تاسیسات نیوز / سعید سعیدی: سیستم تهویه مطبوع نزدیک به صد سال قدمت دارد، با این وجود اما خیلی متحول نشده است؛ در واقع، تکنولوژی ساخت آن ضرورتاً مشابه روز اول اختراع است.
به گزارش تیم ترجمه پایگاه خبری تاسیسات نیوز، به نقل از شبکه خبری سیانان، با این حال، این دستگاه زندگی ما را تغییر داد و شرایط زندگی را در مکانهایی که گرما آنجا را غیرقابل سکونت میکند، فراهم کرده است. دستگاه تهویه مطبوع همچنین برای کسب و کار و تکنولوژیهایی که به دما و رطوبت کنترلشده وابسته هستند، ضروری است که از آن جمله میتوان به سرورهای اینترنت اشاره کرد که ارسال همین مطلب را برای دستگاه شما فراهم کرده است.
اما همه اینها هزینه دارند. به گفته آژانس بینالمللی انرژی، مسئولیت مصرف ۱۰ درصد از برق کره زمین بر عهده دستگاههای خنککننده هوا است. و هر چه جهان گرمتر شود، تقاضا برای دستگاههای تهویه مطبوع به ویژه در کشورهای در حال توسعه افزایش پیدا خواهد کرد. علاوه بر این، تاثیری که لوازم و وسایل خنکسازی روی آب و هوا دارند را نیز بیشتر خواهد کرد، بنابراین زمین بیشتر گرم میشود و باعث به وجود آمدن یک چرخه نادرست میشود.
تکنولوژی فعلی ناپایدار است. به همین دلیل است که ائتلاف جدید دولت هند و موسسه آمریکایی راکی مونتین (سازمان غیرانتفاعی تحقیقاتی محیطزیست) جایزه گلوبال کولینگ که یک رقابت یک میلیون دلاری برای طراحی نسل بعدی سیستمهای خنکسازی هوا است را راهاندازی کردهاند.
لین کمپبل، مدیرعامل موسسه آمریکایی راکی مونتین میگوید: نخستین سیستم تهویه مطبوع خانگی در سال ۱۹۲۶ توسط ویلیز کریر به بازار عرضه شد. سالهاست از مرگ او میگذرد، اما اگر ما او را به زندگی برگردانیم و سیستمهای تهویه مطبوع امروزی را به او نشان دهیم، نهتنها سیستم را میشناسد، بلکه شیوه کار آن را هم برای شما توضیح میدهد.
جایزه
به گزارش موسسه آمریکایی راکی مونتین، تا امروز ۱٫۲ میلیارد دستگاه تهویه مطبوع خانگی در جهان نصب شده است، اما این عدد قرار است تا سال ۲۰۵۰ به ۴٫۵ میلیارد دستگاه برسد. تاثیر آن روی تقاضای برق قرار است خیلی زیاد باشد. اما دو راهی اصلی این است که هزینه زیستمحیطی این دستگاهها آنقدر بالا است که ما استطاعت پرداخت آن را نمیتوانیم داشته باشیم. این در واقع، یک تهدید برای آب و هوا است که نمیتوان سوار بر ماشین زمان شد و از آینه وسط شاهد تمام اتفاقات گذرای آن بود، اما اگر از روبرو به آن نگاه کنیم، میتوانیم دقیقتر و از نزدیکتر نظارهگر تاثیرات آن باشیم.
جایزه گلوبال کولینگ راهنماییهای خاصی را برای شرکتکنندگان در مسابقه در نظر گرفت. این شرکتکنندگان باید راهحلی را برای خنکسازی سیستمها طراحی میکردند که تاثیرات مخرب آن برای محیط زیست ۵ برابر کمتر از نمونههای امروزی باشد.
