آسانسور نسوز ساخت تهران
به گزارش تاسیسات نیوز، پرويز سيدروغني، مخترع تهرانی آسانسور نسوز و تاکسی هوایی بيش از همه به كشورش علاقه دارد و مي‌خواهد اختراعاتش در كشورش به ثبت برسد.
به همين دليل پس از اقامتي كوتاه در خارج از کشور با يادگيري رشته‌هاي مختلف و كسب مدارك علمي به كشور برمي‌گردد تا ۱۲ اختراعش را به نام ايران به ثبت برساند. اختراعاتي كه كشورهاي بسياري از جمله ژاپن حاضر به سرمايه‌گذاري روی آنها هستند. نمونه‌اش آسانسور ويژه آتش‌نشاني و تاكسي هوايي است كه هر كدام مي‌تواند باعث تحولي بزرگ شود و او مي‌خواهد آغاز اين تحول در كشورش باشد.
محل كارش، ساختماني در يكي از كوچه‌هاي محله آسمان‌هاست. وارد اتاق كارش كه مي‌شوي انواع وسايل الكترونيكي را مي‌بيني. الكترونيك رشته مورد علاقه پرويز سيدروغني است. حتي در دوره‌اي تحصيل را رها مي‌كند و فقط سراغ الكترونيك و تأسيسات برقي مي‌رود.
به گونه‌اي كه در 13سالگي با گذراندن كلاس‌هاي آشنايي با راديو و تلويزيون، فرستنده‌اي را در كمتر از 2 ماه مي‌سازد و در روزنامه كيهان سال 1340 از او به‌عنوان نخبه كوچك ياد مي‌شود.
با گذر زمان كارخانه‌هاي مختلف از او دعوت به همكاري مي‌كنند، درحالي‌كه تحصيلات چنداني ندارد. در 16 سالگي با خواندن كتاب‌هاي دانشگاهي، توربين برق كارخانه شيشه ايران را احيا می‌كند. در 21 سالگي هم به واسطه تبحرش وارد كارخانه سيمان تهران مي‌شود و در مدت كمي مسئوليت بخش الكترونيك كارخانه را به عهده مي‌گيرد.
درباره آن دوران مي‌گويد: «عاشق الكترونيك بودم و در كنار مهندسان ايرلندي، دانماركي و… كار مي‌كردم. از سال 1346 هم هر هفته به مجله الكترونيك مطلب مي‌دادم و آنها هم چاپ مي‌كردند.»
كسب دكتراي افتخاري از جامعه مخترعان
سال 1351 سيدروغني به سوئيس مي‌رود و در آنجا رتبه اول الكترونيك را كسب مي‌كند و همين موفقيت دليلي مي‌شود كه از او براي اقامت در این کشور دعوت كنند. سوئيس و حتي حضور در آلمان را به واسطه يادگيري رشته‌هاي جديد می‌پذیرد و در مدت اقامتش رتبه ممتاز دانشگاه سوئيس در رشته الكترونيك و گواهي سنجش هسته‌اي با پرتو را در آلمان به دست می‌آورد و سپس با كلي اطلاعات به كشورش برمي‌گردد تا دانش و ايده‌هايش را در ايران به اجرا بگذارد. بين سال‌هاي 1375 تا 1387 سيدروغني، طرح‌ها و ايده‌هاي زيادي را به اجرا مي‌گذارد، به همين دليل جامعه مخترعان کشور از او قدردانی كرده و به وي دكتراي افتخاري جامعه مخترعان را اهدا مي‌كند.
حتي همان دوران از او دعوت مي‌شود كه در اين مجموعه به‌عنوان عضو هيئت امنا فعاليت داشته باشد. سيدروغني مي‌گويد: «كشورم برايم اهميت زيادي دارد. به ياد دارم در دوره‌اي كه براي آسانسورها قطعه‌اي ساخته بودم تا سقوط نكنند، ژاپني‌ها از من و خانواده‌ام براي اقامت با كلي مزايا دعوت كردند اما دوست داشتم اختراعم ابتدا براي مردم كشور خودم اجرا شود.»
