به گزارش تاسیسات نیوز، چه زیبا بود ، حمام گرم و بخار آب در فضای مطبوع و سرو صدای دلاک ها و کارگران و مشتریان که همه می خواستند ناپاکی ها را از وجودشان پاک کنند .
خزینه های پرو لبالب از آب گرم و حوضچه های صابون زنیروی سکوی کنار خزینه و سطل های مسی سفید شده و قلع آلود که بعداً جایشان را به حمام های خصوصی و به اصطلاح « نمره » دادند ، اما با تعطیل شدن گرمابه های قدیمی و بعد ساخت حمام های شخصی در خانه ها ، باز هم مردم دلشان هوای همان خزینه هایآب گرم و فضای گرمابه های قدیمی را کرده و آنها که توان مالی دارند در حمام کوچک خانه شان نوعی خزینه ساخته اند با نام وان جکوزی و به اصطلاح خزینه های کوچک شخصی دایر کرده اند.
اما هنوز بسیاری از مردم دوست دارند که بار دیگر و هرازگاهی به حمام های قدیمی و سنتی بروند و آلودگی هایجسم شان را پاک کنند .
از سوی دیگر ساختار حمام های قدیمی ایرانی از رختکنو بینه و سربینه بگیر تا خزینه و سکوهای داغ کنار خزینه دارای زیبایی ویژه ای است که سازمان میراث فرهنگی کشور در بعضی از شهرها ، ساختمان قدیمی آنها را بازسازی کرده و با همان فرم و شکل قدیمی به عنوانآثار دیرینه شناسی به گردشگران خارجی نشان می دهد.
و آنها نیز چه مشتاقانه از تاق چشمه های نورگیر شیشه ایو حوض وسط رختکن و گنجه های لباس عکس یادگاریمی گیرند.
امروزه در کشورهای آسیایی و اطراف ما که از این سیستم های قدیمی گرمابه ای استفاده می کردند این یادگارهای نیایی را به عنوان آثار دیدنی و یادمان های اجدادی با زیباترین وجه و بدون تغییر در ساختار ظاهری به عنوان جاذبه های گردشگری خود برای توریست های اروپایی آماده سازی کرده اند.
وجود این حمام های قدیمی که از جذابیت ویژه ای هم برخوردار است ، معرف ذوق و هنر معماری استادان گذشته بوده و از نقش و نگار زیبایی برخوردار می باشند.
در کرمانشاه ، حمام بیگلر بیگی که یک درب ورودی در منزل بیگلربیگی داشته و قرق خانواده وی بوده است و درب ورودی از خیابان هم به دستور بیگلر بیگی در مواقع غیر قرق برای عموم مردم باز می شده که هنوز آثار زیبای این حمام قدیمی در خیابان مدرس و پشت تکیه بیگلربیگی باقی است.
یا حمام حاج شهبازخان در بازار و حمام آیینه در میدان جوانشیر و حمام سرتیپ و دیگر آثاری از این قبیل که متأسفانه بعضی از آنها به خواست مالک یا مالکان تخریب شد تا به عنوان زمین به قیمت های گزافی فروخته شود.
و این درحالیست که اگر حمام های موجود که تقریباً از سلامت ساختاری مناسبی هم برخوردار هستند و نوع ساخت و ساز آنها جلوه گر هنر اصیل معماری ایرانی می باشد ، به عنوان یکی از قطب های گردشگری و توریستیبازسازی و در ردیف آثار دیدنی قرار گیرد ، یقیناً مورد توجه ویژه گردشگران خواهد بود .
از سوی دیگر بعضی از حمام های دایر که تعدادشان از انگشتان یک دست هم کمتر است و تقریباً رو به تخریبو نابودی می باشند ، اگر به همان سبک قدیمی بازسازی شوند و همچنان دایر بمانند ، می توانند مورد استفاده مشتریان علاقه مند خودشان باشند.
پس همت کنیم تا حمام های قدیمی را ماندگارسازیم.
انتهای خبر