انتخابی سخت برای مهندسان تاسیسات: چیلر جذبی یا تراکمی + ویدئو

با احترام به دوست گرامی ام آقای مهندس انجرقلی و سپاس از بیان نظراتشان . چند نکته در مورد فرمایشات ایشان بعرض برسانم:

۱) ما به چیلرهای تراکمی انرژی آماده تبدیل به توان مکانیکی یعنی برق می دهیم. اما به چیلرهای جذبی ، حامل انرژی مثل گاز یا بخار آب می دهیم. این دو با همدیگر تفاوت اساسی دارند. بنظرمن حتی در تعریف COP برای چیلرهای تراکمی نیز باید تجدید نظر کرد! ما در چیلرهای تراکمی معادل گرمایی انرژی برق را در فرمول COP می گذاریم اما در چیلر جذبی خود گرما را ! چرا نمی آییم میزان انرژی گرمایی ناشی از سوختن گاز در نیروگاه را که تبدیل به برق شده است را در تعیینCOP چیلرها استفاده کنیم( و تلفات برق در شبکه را)؟! چرا آب مصرف شده در آنجا را در نظر نمی گیریم؟ موضوع این هست که از نظر من مقایسه این دو چیلر اصلا منصفانه و یکسان نیست.
۲) گاهی باید از مقیاس بزرگ یا ماکرو و از دید ملی نگاه کنیم. گاز در زمستان و تابستان به یک میزان تولید و پالایش می شود. آیا مطلع هستید این گاز قابل ذخیره نیست و عملا به اتمسفر تخلیه می شود؟ با این گاز مازاد در تابستان چه کنیم؟ نیروگاه هم نداریم . دولت سرمایه هم ندارد. بله اگر ایده آل فکر کنیم و برق پاک خورشیدی داشتیم نیازی به این تحلیل ها نبود اما ۴۰ سال است که وضع همین هست و نداریم. سازوکار دولتی هم طوری نیست که بخش خصوصی واقعی بتواند قد علم کند و مسائل انرژی داخلی را دست خود بگیرد.
۳) در مقایسه های کلان باید مسائل اقتصادی ، سیاسی، اجتماعی و غیره را هم در نظر داشت به عبارت دیگر یک مهندس فقط نباید در عالم غیر واقعی و انگار در آمریکا نشسته و به طراحی می پردازد عمل کند. وقتی ما با تحریم ها و مشکلات توزیع نیروی برق و تلفات بالای شبکه و پیک مصرف تقریبا دائمی در تمام ساعات حدود ۲۰ روز در تابستان مواجه هستیم و تمام زیرساخت های گاز در تابستان برای ساختمانها مهیا و بلا استفاده مانده است کدام یک را باید استفاده کرد؟ آلودگی هم در تابستان مانند زمستان حاد نیست.
۴) ارزان بودن انرژی باعث شده که از فناوری های پیشرفته برای ساخت مشعلها استفاده نشود. گرچه کارهایی هم شده است. چون حداقل برای زمستان که مشعلها و دیگها وجود دارند.
۵) از مسائل دیگر اقتصادی ، سیاسی، اجتماعی گفته شده بالا این هست که ما حدود ۱۵ سالی می شود که به هر حال صاحب فناوری کامل چیلر جذبی شده بودیم و این راهی است که در صورت ادامه می تواند پیشرفت پیدا کند.( ناگهان ساختمان سازان با کمک سازمان آب و غیره مسئله کمبود آب را مطرح کردند اما به این فکر نکردند که چیلرهای هواخنک که در بام نصب می کنند بازده کمتری دارند! ) اما در مورد چیلرهای تراکمی ما تنها قادر به ساخت شاسی و مبدلهای پوسته لوله چیلرها در ایران هستیم. باقی همه وارادتی و وابسته به ارز، مشکلات خرید، تحریم های ۴۰ ساله کمابیش تناوبی و … هستیم. هر از چند گاهی هم شرکتهای واردات در خود را تخته کرده یا با هر قیمتی که می خواهند لوازم یدکی را می فروشند. چیلرهای جذبی عملا به جز پوسته فولادی و لوله مسی و مقداری سیم و چند تا شیر هیچ چیز دیگری ندارند و همه ساخت ایران است و فقط لیتیم برماید آن وارداتی است. در ضمن چیلر جذبی که در حالت وکیوم کار می کند نشتی به بیرون و آلودگی ندارد.
۶) کشورهای خارجی خیلی دلشان می خواهد به ما چیلر یا اجزای چیلر و نیروگاه برق و غیره بفروشند و برای خودشان کار و درامد ایجاد کنند آیا به همین نسبت ما برای خودمان کار و درامد ایجاد می کنیم؟
۷) هنوز تحلیل های بی طرفانه و همه جانبه ای را ندیده ام. چند مقاله البته بیرون آمده اما علت هم این هست که داده ها و اطلاعات درستی مهندسان از هزینه های واقعی انرژی و روند آینده آن، هزینه های خرید و هزینه های راهبری و جاری ندارند. نیازمند یک نرم افزار تحلیلی خوب هستیم . برای ساختمان ساز که تصمیم گیرنده هم هست مهم هزینه اولیه آن هست. چیلرهای هواخنک در بام موجب شده که پارکینگ بیشتری بفروشد. در قیمت گذاری انرژی و حاملهای انرژی هنوز متاسفانه اعداد درست و واقعی نیستند. شرکت گاز نیز می خواهد سهم و درامد خود را داشته باشد و اگر مطمئن باشد که مردم چیلر جذبی مصرف خواهند کرد مطمئنا در قیمت ان برای تابستان تجدید نظر خواهد کرد.
۶) شرکت بهینه سازی هم بالاخره برای خود و دوستانش باید درامد ایجاد کند وگرنه ان ۶۰۰۰ تا را اگر چک کنید می بینید که هر ۵۰۰ متر مربع را یک موتورخانه در نظر گرفته اند و آمار را این طور بالا برده اند!
هرگاه در تحلیلهایمان همه داده ها و متغیرها و بازیگران را در نظر بگیریم و بومی فکر کنیم آنگاه می توان گفت که تحلیلمان همه جانبه هست. مهم این نیست که وزارت انرژی آمریکا چه می گوید او برای خود می گوید و در حرفهایشان تحلیلهای اقتصادی و سیاسی خود را دارند.
موفق باشید!