برای ترغیب به ساخت دستگاههایی با بهرهوری بالاتر که تاثیرات مخرب کمتری برای محیط زیست داشته باشند، سیستمهای طراحیشده منتخب میتوانند محصولات خود را تا دو برابر قیمت دستگاههای امروزی به فروش برسانند. اگر قیمت یک تکنولوژی دوبرابر باشد اما مصرف برق آن یک چهارم باشد، این هزینه مازاد طی مدت ۲ تا ۲ سال و نیم باز خواهد گشت، به عبارتی خرید دستگاهی با این ویژگی در درازمدت پسانداز است. شرکتکنندگان باید به ۷ قانون اضافی پایبند باشند تا از بروز پیامدهای غیرعمدی در طراحی سیستمها جلوگیری شود که از آن جمله میتوان به استفاده زیاد از آب یا استفاده از مواد معدنی کمیاب زمین و همچنین محدودیت در استفاده از سوختهای فسیلی اشاره کرد.
فینالیستها
از این بین، داوران ۸ نفر را انتخاب کردهاند و نمونه اولیه تولید آنها هم در لابراتوار و هم در شرایط دنیای واقعی یعنی در بلوک آپارتمانی در دهلی تست خواهد شد. این آزمایش در یک دوره ۶۰ روزه و در اوج گرمای تابستان دهلی انجام خواهد شد. شاید این سوال برایتان پیش آمده که چرا شهر دهلی برای انجام تست انتخاب شده است. در پاسخ به این سوال باید گفت که کشور هند به بزرگترین بازار برای سیستمهای سرمایشی در ۳۰ سال آینده تبدیل خواهد شد و تعداد کمتر از ۱۴ میلیون دستگاهی که امروز در این کشور نصب هستند، تا سال ۲۰۵۰ تقریباً به یک میلیارد دستگاه افزایش پیدا خواهد کرد. برای رسیدن به این چشمانداز، آنها باید سیستم برق خود را از نظر اندازه به دو برابر افزایش دهند.
بیش از ۲۱۰۰ شرکتکننده از ۹۵ کشور در این رقابت شرکت کردند. از این فهرست، به ۸ فینالیست منتخب کمک هزینهای معادل ۲۰۰ هزار دلار اعطا شد تا بتوانند نمونههای اولیه محصولات تولیدی خود را توسعه دهند و آنها را برای انجام آزمایش در تابستان ۲۰۲۰ به هند ارسال کنند.
چالش
از این فینالیستها، ۳ نفر از کشور هند، ۳ نفر از کشور آمریکا، یک نفر از انگلستان و یک نفر هم از کشور چین هستند. برنده نهایی این رقابت در ماه نوامبر ۲۰۲۰ اعلام خواهد شد. شایان ذکر است که به برنده جایزه نقدی معادل یک میلیون دلار اعطا خواهد شد. این جا نقطه عطفی است برای شروع چالش واقعی، یعنی متقاعد کردن جهان مبنی بر اینکه سیستمهای تهویه مطبوع سنتی باید با نمونههای جدید جایگزین شوند.
صنعت تهویه مطبوع کنونی، ارزشی بالغ بر ۱۰۰ میلیارد دلار دارد و از یک زنجیره تامین عالی از تولید تا توزیع و خدمات پس از فروش بهره میبرد. هر محصول جدیدی که به بازار عرضه میشود، برای اینکه خود را با نیاز مشتری تطبیق دهد، با یک سری موانع جزیی مواجه خواهد شد اما قاعدتاً از همین زنجیره تامین بهره خواهد برد.
در طول یک قرن گذشته، عمده سرمایهگذاریها در این صنعت معطوف به ارزانتر کردن طراحیهای سنتی بوده است، این در حالی است که بهترین مدل در بازار امروز تنها یک بهرهوری نظری دارد یعنی نسبت ۱۴ درصدی بین میزان خنک کردن با مصرف برق. این عدد در مقایسه با تکنولوژیهای بهینهتر مثل روشنایی و پنلهای خورشیدی بسیار پایین است چرا که این عدد بهرهوری برای آنها به ترتیب ۶۷ و ۲۸ درصد است. باور داریم تغییر گام در عملکرد احتمالاً از یک طراحی جدید اساسی خواهد آمد که اختراع آن خارج از این صنعت خواهد بود.