چمدان مهندسان در حال بسته شدن است!!!

مهدی برزگر

معلم دانشگاه- مهندس عمران- عضو نظام مهندسی ساختمان

تداوم و تشدید رکود در صنعت ساختمان طی سالیان اخیر، کارد را به استخوان مهندسان رسانده است. در این میان، هتک حرمت ها و تهاجمات غیراخلاقی و غیرمنصفانه نیز نمکی شده بر زخم عمیق مهندسان.

موارد فوق دست به دست هم داده که بسیاری از مهندسان زبده ی این کشور که فی الواقع از هسته های ژن های برتر این کشورند، راهی جزء مهاجرت را پیش روی خود نداشته باشند. هجرت به آن جایی که اگر نانشان تأمین نشود، لااقل نامشان و حیثیت شغلی شان مورد توهین و هتک حرمت قرار نگیرد. هجرت به جایی که مقام مهندس و حفظ حرمت او بر همه و همه نه مستحب، بلکه واجب است. هجرت به جایی که بهترین و برترین سالیان عمر مهندس صرف ماجراجویی های عده ای خاص نمی شود و هر روز مهندس با تنش آغاز نمی شود. هجرت به جایی که کم کاری ها و غفلت ده ها فرد و نهاد به گردن مهندس نمی افتد.هجرت به جایی که هر روز شخصیت مهندس در نزد خانواده و اجتماع با عباراتی ساختگی هم چون”امضاء فروشی فرو نمی پاشد.هجرت به جایی که نماینده ملت در مجلس مهندس و نظام مهندسی را بدون علت فاسد نمی خواند.هجرت به جایی که وزیر بهداشت آن به مهندس و مهندسی ساختمان حمله نمی کند و اگر نیز حمله نمود، وزیر مرتبط با مهندس و مهندسی ساختمانش سکوت نمی کند.

و بلاشک در چنین شرایطی، سه برابر کردن عوارض خروج از کشور که سهل است، حتی اگر عوارض را ده ها برابر نیز کنند، این مهاجرت ها کمتر که نمی شود، بلکه فزونی نیز خواهد یافت؛ چرا که مشکل جایی دیگر است و قطع به یقین خالی شدن کشور از مغزهای متفکر و تحصیلکرده مهندسی ساختمان، اقتصاد و صنعت کشور را به سراشیبی تندی رهنمون خواهد ساخت که عواقب آن طی سالیان آینده معلوم خواهد شد.