انرژی خورشیدی در روستاهای دورافتاده چین
به گزارش تاسیسات نیوز، در شهرهای بزرگ چین مشکلی به نام کمبود انرژی وجود ندارد، در حالی‌که بسیاری از روستاهای دورافتاده هنوز به شبکه برق‌متصل نیستند. در حال حاضر ۱۴۲ روستا در غرب چین سیستم‌های خورشیدی نصب شدند.
با نصب سیستم‌های سولار یا همان سیستم‌های تبدیل انرژی خورشید، این روستاها صاحب الکتریسیته شدند. هزینه‌پروژه توسط وزارت دارایی چین، سازمان اعتبارات نوسازی آلمان و مسئولان محلی پرداخت شده است.
اولریش وارنا هماهنگ کننده آلمانی این پروژه می‌گوید:« بخش وسیعی از استانهای یونا، سینگ‌کینگ و چینگ‌چای خالی از سکنه است. در اغلب روستاهای این مناطق بیش از سی یا چهل خانواده زندگی نمی‌کنند، روستاهایی که تا ۵۰ کیلومتر تا اولین جاده فاصله دارند. به همین‌جهت هم برقرسانی به این روستاها مستلزم صرف هزینه‌بسیار بالا است. البته دولت چین در حال تکمیل زیربنای شبکه‌برق رسانی این مناطق است، اما تا زمانی که برق به این روستاهای دورافتاده برسد چندین سال دیگر طول خواهد کشید».
ذخیره انرژی
قرار است با نصب سیستم‌های سولار، نیاز اولیه اهالی این روستاهای دورافتاده فراهم شود. نیاز اولیه روستا را کارمندان محلی مشخص می‌کنند. حجم زیادی از الکتریسیته تولید شده در باطری‌ها ذخیره و سپس در طول سال مصرف می‌شود.
وارنا توضیح می‌دهد که انرژی خورشیدی تغییر محسوسی در زندگی اهالی این روستاها ایجاد خواهد کرد:«اهالی روستا به جای چراغ نفتی از لامپ‌های کم‌مصرف الکتریکی استفاده می‌کنند. کیفیت نور به مراتب بهتر می‌شود. از این به بعد در مریض‌خانه‌های محلی، مدارس و مغازه‌های کوچک، برق وجود دارد. از آن گذشته، استفاده از تلفن همراه، تلویزیون و ویدئو ممکن می‌شود. اکنون در صورت بروز یک حادثه، دسترسی به آمبولانس، پزشک و دارو راحت‌تر یا حتی اصلأ ممکن می‌شود.»
نصب سیستم‌های سولار
البته بسیاری از این روستاها هنوز به شبکه تلفنی متصل نیستند. نقاط وسیعی از شمال غرب و جنوب چین، در مناطق مرزی این کشور با مغولستان، قزاقستان و میانمار هنوز به شبکه برقرسانی متصل نیست. به عنوان مثال در استان چینگ‌چای هنوز ۲۰۰ روستا خارج از شبکه هستند.
وارنا می‌گوید:«اگر روی نقشه نگاهی به این قسمت چین بیاندازید، می‌توانید حدس بزنید که برقرسانی به تمام این مناطق چه کار سخت و سنگینی خواهد بود». به همین دلیل، چند سالی طول خواهد کشید تا تمام روستاهای این مناطق صاحب الکتریسیته شوند.
مسئله مهم در حال حاضر هزینه‌های سنگین این پروژه است که به مراتب بیشتر از هزینه ارسال ذغال سنگ یا حتی سرما‌یه‌گذاری در انرژی بادی است. با این حال، دولت چین به ساخت نیروگاه‌های خورشیدی در استانهای سینگ‌کیانگ و چینگ‌چای ادامه می‌دهد. شاید به این دلیل که این نیروگاه‌ها آلایندگی ناچیزی دارند و همسو با محیط زیست هستند.
بازیافت
اولریش وارنا توضیح می‌دهد که سیستم‌های سولار به سادگی قابل بازیافت هستند:«قطعات سیستم‌های سولار تا حد زیادی از شیشه‌و نوعی ماده مصنوعی تهیه می‌شوند و چندان سمی و خطرناک نیستند. علاوه بر این، قسمت عمده این سیستم قابل تعمیر است. مثلأ اگر باطری خراب شود، به کارخانه تولید کننده پس فرستاده می‌شود. گذشته از این، کل سیستم را می‌توان برگشت داد و بازیافت کرد».
