ظرفيتهاي مغفول ايران براي توسعه صنعت فولاد
به گزارش تاسیسات نیوز، جذب سرمايههاي خارجي بهمنظور ارتقاي جايگاه كشورمان در اقتصاد جهاني، فرصتي است كه در سالهاي گذشته بنا به دلايل بيشماري از ما و البته سرمايهگذاران خارجي سلب شد، اما لغو برخي تحريمها پس از توافق ژنو، بهانهاي شد تا دوباره سرمايهگذاران اروپايي به ايران بيايند و فرصتهاي متنوع سرمايهگذاري كشورمان را ارزيابي كنند.در شرايط فعلي كه اميدواريها نسبت به فضاي آتي اقتصادي و سياسي كشور افزايش يافته، صنعت فولاد از جمله عرصههايي شناخته ميشود كه در ميان تمامي موقعيتهاي بيبديل سرمايهگذاري ايران، يك موقعيت ممتاز را براي سرمايهگذاران داخلي و خارجي پديد آورده است. اواخر بهمنماه روزنامه «دنياي اقتصاد» همايش بزرگ چشمانداز صنعت فولاد و معدن ايران را با حضور مقامات عاليرتبه دولت و شركتهاي توليدكننده فولاد برگزار كرد كه در آن شركتهاي بزرگ فولادي در جهان براي بازگشت دوباره به صنعت فولاد ايران اعلام آمادگي و علاقهمندي كردند.شركت دانيلي ايتاليا، سارايه اسپانيا، اتوتك فنلاند و يومتال چين از جمله كمپانيهاي خارجي شركتكننده در اين همايش بودند كه ظرفيتهاي بينظير طبيعي و معدني ايران را براي سرمايهگذاري، بسيار ارزنده و ممتاز توصيف كردند.در اين ميان، مديرعامل شركت دانيلي، در مصاحبه اختصاصي با نشريه تجارت فردا چشمانداز صنعت فولاد ايران را بسيار روشن و رو به رشد عنوان كرد. جيان پيترو بندتي كه هدايت يك شركت بزرگ طراحي و ساخت كارخانههاي فولاد را برعهده دارد با نگاه كاملا مثبت به ظرفيتهاي عظيم صنعت فولاد ايران، معتقد است با كمي اصلاحات در قوانين و مقررات فضاي كسبوكار و كاستن از بوروكراسي موجود و از سوي ديگر توجه ويژه مسوولان اقتصادي كشور، حكمراني صنعت فولاد در منطقه در دست ايران خواهد بود. او ميگويد، ايران يك وجه تمايز قابل توجه با كشورهاي منطقه دارد، قابليتهاي بالاي زمينشناسي مانند دسترسي به سنگآهن و انرژي ارزان قيمت در كنار وجود متخصصان و مهندسان فراوان موجب شدهاند ايران از معدود كشورهاي دنيا با قابليت جهت دهي به بازارهاي منطقه بهخصوص كشورهاي حوزه خليج فارس باشد.مديرعامل شركت دانيلي معتقد است، بازار محصولات فولادي حاشيه سود بالايي دارد؛ بنابراين كشورمان بايد به گونهاي در اين صنعت حركت كند كه نه تنها بازار داخلي را به خوبي پوشش دهد، بلكه در صادرات نيز حرفي براي گفتن داشته باشد. به گفته بندتي كشوري همچون تركيه كه از موهبتهاي ايران كاملا بينصيب است با توسعه فولادسازي الكتريكي و بدون هيچگونه مزيت ابتدايي تقريبا به اكثر كشورهاي جهان فولاد صادر ميكند؛ درحاليكه ايران بهرغم دارا بودن مزيتهاي بيشمار در اين زمينه عقب است. بندتي با اشاره به ترسيم تصويري واقعي از وضعيت كنوني صنعت فولاد ايران در همايش اخير فولاد گفت: حال بايد مجموعهاي از بايدها و نبايدهاي اصولي از سوي مسوولان صنعت تدوين شود تا چشمانداز خوبي براي اين صنعت رقم بخورد؛ مجموعهاي از سازوكارها كه بتواند توليد فولاد ايران را نه با رشد چند درصدي مواجه كند، بلكه جهش دهد. به گفته او ايران ميتواند در شش تا هفت سال آينده توليد فولاد خود را دو برابر كرده و به 40 ميليون تن برساند و روي صادرات فولاد به كشورهاي منطقه بهخصوص حاشيه خليج فارس كه نياز مبرمي به انواع محصولات فولادي دارند برنامهريزي كند، اما لازمهاش بهبود روابط با اين كشورهاست؛ زيرا هماكنون محصولي در ايران توليد ميشود كه بسيار مورد نياز و مطلوب آنها است و به جاي آنكه آنها نياز خود را از ايران وارد كنند، محصولات فولادي را از چين و استراليا خريده و از راهي دور به كشورشان حمل ميكنند.
مديرعامل دانيلي با تاكيد بر اينكه روند رشد كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته
نشان ميدهد در سالهاي آتي نياز به فولاد براي توسعه زيرساختهاي اقتصادي كشورها به شدت افزايش مييابد، معادن غني و با كيفيت سنگآهن و گاز ارزان قيمت كشورمان را مزيتي بزرگ براي رقابت صنعت فولاد ايران با كشورهاي صاحب نام در اين عرصه ميداند و بيان ميكند: براي رسيدن به اين مزيت بزرگ در مرحله اول بايد ظرفيتهاي مغفول به خوبي شناسايي شده و به شكل مدون درآيد و سپس در مرحله دوم تيمي از كارشناسان و متخصصان اين صنعت تشكيل شود تا برنامهاي براي روند توليد فولاد در آينده مثلا چند ماه يا چند سال ديگر ترسيم شود.در نهايت كاهش بوروكراسي اداري كه منجر به هدر رفت استعدادها و پتانسيلهاي فعال در اين صنعت ميشود و همينطور تدوين قوانين شفاف و حمايت گرانه از صنعت فولاد از ديگر راهكارهاي پيشنهادي اين مديرعامل 71 ساله ايتاليايي براي توسعه و پيشرفت صنعت فولاد كشورمان است.
انتهای پیام