۸ هزار دستگاه آسانسور در سال گذشته خبر داد و گفت که پیش‌بینی تولید آسانسور در سال جاری بعد از شیوع ویروس کرونا حداقل ۴۰۰۰ دستگاه کاهش یافت.
وی افزود: آسانسور جزو تاسیسات ساختمان و بنابراین تابع صنعت ساختمان است، اظهار کرد: رشد صنعت ساختمان در سال ۱۳۹۸ از منفی ۶.۵ درصد به منفی ۱.۵ درصد رسید، اما این رشد در صنعت آسانسور ملموس نبود، چرا که جواز ساختمان‌هایی که در سال گذشته به مرحله ساخت آسانسور رسید مربوط به سال‌های قبل بوده است و ساختمان‌هایی که در سال گذشته ساخت آنها آغاز شده در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به مرحله ساخت آسانسور می‌رسند. بنابراین آمار ساختمان سازی در سال ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ بر ساخت آسانسور در سال ۱۳۹۸ در تاثیرگذار است.
به گفته زهره‌وند پیش‌بینی‌ها در سال جاری تا پیش از کرونا تولید حدود ۲۴ هزار دستگاه آسانسور بود اما بعد از شیوع ویروس کرونا و تعطیل شدن کارهای ساختمانی بین اسفند ماه تا اردیبهشت و همچنین کم شدن رغبت به ساخت، احتمال می‌رود تولید آسانسور در سال جاری بین ۱۹ تا ۲۰ هزار دستگاه باشد.
رتبه بالای ایران در خدمات فنی مهندسی آسانسور در منطقه
رئیس سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته در ادامه با بیان اینکه ایران در منطقه از نظر خدمات فنی مهندسی از کشور ترکیه هم بالاتر است، اظهار کرد: در زمینه ساخت و تولید در صنعت آسانسور ترکیه به دلیل داشتن ارتباط آزاد با جهان آزاد وصادرات بیشتر از ایران بهتر است. البته در بخش خدمات فنی و مهندسی و تعداد تولید آسانسور در سال ایران از ترکیه هم بالاتر است.
وی افزود: اگر شرایط تحریم‌ها و شیوع ویروس کرونا بر کشور حاکم نبود می‌توانستیم بازار سی آی اس را در زمینه آسانسور تامین کنیم، اما در حال حاضر آینده قابل پیش‌بینی نیست. بنابراین قدرت بالقوه در ایران وجود دارد، اما بالفعل شدن آن تابع قوانین، شرایط و مسائل سیاسی و اقتصادی است.
زهره‌وند با اشاره به اینکه یک گروه از آسانسورها برای ساختمان‌های بلند و بالای ۱۳ طبقه هستند که تکنولوژی خاصی دارد، گفت: ایران در زمینه این نوع آسانسورها خیلی قوی نیست و به واردات و استفاده از تکنولوژی روز دنیا نیاز دارد. البته این مسئله طبیعی است. برای مثال اگر میخواهیم خودرو خوب تولید کنیم، باید نمونه آن در کشور وجود داشته باشد که از آن الگوبرداری کنیم و تولیداتمان را ارتقا دهیم و رقابت هم ایجاد شود.
وی در ادامه پیشرفت صنعت آسانسور در سال‌های اخیر را خوب توصیف کرد و گفت: قسمت اعظم آسانسورهای مورد نیاز کشور ۶ تا ۸ طبقه با سرعت یک متر بر ثانیه است که تکنولوژی پایین تری نیاز دارد.
صادرات ناچیز است، اما توان آن وجود دارد
زهره‌وند با بیان اینکه صادرات آسانسور و قطعات آن در سال‌های اخیر عدد ناچیز بوده که قابل بحث نیست، گفت: آسانسور به کشورهای همسایه و قطعات علاوه بر کشورهای همسایه، به کشورهای آفریقایی هم صادر شده است. با این وجود توان بالقوه برای صادرات وجود دارد اما یکی از موانع آن نبود شرکت‌های صادر کننده است. در کشورهای دیگر تولید کننده بر تولید و مشکلات آن تمرکز دارد و صادرات از سوی شرکت‌های متخصص در این زمینه انجام می‌شود.
رئیس سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته با بیان اینکه رشد خوب صنعت آسانسور در بعضی بخش‌ها در لوای حمایت داخلی صورت گرفته، تصریح کرد: ممکن است در آینده اگر شرایط حال حاضر کشور برطرف شود و به این شکل ساخت داخل حمایت نشود برخی از کالاها به دلیل کیفیت پایین نتوانند خودشان را حفظ کنند و لطمه بخورند. همچنین به نظر می‌رسد به جای ممنوعیت واردات کالاهایی که مشابه داخلی دارند، بهتر است از ابزار تعرفه‌گذاری برای حمایت تولید استفاده شود.
