نگارنده این مقاله شخصا استفاده طبقات پایین جامعه کشورهای عرب خلیج فارس از پنکه در دمای ۵۰ درجه و دمای بسیار سرد منازل آلمان و اتریش در یخبندان‌های اروپا و استفاده از هیزم برای گرم کردن خانه‌های خود در سال‌های اخیر به دلیل گرانی انرژی را شاهد بوده است. آیا در کره جنوبی نیز شدت مصرف انرژی چون ایران است یا با ابزار قیمت آن را کنترل کرده‌اند؟! آیا کشور بسیار ثروتمند کویت به دلیل ارزان بودن برق و افزایش بسیار زیاد مصرف سالانه برق در ماه‌های گرم دچار مشکل نمی‌شود؟
از این سوالات و استدلال‌ها  در رد نتیجه گیری دکتر جبل‌عاملی زیاد است، ولی به جای درگیرشدن در رد و تایید یکدیگر بهتر است راه‌حل ارائه کرد. بالا بودن شدت مصرف در ایران فقط در برق مشکل‌ساز نیست و این مشکل در آب، گاز، سوخت و… به‌وضوح دیده می‌شود. حتی باید گفت به‌جای اصلاح اقتصاد انرژی، آب، برق و… باید به اصلاح شیوه حکمرانی در حوزه انرژی پرداخت. قبول کنیم تسلط دیدگاه‌های چپ‌گرایانه توزیعی و دادن یارانه به همه مردم نه‌تنها عدالت اجتماعی به همراه ندارد، بلکه فسادزاست و موجب ناعدالتی و توزیع فقر می‌‌شود.
تجربه حکمرانی انرژی کشورهای موفق، انحصارزدایی، رقابتی کردن تولید و توزیع، فروش با قیمت تمام‌شده و به موازات آن شناخت مردم نیازمند و کمک به آنها براساس یک سیستم تامین اجتماعی کارآمد است. در پایان تاکید می‌شود ادامه حکمرانی کنونی مبتنی بر سیاست‌های توزیعی و قیاس مع‌الفارق با تجربه‌های موفق و ناموفق در این زمینه نتیجه‌بخش نخواهد بود.