کاهش آلودگی محیط زیست با روشی نو
به گزارش تاسیسات نیوز، اگرچه بازیافت قراضه یکی از راه های تامین خوراک مورد نیاز واحدهای تولیدی از قبیل فولادسازان است اما بازیافت آن می تواند تاثیراتی را بر روی محیط زیست داشته باشد از اینرو بررسی ها نشان می دهد استفاده از تکنولوژی های جدید بازیافت می تواند این آسیب ها را کاهش دهد و عملکرد بهتری نسبت به روش های سنتی در این زمینه داشته باشد.
زیست آنلاین در بررسی اخیر خود این موضوع را واکاوی کرده است. افزایش جمعیت، توسعه الگوی مصرف و نیز توسعه صنعت باعث تولید حجم زیاد ضایعات صنعتی می گردد. ضایعات صنعتی قابل بازیافت و استفاده مجددند. دانش فنی و فن آوری های بازیافت، امکان استفاده و تبدیل این مواد به محصولات ارزشمند را فراهم آورده است.
فرآیند بازیافت فرآیندی است که طی آن مواد زائد جدا شده و به عنوان ماده خام برای تولید محصولات جدید به کار گرفته می شود. به بیان دیگر بازیافت عبارت است از بازگرداندن مواد قابل استفاده به چرخه تولید یا طبیعت. بازیافت به طور کلی دارای فوایدی از قبیل کاهش حجم ضایعات ورودی به محیط زیست، کاستن آلودگی، کاهش نیاز به مراکز و کارگاه های فرآوری، کاهش نیاز به تولید یا ورود مواد خام از خارج، ایجاد اشتغال، افزایش تولید ملی و افزایش سطح بهداشت عمومی می باشد.
امروزه صنعت فولاد به عنوان صنعتی مادر و تعیین کننده، نشان دهنده پیشرفت و توسعه هر کشور است و رشد این صنعت در ایران نیز حاصل تلاش های پیوسته بخش های اقتصادی و صنعتی کشور بوده است. صنایع فولاد روز به روز در حال توسعه بوده و تأمین ارزش افزوده بیشتر یکی از اهداف توسعه است.
نیل به این هدف ایجاب می کند که آهن قراضه به عنوان یکی از موارد اصلی شارژ کوره های فولادسازی محسوب شده و با ورود ضایعات صنعت آهن به چرخه تولید بسیاری از پیامدهای نابهنجار رشد و توسعه صنعتی کاهش خواهد یافت. قراضه آهن در صنعت فولاد دارای جایگاه خاصی است و توجه خاص به نحوه تأمین و بهینه سازی آن امری حیاتی و ضروری است.
فعالان حوزه بازیافت معتقدند استفاده از تکنولوژی های نوین بازیافت قراضه هم از لحاظ کیفی و فنی و هم از نظر محیط زیستی به روش های سنتی برتری دارد. کلیه فرایندهای فراوری انجام شده در روش سنتی قدیمی مستلزم تجهیزات متفاوت و نیروی انسانی می باشد.
علاوه بر این در روش سنتی احتیاج به محوطه ای بزرگ جهت قرارگیری تجهیزات و انجام این فرآیندها می باشد در صورتیکه با بکارگیری تکنولوژی های جدید نظیر “شردر” بیشتر این موارد حذف خواهد شد. تمامی مراحل کار سنتی مخصوصاً استفاده از تجهیزات مختلف، آسیب های جدی به محیط زیست زده و همچنین از لحاظ ایمنی و فنی خواهد رساند بخصوص برای نیروی انسانی نیز بسیار مخاطره امیز می باشد.
بنابراین در یک نگاه کلی می توان گفت، آهن قراضه خام به عنوان ماده اوليه استراتژيك خيلى از فولادسازان اگر به صورت سنتی مورد فرآوری قرار گیرد نه اقتصادی خواهد بود و نه با شاخص هاى سازمان محيط زيست همخوانى دارد. علاوه بر این، این گونه قراضه ها امنيت لازم را ندارند زیرا بالقوه بدلائلى به هنگام افزايش دماى كوره قابليت انفجار دارد.
در نتیجه قراضه شرد شده جايگزين قراضه خام شده است قراضه شرد شده هم در كوره هاى قوس الكتريكى و هم در كوره هاى القائى مورد استفاده قرار مي گيرد.
مقایسه روش سنتی و صنعتی بازیافت قراضه نشان می دهد به جهت استفاده از ماشین “شردر” آلایندگی در روش صنعتی در پرسکاری، برشکاری، بهینه سازی خاک، بهینه سازی کمک فنر و فیلتر و جداسازی ناخالصی های غیر فلزی و بارهای ابعاد بلند وجود ندارد درحالی که در روش سنتی آلودگی هوا، آب و خاک، پسماندهای جامد و بعضا نیروی انسانی وجود دارد و قابل توجه است.
انتهای خبر