بهینه‌سازی صداگیرهای جدید در تهویه هوای مترو
به گزارش تاسیسات نیوز، یکی از بحث‌های اساسی در ایجاد و گسترش شبکه‌های مترو موضوع تهویه مطبوع تونل‌ها و ایستگاه‌های مترو است. عبور هوا از میان این کانال‌ها غالباً با ایجاد صدا همراه است که در صورت عدم کنترل این صدای ایجاد شده، آلودگی صوتی به یک مشکل اساسی برای مسافران و سایر افرادی که در ایستگاه‌های مترو فعالیت می‌کنند، تبدیل می‌شود.
هرچند تحقیقات در زمینه کنترل آلودگی و کاهش سروصدا در شبکه‌های مترو با شتاب زیادی در حال انجام است، ولی به دلیل رشد روز افزون در حوزه تولید مواد جاذب صوتی و ابداع روش‌های ترکیبی، به نظر می‌رسد همواره لزوم تحقیقات جدید در این زمینه وجود دارد.
از این‌رو تلاش برای بومی‌سازی دانش صداگیرها به عنوان هدف اصلی در این پژوهش مورد نظر قرار گرفته است. در پژوهش پیش رو ضمن آشنایی با موضوع آلودگی صوتی، نحوه عملکرد تجربی یک صداگیر تیغه‌ای در کانال تهویه هوا به کمک دستگاه‌های صوت‌سنج، سرعت‌سنج و فشار‌سنج اندازه‌گیری شده است تا بتوان پارامترهای ورودی به نرم‌افزار را مشخص نمود.
همچنین به کمک شبیه‌سازی با نرم‌افزار فلوئنت مدل تیغه‌ای و دو نوع مدل چیدمان دیگر صداگیرها در مقابل دمنده تهویه هوا به همراه حجم مواد مصرفی در هریک از طرح‌ها مورد بررسی و مقایسه قرار می‌گیرد تا بتوان برای کاهش آلودگی صوتی در یک کانال تهویه از یک طراحی بهینه و جدید استفاده کرد.
به‌طور‌کلی مسائل آکوستیکی ایستگاه‌های مترو را می‌توان به دو بخش سروصدای تولید شده توسط عوامل داخلی و خارجی تقسیم نمود.
از مهمترین عوامل داخلی می‌توان به سروصدای ناشی از حرکت قطار، ترمزها، همهمه مسافران و … اشاره نمود. از عوامل خارجی می‌توان صدای خارج از ایستگاه‌ها مانند سروصدای اتومبیل‌ها، دمنده‌‌ها و سایر تاسیسات که توسط سامانه‌‌های تهویه مطبوع به داخل ایستگاه هدایت می‌شوند را نام برد.
مطالعات اخیر ایستگاه‌های مترو با پارامترهای کلی طراحی سروکار دارند. آلتِی مسائل مربوط به حرکت مسافران، ایمنی آنها و نیز مسائل سلامت روانی و فیزیکی آنها را مورد بررسی قرار داده است و کنترل میزان سروصدا را به‌عنوان مهمترین عامل در ایجاد یک فضای راضی‌کننده معرفی می‌نماید.
یک مطالعه جامع توسط دورمیسویک و ساریلدیز پارامترهای مربوط به راحتی و آسایش مسافران در فضاهای زیرزمینی را بررسی کرده و مسائل آکوستیکی را نیز مورد توجه قرار داده است.
کانگ ویژگی‌های پایه‌ای توزیع و انعکاس صدا در فضاهای طویل را مطالعه نموده است. مدل کامپیوتری دنبال کردن اشعه توسط یانگ و شیلد برای پیش‌بینی قابلیت فهم صدا در ایستگاه‌ها با سطح مقطع مستطیلی ارائه شده است.
قابلیت فهم و شاخصه‌های انتقال صوت توسط شو ژیان و یو ژه با استفاده از یک روش تصویری مطالعه شده است. اخیراً کانگ از مدل‌های مقیاس با توجه به قابلیت فهم صدای چندین بلندگو در ایستگاه استفاده نموده است.
مطالعه دیگر توسط وی به بررسی نحوه انتشار صدای قطار در ایستگاه می‌پردازد. بر طبق نظر کانگ جذب‌کننده‌ها به منظور ارتقای قابلیت فهم صدا، به‌گونه‌ای مناسب باید در ایستگاه‌ها نصب شوند.
به منظور دست یافتن به یک کاهش سطح صدای مناسب، جذب‌کننده‌ها باید به صورت مساوی در یک مقطع نصب شوند. کروکت و پیکِ نشان دادند زمانی که جذب‌کننده‌ها برروی سقف و دیواره‌های جانبی نصب می‌شوند، به جای اینکه فقط روی سقف نصب شوند، زمان اولیه تضعیف صدا کوتاه‌تر خواهد بود و تضعیف سطح فشار صدا بیشتر می‌باشد.
شو ژیان و یو ژه تدابیر لازم هنگامی‌که قطار درون تونل است را مورد مطالعه قرار دادند. سروصدا با نصب یک مقطع جذب‌کننده قوی در نزدیکی ورودی تونل به طور قابل توجهی می‌تواند کاهش یابد.
کانگ جذب‌کننده‌های غشایی را به‌عنوان یک نمونه برای جاذب صوتی غیر الیافی مطالعه نمود. ایروین و ریچاردز استفاده از سقف‌های کاذب بالای سکوها را مطالعه نمودند که نتایج این بررسی حاکی از آن است که سامانه سقف کاذب از فیبرهای معدنی یا شیشه‌ای که با رعایت مسائل ایمنی در برابر آتش‌سوزی در صفحات تعبیه شده‌اند، می‌تواند کمک برجسته‌ای به جذب سروصدا نماید.
منبع: Hvac
انتهای خبر