واکاوی تجربیات جهانی پیشگیری ازآتش‌سوزی
به گزارش تاسیسات نیوز، آتش‌سوزی در همه کشورهای جهان رخ می‌دهد. آنچه اهمیت دارد میزان آمادگی در برابر حوادث و توانایی در کاهش شدت حوادث و پیشگیری از بروز فاجعه ملی است.
اصلاح شرایط ساختمان‌های قدیمی و ایمن‌سازی ساختمان‌های نوساز در همه کشورها متداول است، اما میزان رعایت این اصول بیش از آنکه به میل و اراده مالکان گذارده شود جزو لاینفک قوانین کشورهاست.
به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل، همه کشورهای پیشرفته جهان از اهرم‌هایی برای اجرای اصول ایمنی پیشگیری از آتش سوزی و فجایع ناشی از آن استفاده می‌کنند.
گذشته از ابزارهای سلبی متداول در جهان برای ساختمان‌های نوساز همچون محرومیت از مجوز بهره‌برداری و پلمب ساختمان تا زمان رفع نقص، تجربه دیگر کشورها نشان می‌دهد که قانون‌گذار ساز و کار قانونی لازم برای ساختمان‌های قدیمی را نیز پیش‌بینی می‌کند تا در صورتی که مالک یک ساختمان قدیمی از اجرای جدید‌ترین تمهیدات اطفای حریق و ایمنی در برابر آتش سر باز زند، بتوان وی را مجبور به تمکین از آن کرد.
البته به‌نظر می‌رسد که این ساز و کار قانونی به حدی جدی است که در عمل مالکان، خود به این نتیجه می‌رسند که اجرای موارد اصلاحی در ساختمان برای افزایش ایمنی در برابر آتش به مراتب هزینه‌ای کمتر از هزینه‌های تخطی از اصول ایمنی را برایشان در پی خواهد داشت. به‌عنوان مثال در کوئینزلند، دومین استان بزرگ و سومین استان پرجمعیت کشور استرالیا، سازمان خدمات آتش‌نشانی و نجات که نهادی است دولتی، دو سری استاندارد برای ایمنی ساختمان‌ها تدوین کرده است.
یکسری از این استانداردها به ساختمان‌های کم جمعیت (کمتر از 8 طبقه) مربوط می‌شود و سری دیگر استانداردها به ساختمان‌های پرجمعیت (به معنای ساختمان‌های دارای بیش از 8 طبقه یا ساختمان‌های تجاری که در هر واحد تجاری آنها بیش از 30 نفر مشغول به کار هستند) اختصاص دارد.
سازمان خدمات آتش‌نشانی و نجات کوئینزلند افرادی را به‌عنوان مشاور ایمنی حریق معرفی می‌کند که با همه جنبه‌های ایمنی ساختمان در برابر حریق آشنایی دارند. وظیفه اولیه آنها ارائه توصیه‌های اجرای اصول ایمنی به ساکنان است. آنها رعایت 6 مورد استاندارد را برای ساختمان‌های کم‌جمعیت مورد بررسی قرار می‌دهند که شامل این موارد است:
1- نصب اقلام لازم همچون کپسول اطفای حریق، شیر و شیلنگ مخصوص آتش‌نشانی، سیستم‌های خودکار اطفای حریق، هشداردهنده‌های دود، علائم خروج و سایر علائم لازم.
2- مسدود نبودن مسیرهای تخلیه و خروج از ساختمان.
3- طرح کامل پیش‌بینی حادثه آتش‌سوزی و راه‌های تخلیه ساختمان (شامل نمایش ترسیمی) و بازبینی سالانه آن.
4- قرار سالانه با یک مسوول هماهنگی تخلیه از هر ساختمان و ارائه آموزش‌های لازم به وی.
5- اجرای تمرین تخلیه ساختمان دست کم یک بار در سال.
6- تکمیل و بررسی سالانه اظهارنامه‌های ایمنی سکنه ساختمان.
انتهای خبر