درآمد رهاشده
روح الله واصف/ سردبیر پایگاه خبری تاسیسات نیوز: به نام خدا / همکاران گرامی سلام و خدا قوت؛ آسانسور یکی از اجزای مهم ساختمانی است که امروزه در اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق ساختمان‌ها وجود دارد. وسیله‌ای که تصور نبود آن نیز سخت است و ساختمان‌هایی فاقد آن را ازلحاظ قیمت به‌شدت ضربه‌پذیر می‌سازد.
چنان‌که حتی در محلات گران‌قیمت، آپارتمان‌های بدون آسانسور ارزان‌تر هستند. این تجهیز حیاتی به اجزای خود بسیار وابسته است و با کارکرد اشتباه یا عدم کارکرد یک جزء بسیار کوچک از کار می‌افتد. بسیار جالب است که اهمیت آن توسط شورای تدوین مقررات ملی ساختمان به‌خوبی درک و یکی از مباحث مقررات ملی ساختمان به آن اختصاص داده شده است.
جالب است که در چک‌لیست‌های کنترل ساختمان و نظارت بر آن، چند مشخصه از آسانسور توسط مهندسان مختلف بررسی می‌شود؛ اما نکته اساسی این است که سازمان ملی استاندارد باید توسط کارشناسان خود، آسانسور را بازرسی و تائید کند. این کارشناسان با سازوکاری کاملاً مجزا از سازمان نظام‌مهندسی ساختمان انتخاب و مشغول به کار می‌شوند و عملکرد آن‌ها و نتیجه فعالیت آن‌ها نیز به سازمان منتقل نمی‌شود.
سؤالی که به اذهان متبادر می‌شود این است که در این وانفسای کسب درآمد برای سازمان و به‌کارگیری نیروهای بیکار در بخش‌های مختلف مرتبط و ایجاد اشتغال، چرا چنین بخش مهمی همچنان مغفول مانده است و نظارت آن به مهندسان سازمان محول نمی‌شود؟ آیا قرار نبوده است که تمامی امور ساختمان به مهندسان عضو سازمان نظام‌مهندسی ساختمان سپرده شود؟ چگونه است که طراحی و انتخاب آسانسور را مهندسان سازمان انجام می‌دهند ولی کنترل نهایی آن را نه؟ قبلاً سیستم‌های مختلفی چون گاز، آب و فاضلاب و حتی نقشه‌برداری از سازمان‌های دولتی مختلف گرفته و به سازمان نظام‌مهندسی سپرده شده است. دولت باید کوچک شود و این اصل به‌عنوان یک سند مهم بالادستی تصویب شده است. حال چگونه است که این مهم را فراموش کرده‌ایم؟
ازقضا با توجه به تحولات مدیریتی در سازمان ملی استاندارد، اکنون زمان مناسبی برای چنین رویکردی است و می‌توان با آموزش مضاعف و بازآموزی مهندسان توسط سازمان ملی استاندارد، این وظیفه مهم را به خود مهندسان بسپاریم. البته باید عجله کرد که معمولاً دیگران زرنگ‌تر از سازمان نظام‌مهندسی هستند و انرژی مضاعفی از سازمان صرف امور بیهوده و فتح سنگرهایی می‌شود که قبلاً در خواب از دست داده است.