مدیریت مصرف آب در ساخت‌ و‌ ساز

حامد خانجانی
کارشناس ارشد مدیریت ساخت

تاثیر ساخت‌و‌ساز بر محیط زیست هم می‌تواند با نگاه به کل چرخه عمر ساختمان از طراحی، اجرا، بهره‌برداری و تخریب بررسی شود و هم با توجه به فعالیت‌های اجرایی در کارگاه‌های ساختمانی. از نگاه کلی ۴۰ درصد انرژی مصرفی سالانه کشور را ساختمان‌‌‌‌‌ها مصرف می‌کنند.
همچنین صنعت ساختمان بیشترین سهم را در تولید دی‌اکسید‌کربن دارد.
بیشتر آلودگی بخش ساختمان در محیط زیست ناشی از فعالیت‌‌‌‌‌هایی چون استخراج مواد خام، تولید مصالح ساختمانی، نقل و انتقال و اجرای ساختمان است.
فعالیت کارگاه‌های ساختمانی نیز به طرق مختلف به محیط زیست آسیب می‌زند.
مصرف بی‌‌‌‌‌رویه انرژی، مصرف بی‌‌‌‌‌رویه آب، ایجاد و انتشار انواع آلودگی‌‌‌‌‌ها و آسیب به فضای سبز پیرامون از جمله این آسیب‌‌‌‌‌هاست.
از این‌رو که ساختمان جزئی از طبیعت پیرامون محسوب می‌شود و باید به‌عنوان بخشی از اکوسیستم عمل کند و در چرخه حیات قرار گیرد، طراحی و توسعه پایدار به‌عنوان راه حلی برای اصلاح کل چرخه ساختمان مطرح است.
در جهت سازگاری فعالیت کارگاه‌های ساختمانی با محیط زیست نیز، مدیریت مصرف انرژی و آب و اتخاذ تمهیداتی برای کاهش انواع آلاینده‌های هوا، خاک، آب و همچنین آلودگی صوتی باید مورد توجه باشد.
منظور از بهینه‌‌‌‌‌سازی مصرف انرژی، انتخاب الگوها و اتخاذ و به‌کارگیری روش‌‌‌‌‌هایی در مصرف درست انرژی است که از نظر اقتصاد ملی مطلوب باشد و استمرار وجود و دوام انرژی و ادامه حیات را تضمین کند.
در پروژه‌های ساختمانی علاوه بر توجه به مصرف مصالح و تجهیزات ساختمانی و به کارگیری روش‌‌‌‌‌های ساخت مطابق با اقلیم و اصول توسعه پایدار که کمترین میزان هدررفت انرژی و آلایندگی را دارند، مصرف بهینه برق، گاز و سایر سوخت‌‌‌‌‌ها از جمله بنزین و گازوئیل نیز لازم است مد نظر قرار گیرد.
از طریق طراحی، برنامه‌‌‌‌‌ریزی و بهره‌‌‌‌‌برداری بهتر در پروژه‌‌‌‌‌ها، مصرف انرژی می‌‌‌‌‌تواند به‌طور چشمگیری کاهش یابد.
استفاده از سیستم‌‌‌‌‌ها و وسایل با فناوری روز، راندمان بالا، کم مصرف و البته ایمن از جمله راهکارهای کاهش مصرف انرژی در کارگاه‌‌‌‌‌های ساختمانی است.
از طرفی کشور ما در بحران بی‌آبی به سر می‌‌‌‌‌برد. تغییرات اقلیمی، خشکسالی و کاهش شدید منابع آبی گریبان این مرز و بوم را گرفته است.
بنابراین بخش مهمی از فکر و فعالیت‌‌‌‌‌های روزانه هر یک از افراد جامعه باید معطوف به نحوه صحیح و بهینه مصرف آب باشد. تلاش هر یک از ما اگر به کاهش یک لیتر آب در روز بینجامد نیز قابل توجه و در خور تحسین است.
عمده فعالیت‌‌‌‌‌های ساختمانی با مصرف آب همراه است. آبی که برای ساخت مصالحی چون ملات و بتن به کار می‌‌رود، آبی که برای عمل‌آوری بتن مورد استفاده است، آبی که در آبپاشی برای کاهش گرد و غبار حاصل از خاکبرداری و آبی که برای شست‌وشو و مصارف بهداشتی عوامل اجرایی استفاده می‌‌‌‌‌شود، از جمله مصارف آب در کارگاه‌های ساختمانی است.
هر چند تعرفه مصرف آب برای عملیات بنایی متفاوت از تعرفه آب مصارف مسکونی است و در شروع به ساخت شرکت آب منطقه نسبت به تغییر تعرفه کارگاه اقدام می‌کند، اما مساله تفکیک مصرف آب تصفیه‌شده از آب مورد استفاده در بنایی است.
از این‌رو بخش مهمی از مدیریت کارگاه ساختمانی باید متوجه مصرف بهینه آب باشد.

 

اقدامات زیر مواردی است که می‌تواند در مدیریت مصرف آب مد نظر قرار گیرد:
۱. نصب مخازن آب در کارگاه و تهیه و مصرف آب غیر شرب برای عملیات اجرایی
۲. خودداری از مصرف آب تصفیه‌شده شهری برای عملیات اجرایی
۳. کنترل میزان مصرف آب توسط کارگران
۴. اصلاحات فنی و ابزاری تاسیسات مکانیکی و بهداشتی کارگاه
۵. رعایت مفاد مباحث مقررات ملی ساختمان در طرح و اجرای تاسیسات ساختمان‌های کارگاه
۶. در صورتی که پس از گودبرداری آب‌‌‌‌‌های سطحی درون گود جمع شود، لازم است به نحو مناسب که امکان استفاده‌های بعدی در محوطه کارگاه یا بیرون از آن را فراهم آورد، تخلیه و ذخیره شود.
منبع دنیای اقتصاد
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

;