دست سودجویان را از پارک جنگلی چیتگر کوتاه کنیم
به گزارش تاسیسات نیوز به نقل از خبر آنلاین،بیشتر مردم تهران بخوبی بوستان جنگلی چیتگر را میشناسند.مکانی آرام و دلنشین برای فرار از زندگی شلوغ و پر هیاهوی شهری که مامن خوبی برای زدودن خستگی هفتگی است.اما چندی است که از طبیعت این مکان دل انگیز با قصد سودجویی و به بهانه فراهم کردن مکان تفریحی استفاده می شود.
بوستان‌های جنگلی، ماهیت و عملکرد متفاوتی با بوستان‌های شهری دارند، و در آنها حفظ یا شبیه‌سازی جنگل‌های طبیعی، حفظ سکوت، تولید اکسیژن، آشناسازی مردم با ارزش‌های زیست‌بومی، حفظ حریم و جلوگیری از رشد بی‌رویه‌ی شهرها…، بر استفاده‌ی تفرجی و روزانه اولویت دارد. اما به نظر می‌رسد که در چند سال اخیر، نگرشی در حال چیره شدن است که بوستان‌های جنگلی را هم “شهری‌شده” می‌خواهند و بر این پایه، در آنها به احداث انواع امکانات تفریحی و تاسیسات شهری می‌پردازند.
بوستان چیتگر در غرب تهران نیز در سال‌های اخیر از این آسیب در امان نبوده و شهری‌سازی آن به شکل آزاردهنده‌ای خودنمایی می‌کند. ساختمان سازی در بخشی از بوستان، تخریب بخش‌هایی از آن در جریان احداث خط‌های مترو و بزرگراه، شهرک‌سازی سنگین در حریم آن، راه‌اندازی چندین خوراکخانه (رستوران) و دکه، دیوارکشی طولانی (گویا برای احداث بوستان زنانه) چند تایی از این گونه آسیب رسانی‌ها است. و تازه، خبر می‌رسد که احداث پیست اسکی روی چمن، سالن همایش، زمین اسکواش، موزه‌ی اثرهای سبز، باغ پرندگان، باغ رز، و باغ ژاپنی هم در دستور کار است! با این حساب، بوستان جنگلی چیتگر که فقط 950 هکتار مساحت دارد، کارکرد اصلی خود را یکسره از دست خواهد داد و به یک بوستان شهری با توده‌ی سبز کم تنزل خواهد یافت.
این نگرش، ریشه در حسابگری بازاری دارد که به همه چیز، از جمله به طبیعت و فضای سبز، فقط از دریچه ی تنگ سود و زیان کوتاه مدت و شخص‌محور می‌نگرد. در حالی که همان‌گونه که اشاره شد، ارزش اقتصادی (اما درازمدت و جامعه‌محور) بوستان‌های جنگلی بسی بیشتر از هر کار اقتصادی دیگر است. نکته‌ی مهم در مورد بوستان چیتگر (و نیز بوستان لویزان در شرق تهران) این که با توجه به رشد بسیار زیاد جمعیت در تهران و قیمت سرسام‌آور زمین در آن، همچنین با توجه به کمیابی فزاینده‌ی آب در این منطقه، هر متر مربع از بوستان‌های قدیمی دارای ارزش فوق‌العاده است و آن را به هیچ قیمتی نمی‌توان جایگزین کرد.
مشکل دیگر بوستان چیتگر این است که رسیدگی کافی به درختان قدیمی آن نمی‌شود، و به جای بسیاری از آنها که بر اثر بیماری، آفت یا آتش‌سوزی از میان رفته، دوباره‌کاری نمی‌شود. امید آن که شهرداری تهران، و به‌ویژه شهرداری منطقه‌ی 22 که گواهی مدیریت زیست‌محیطی هم دارد، گام‌های جدی برای حفظ و احیای اصالت این بوستان باارزش بردارند.
پایان خبر/