درود بر شما جناب آقای مهندس انجرقلی عزیز و تشکر بابت توضیحات اجمالی حضرتعالی.
سوالی دارم ؟
شما فرمودید “مصرف آب چیلر جذبی ۱۴ برابر بیشتر از چیلر تراکمی هم ظرفیت است.””
چطور ممکن است ، این درحالی است که در دیتاشیت های چیلر جذبی ،میزان مجاز دبی آب مورد نیاز در کندانسور حتی دو برابر دبی آب کندانسور چیلر تراکمی هم ظرفیت نیست !!
لطفا تشریح بفرمایید.
با تشکر

به عرض سلام خدمت دوست و همکار گرانقدر من جناب آقای مهندس صدری افشار.
ممنون از نظرات جنابعالی. بنده هیچ قصد جدال یا مشاجره ندارم فقط می خواهم موضوع روشن تر شود و اگر از این گفتگو بتوانم مطلب جدیدی یاد بگیرم بسیار خوشحال خواهم شد.
به ترتیب نوشته های شما نظر خودم را اعلام می کنم :
۱ – بسیار مشتاق هستم که مقایسه درست را از طرف شما بخوانم.
۲- به نظر من این دلیل بر تلف کردن گاز نیست. می توانیم نیروگاه ایجاد کنیم و این گاز به اصطلاح مازاد را استفاده کنیم و یا بفروشیم !!
۳- بنده در جاده مخصوص کرج در تهران نشستم. اگر در آمریکا بودم اصلا این بحث پیش نمی آمد. چون آنجا مهندس آموزش دیده است که برای مصرف انرژی فکر کند. به جای تلف کردن انرژی فکر ایجاد زیر ساخت درست باشیم.
۴- چون ارزان است یشرفت نکنیم و انرژی را تلف کنیم !!!!
۵-باز هم چون کپی کردن چیلر جذبی فقط آهن آلات می خواهد پس انرژی بی زبان را تلف کنیم. اگر تحریم ها ورود کمپرسور و غیره را مختل کرده واردات لیتیوم بروماید هم به همین درد دچار است!!
۶- نمی دانم !! ولی این دلیل بر تلف انرژی نیست.
۷- بنده بسیار مشتاق هستم که تحلیل درست را بخوانم. شرکت گاز هم اگر مبلغ گاز را صفر کند باز هم دلیل بر تلف کردن انرژی نیست.
۸- باز هم یک قدم در بهینه سازی مصرف انرژی برداشته شده است چرا؟؟
* وزارت انرژی آمریکا چه می گوید مهم نیست !! متاسفانه ما به تحقیقات و پیشرفت دنیا کاری نداریم و مسرانه معتقدیم که ما همه چیز را می دانیم. مقاله ای که نوشته شده هیچ ربطی به سیاست ندارد و تحلیل انرژی است.
* وزارت نیرو ایران را قبول دارید ؟ در کنفرانس سرمایش و گرمایش که شاید شما هم حضور داشتید ، یک خانم مهندسی از وزارت نیرو ایران در عرض ۲۰ دقیقه با عدد و رقم ثابت کرد که چیلر جذبی مناسب این کشور و در محل هایی که ما استفاده می کنیم نیست. این هم از وزارت نیرو ایران که شاید قبول داشته باشیم!

باز هم از شما برای اعلام نظر صمیمانه سپاسگزارم.