وارنا اضافه می‌کند از آنجا که خرابی به ندرت پیش می‌آید، پشتیبانی قطعات بالاست. در حال حاضر، یک شرکت چینی تاسیسات جدید را دریافت می‌کند و به سیستم‌های نصب شده سرویس می‌دهد. این پروژه، تعداد زیادی فرصت شغلی تازه نیز فراهم کرده است.
لامپ‌های خورشیدی در روستاهای هند
کاهش تولید دی‌اکسید‌کربن از اهداف اصلی موسسه‌ی آلمانی به نام “انرژی سبز علیه فقر” است. این موسسه برای رسیدن به اهدافش در روستاهای هند “کیوسک‌های انرژی” راه‌اندازی می‌کند.
در کانتاپادا، روستائی واقع در ایالت اوریسا در شرق هند، تنها امکان روشنایی برای مردم لامپ‌های نفتی هستند. این روستا در یکی از گرم‌ترین مناطق هند قرار دارد، اما تا به حال هیچگونه بهره‌برداری از انرژی خورشیدی در آن صورت نگرفته است.
استفاده از لامپ‌های نفتی نکات منفی زیادی را به همراه دارد. نه تنها تهیه سوخت این لامپها گران است بلکه استفاده از آنها خطرناک است. استفاده از این لامپها همچنین پی‌آمد‌هایی جبران‌ناپذیر برای محیط زیست دارد. از این رو یک موسسه‌ی خیریه آلمانی به نام “انرژی سبز علیه فقر” قصد دارد از طریق همکاری با موسسات هندی، این وضعیت را تغییر دهد.
دست‌فروشان در بازارها به کمک لامپ‌های خورشیدی می‌توانند مدت طولانی‌تری کالاهای خود را به مردم عرضه کنند.
بردن روشنایی به مناطق محروم هند
گئورگ آمس‌هوف Georg Amshoff، یکی از کارمندان موسسه “انرژی سبز علیه فقر” می‌گوید: «هدف ما این است که با کمک لامپ‌های خورشیدی، برای مردم شرایطی فراهم کنیم که مجبور نباشند برای تهیه لامپ‌های نفتی هزینه‌های هنگفت بپردازند.»
او می‌‌افزاید:« بسیاری از ساکنان مناطق محروم، به دلیل هزینه‌های بالای تهیه سوخت، مجبور هستند تنها به روشنائی شمع یا آتشی مختصر بسنده کنند. ما می‌خواهیم با رواج لامپ‌های خورشیدی، کیفیت زندگی را در روستاها بهبود ببخشیم. مردم در صورت استفاده از این‌گونه لامپها، شب‌ها روشنائی بیشتری در خانه‌های خود خواهند داشت.»
گئورگ آمس‌هوف با کمک‌های مالی مردم در آلمان، لامپ‌های خورشیدی متناسب با شرایط روستاهای هند را فراهم کرده است. این لامپها کوچک و سبک هستند و استفاده ازآن‌ها آسان است.
جنت سارنایک Janat Sarnaik در یک موسسه محیط زیستی هندی کار می‌کند. او در مورد لامپ‌های خورشیدی می‌گوید: «نکته مثبت در مورد این لامپها این است که حتی افرادی که در روستاهای دور افتاده زندگی می‌کنند، می‌توانند این لامپها را در کیوسک‌های ویژه شارژ کنند و دوباره به خانه ببرند و به این ترتیب، بدون دسترسی به برق روشنایی داشته باشند.»
لامپ خورشیدی
هزینه کمتر، روشنایی بیشتر
کیوسک انرژی، کلبه‌ی کوچکی است که روی سقف آن پنل‌های خورشیدی نصب شده‌اند و مردم لامپ‌های خود را به این مکان می‌برند. لامپ‌های خورشیدی در طول روز توسط یک تکنیسین شارژ می‌شوند. این تکنیسین سالم بودن لامپها را هم بررسی می‌کند و آن‌هایی را که سالم نیستند، با لامپ‌های نو تعویض می‌کند.
در ماه‌های گذشته چهار کیوسک انرژی توسط موسسات خیریه راه‌اندازی شده‌اند. هر کدام از این کیوسک‌ها روشنایی صد خانواده را تأمین می‌کند و باعث می‌شود که سالانه ده تن کمتر دی‌اکسید‌کربن تولید شود.
اما برای مردم روستاها چندان مهم نیست که لامپ‌های خورشیدی چه فوایدی برای محیط زیست دارند. آنها بیشتر به این موضوع اهمیت می‌دهند که هزینه کمتری بپردازند و روشنایی بیشتری داشته باشند.
انتهای خبر