آسانسوري كه در آتش از حرکت باز نمی‌ماند
در اين سال‌ها منوچهر سيدروغني طرح‌هاي بسياري ارائه داده و با وجود آنكه مورد بي‌مهري برخی مسئولان قرار گرفته اما از كار خسته نشده و همچنان مشغول مطالعه است. يكي از مهم‌ترين طرح‌هاي او كه سال 2009 در كشور مالزي مورد توجه قرار گرفت، آسانسور ويژه آتش‌نشاني است. در اين آسانسور بر خلاف همه آسانسورها زمان حريق برق قطع نمي‌شود و تا تخليه كامل ساختمان افراد مي‌توانند سوار آسانسور شده و به طبقه امن انتقال يابند. فکر اين اختراع به دنبال حادثه‌اي در ساختمان 75 طبقه‌ای در كشور آمريكا و كشته شدن بسياري از مردم به ذهن سيدروغني مي‌رسد.
خودش مي‌گويد: «زمان حريق معمولاً نخستين كار آتش‌نشان‌ها، خارج كردن آسانسور از سرويس است. به همين دليل آتش‌نشان بايد تا بالاترين طبقه رفته و برق را قطع كند كه اين كار سختي‌هاي زيادي را براي آتش‌نشان دارد و گاه نفسش مي‌گيرد. اما با اجراي اين ايده در ساختمان‌ها مي‌توان زمان حريق، برق را قطع نكرد و حتي تا آخرين نفر افراد را به نقطه امن با همان آسانسور انتقال داد.»
آرزويي براي توليد انبوه
ايده سيدروغني باعث شد كه مخترعان کشور مالزی نمونه‌اي مشابه آسانسور او را درست کنند اما به گفته مخترع هم‌محله‌اي هر يك از آنها ايرادي دارد. به همين دليل كشورهاي مختلف بارها از او خواسته‌اند كه آسانسور ويژه آتش‌نشاني را براي آنها بسازد اما مخترع هم‌محله‌اي بيش از همه مي‌خواهد كه در كشورش اين طرح به توليد انبوه رسيده و سپس به كشورهاي ديگر صادر شود.
او مي‌گويد: «با سازمان آتش‌نشاني درباره این طرح صحبت كرده‌ام و آنها من را به معاونت عمران شهرداري تهران ارجاع داده‌اند كه اتفاقاً در يكي از آسانسورهاي ساختمان اين معاونت يكي از ايده‌هايم را براي نخستين بار اجرا كردم. اما هنوز نتوانسته‌ام آن را به توليد انبوه برسانم. چون براي برخي سازندگان استفاده از اين آسانسور به صرفه نيست و هزينه نصب آسانسور را 30درصد افزايش مي‌دهد.» سيدروغني اين روزها به دنبال ثبت اختراع ديگري به نام تاكسي هوايي است. ايده‌اي كه پيش از اين بارها آن را مطرح كرده و معتقد است با اجراي آن مي‌توان به محيط‌زيست كمك كرد.
۲۰۰۹سالي بود كه این مخترع 2 طرح خود را در جمع مخترعان مطرح كرد و عنوان برتر را به دست آورد.
۱۳۸۹سالي بود كه اختراع سيدروغني در زمينه آسانسور ويژه آتش‌نشاني به ثبت رسيد.
برخي از اختراعات منوچهر سيدروغني
حسگر ويژه كف زمين (اين حسگر براي موارد امنيتي استفاده مي‌شود و قابل ديدن هم نيست. سيدروغني براي محل كار خود از آن استفاده كرده است.)
سنسور اعلام زلزله (اين سنسور امواج مغناطيسي را در زمان بروز زلزله تحليل مي‌كند و آژير مي‌كشد. سيدروغني در محل مسكوني خود از اين سنسور استفاده كرده است.)
طراحي دستگاهي در آسانسور كه مانع پاره شدن شفت‌هاي آسانسور شده و به‌صورت دايناميك كار مي‌كند (اين طرح در ساختماني در ميدان فاطمي اجرايي شد.)
طراحي يك حسگر به جاي نصب دستگاه‌هاي مختلف در تعيين طبقات آسانسور (نمونه اين طرح در ژاپن به اجرا گذاشته شده است.)
تاكسي هوايي (اين وسيله با سيستم برقي كار مي‌كند و انرژي ذخيره شده دارد. يعني واگن‌ها در سرازيري، به آنهايي كه سربالايي مي‌روند انرژي مي‌دهند. براي توقف هم از لنت ترمز كه خود آلاينده مضاعفي براي محيط‌زيست است، استفاده نشده و با برق متوقف مي‌شود. اين سيستم ظرفيت 2 فرد بزرگسال و يك بچه را دارد و چون از مبدأ تا مقصد توقف ندارد سرتاسر تهران را در 20 دقيقه تا نيم ساعت طي مي‌كند.)
منبع: همشهری محله
انتهای خبر