روح اله واصف – مدیر مسئول و سردبیر پایگاه خبری تاسیسات نیوز: به نام خدا، همکاران گرامی سلام و خدا قوت؛ چندی قبل در نوشته یکی از همکاران در گروه‌های مجازی که به برخی از فرآیندها اعتراض داشت، گروهی با عنوان اصحاب سه‌شنبه مورد خطاب قرار گرفت و از آن‌ها نام برده شد. این اصحاب سه‌شنبه کیستند؟ چرا مورد خطاب قرارگرفتند و در کجای جامعه حرفه‌ای ما قرار دارند؟ آیا گروهی زیرزمینی و با تفکرات خاص هستند که به دنبال کسب قدرتند؟ چنانی که سال‌ها آقای احمدی‌نژاد و دوستانشان چنین کردند و سرانجام سنگر قدرت را فتح؟ آیا دولتی در سایه هستند که تصمیماتی می‌گیرند و فشارها بر مدیران را برنامه‌ریزی می‌کنند چنانی که در تمام دولت‌های گذشته ایران چنین سایه‌های سنگینی وجود داشته‌اند؟ و یا این خطاب بی‌هدف و بی‌اساس بوده است؟
در اواخر سال ۱۴۰۰ و اوایل ۱۴۰۱ عده‌ای از مهندسان نگران از وضعیت نامناسب نظام‌مهندسی ساختمان تهران که سقوط نظام‌مهندسی و از دست رفتن درآمدهای مهندسان همکار را می‌دیدند در جلسات دوستانه‌ای تصمیم می‌گیرند به بررسی ریشه‌ای مشکلات بپردازند و برای آن‌ها راه‌حل هایی بیابند. این جمع دوستانه به آرامی شروع به تشکیل جلسات منظمی در سه‌شنبه هر هفته نمود و از صاحبان اندیشه و کسانی که در صنف موثرند دعوت به شرکت در این جلسات کرد. موارد مختلف بررسی شد و مشکلات مشخص. این گروه برای آن‌که متهم به پنهان‌کاری نشود نام گروه تغییر و تحول را بر خود نهاد، نشان‌واره(لوگو) برای خود طراحی کرد و حتی در تلگرام صفحه‌ای تشکیل داد و در مورد خود نوشت: “هدف از تشکیل با توکل به خداوند متعال و در شرایطی که جامعه مهندسان استان تهران در بحران آشفتگی صنفی، سوء مدیریت کلان و معضلات معیشتی فراگیر قرارگرفته است، رفع معضلات مهندسان مکانیک (در صورت مشارکت همگانی مهندسان دلسوز و مدبر) و در صورت موفقیت، مشارکت با سایر رشته‌های ساختمان (خصوصاً معماری، عمران و تاسیسات برقی) می‌باشد تا ان‌شاءالله قدم‌های موثری برای همه همکاران گرانقدر برداشته شود.”
این گروه با شناسایی گروه‌ها، صنف‌ها، اشخاص مؤثر و حتی شرکت‌های مهم تلاش نمود که میان افراد حقیقی یا حقوقی تشکیل‌دهنده بدنه صنف ارتباطی سازنده ایجاد کند و باعث هم‌افزایی آن‌ها شود. جالب است که در گروه‌های مجازی مختلف بسیاری از افراد این گروه نقدهای جدی و سازنده خود را بی‌محابا اعلام می‌کنند و باوجود آن‌که معدودی از اعضای آن سمت‌هایی در سازمان نظام‌مهندسی دارند، هیچ سانسوری نه در اعتراض و نه در پاسخ ندارند. این نکته جالب نشان می‌دهد که این گروه به دنبال اصلاح امور است و نه قدرت؛ و مهم نیست که حتی از اعضای خود نقد کنند. جالب است که برخی از پیشنهاد‌های آن‌ها به گوش صاحبان امور رسیده و تعدادی از آن‌هانیز عملیاتی شده است!
در محیط طوفان‌زای فعلی باید چنین تلاش‌هایی را ارج نهاد و تشکیل مداوم حدود ۵۰ جلسه را فی‌نفسه خدمتی به صنف دانست، هرچند که در خود سازمان جلسات فراوانی که باید تشکیل می‌شد نشد!
تا بعد!