آشنایی با برج خنک کننده، چیلر و هواساز
برج خنک‌کننده، دستگاهی است که هوای گرم محیط، هوای گرم ناشی از فعالیت ماشین‌آلات تولیدی و … را می‌گیرد و آن را از طریق تماس با آب سرد، خنک نموده و به دستگاه‌های صنعتی یا محیط فعالیت انسان تزریق می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری تاسیسات نیوز، برج خنک‌کننده در مهم‌ترین دسته‌بندی به برج خنک‌کننده مدار باز و برج خنک‌کننده مداربسته تقسیم می‌شود.
در برج خنک‌کننده مداربسته، سیال خنک‌کننده درون لوله‌های مسی می‌چرخد و آب درون سیستم خنک‌کننده با آب مورد استفاده جهت خنک کاری تماس ندارد.
سرمای مورد نیاز برای خنک شدن سیال درون سیکل بسته این نوع برج خنک‌کننده از طریق لوله‌های مسی (بهترین رسانای دما) از بیرون به داخل سیستم بسته منتقل می‌شود.
بیشتر بخوانید
برج خنک‌کننده مدار باز این محدودیت را ندارد و آب درون سیستم خنک‌کننده مرتب با آب جبرانی ترکیب می‌شود.
در دسته‌بندی مهم بعدی جنس بدنه برج خنک‌کننده مدنظر قرار می‌گیرد.
برج خنک‌کننده چوبی، برج خنک‌کننده بتنی، برج خنک‌کننده گالوانیزه و برج خنک‌کننده فایبرکلاس انواع مختلف برج خنک‌کننده از لحاظ جنس بدنه هستند.
و درنهایت آخرین تقسیم‌بندی به شکل ظاهری برج خنک‌کننده اشاره دارد.
برج خنک‌کننده مکعبی و برج خنک‌کننده گرد یا مخروطی
همان‌طور که می‌دانید تهویه مطبوع یک فرآیند چند مرحله‌ای است که طی آن عملیات مختلف به صورت همزمان صورت می‌گیرد.
هوای مطبوع تولید می‌شود، حرکت می‌کند و به مکان‌های مورد نظر منتقل می‌شود. گرمایش و سرمایش موردنیاز از یک واحد مرکزی بزرگ و یا یک واحد کوچک در پشت‌بام تأمین می‌گردد.
پارامترهایی نظیر دما، رطوبت، جهت هوا، کیفیت هوا، صدا، اختلاف فشار در یک فضا کنترل می‌شود و به مقادیر از پیش تعیین‌شده می‌رسد تا راحتی و سلامت ساکنان در یک محیط مسکونی و اداری و یا محصولات در یک واحد صنعتی تضمین گردد.
در یک سیستم تهویه مطبوع گرمای موردنیاز از یک بویلر یا دیگ بخار تأمین می‌شود. بویلر یا دیگ بخار یک مبدل پوسته و لوله است که در بیرون لوله‌ها محفظه آتش قرارداد و در داخل لوله‌ها آب جریان دارد.
حرارت موردنیاز جهت گرم کردن و جوش آوردن توسط گاز یا گازوئیل یا مازوت تأمین می‌شود.
فشار داخل لوله‌ها معمولاً بیشتر از فشار اتمسفریک است. معمولاً برای فشارهای کم از لوله‌های چدنی و برای فشارهای بالا از لوله‌های فولادی استفاده می‌شود.
سرمای موردنیاز یک سیستم تهویه مطبوع از یک چیلر تأمین می‌شود.
چیلر تراکمی دستگاهی است که طی یک چرخه انبساط و انقباض یک سیال تراکم‌پذیر نظیر فریون یا آمونیاک، گرما را از سیال واسط که معمولاً آب است جذب نموده و به فضای اطراف منتقل می‌کند.
چیلر در سه نوع چیلر جذبی، چیلر تراکمی و چیلر انبساطی تقسیم می‌شوند. با توجه به محدودیت‌ها، ظرفیت‌ها، دسترسی‌ها، سرویس‌ها و خدمات و بازدهی انرژی، امروزه بیش‌ترین نوع چیلر مورداستفاده می‌باشد.
استفاده از چیلر به تنهایی باعث بالا رفتن مصرف انرژی می‌گردد. سیال واسط در چیلر معمولاً آب است. با استفاده از یک برج خنک کننده یا کولینگ تاور می‌توان مصرف انرژی در یک سیستم تهویه مطبوع را بهینه سازی کرد.
برج خنک کننده قادر است تا دمای آب را با مصرف انرژی بسیار کمتر نسبت به چیلر، به نزدیک دمای مرطوب هوای محیط کاهش دهد. برج خنک کننده در سه نوع مدار باز، مدار بسته و هیبریدی به منظور کاهش بیشتر مصرف انرژی و بهینه سازی مصرف آب تقسیم بندی می‌شود.
واحد نهایی یک سیستم تهویه مطبوع، هواساز می‌باشد.
هواساز از گرمای حاصل از یک بویلر و یا سرمای حاصل از یک چیلر استفاده می‌کند و بعد از تصفیه و پالایش هوای بیرون، رطوبت‌زنی و یا رطوبت‌زدایی و تنظیم دما آن را با شرایط و دبی مورد نظر به داخل یک واحد مسکونی، اداری، تجاری و یا صنعتی می دمد. هواساز بستگی به محیط نصب به هواساز خانگی، هواساز آپارتمانی، هواساز صنعتی و…. دسته بندی می‌شود.
منبع
ایسنا