به گزارش تاسیسات نیوز، سیستم گرمایشی و سرمایشی امروزه نقش تعیین کننده ای را در بهینه سازی مصرف انرژی ایفا می کند، چرا که همان گونه که می دانیم در حال حاضر بخش عظیمی از انرژی در ساختمان های مسکونی صرف می شود.
بنا به اظهار نظر کارشناسان، دلایل متعددی را می توان در اتلاف انرژی دخیل دانست که مهم ترین آنها شامل کیفیت پایین ساختمان، عدم اجرای معماری مناسب و عدم انتخاب سیستم گرمایشی و سرمایشی مناسب می باشد.
امروزه به دلیل پایین بودن کیفیت ساختمان ها بی شک انرژی زیادی صرف گرمایش و یا سرمایش واحدهای مسکونی می شود که این مهم خود نشان از بی کفایتی قوانین ساخت و ساز و در مقابل بی توجهی مسوولان امر دارد، اما این در حالی است که طبق مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان، می توان با رعایت این مقررات در ساخت و سازها به ساختمان‌هایی علمی و مبتنی بر ضروریات لازم محیط زیست و باصرفه در مصرف انرژی دست یافت، اما با نگاهی گذرا بر صنعت ساختمان سازی می توان این ادعا را داشت که این مقررات تنها جنبه ویترینی دارد و با توجه به اینکه عمر زیادی از تدوین و تصویب آن می گذارد هنوز نتوانسته به مرحله اجرا در بیاید.
بدیهی است لازمه دست یابی به بهینه سازی مصرف انرژی در مرحله اول از بین رفتن موازی کاری های موجود در این صنعت و سپس پایبندی نهادهای کنترل کننده و تصمیم‌گیر به وظایف و تعهدات خود می باشد.
آنچه مسلم است امروزه به دلیل فقدان تولید انرژی، افزایش مصرف و همچنین پایین بودن هزینه های مصرف نیاز به اتخاذ تصمیمات راهبردی قابل اجرا امری ضروری تلقی می شود، چرا که شاید به توان در سایه این تصمیمات، انقلاب عظیمی را در صنعت ساختمان سازی و بهینه سازی مصرف انرژی شاهد بود، از این رو انتخاب سیستم گرمایشی و سرمایشی مناسب می تواند برگ برنده ای برای بهینه سازی مصرف انرژی محسوب شود.
همان گونه که می دانیم سیستم های گرمایشی و سرمایشی،امروزه جزو بزرگ ترین مصرف کنندگان انرژی در ساختمان به شمار می روند، به گونه ای که حجم قابل ملاحظه ای از انرژی در کشور ما به گرمایش و سرمایش اختصاص می یابد، به عبارت ساده تر میزان انرژی مصرفی در خصوص تأمین آب گرم بهداشتی در حدود ۱۶ درصد برآورد شده است که می توان به تقریب دریافت که حدود ۵۷ درصد انرژی صرف تأمین شرایط آسایش حرارتی و برودتی یک ساختمان می شود.
این در حالی است که در کشورهای توسعه یافته، تخمین دقیق بارهای حرارتی و برودتی، استفاده از سیستم های با راندمان بالا، به کارگیری انواع ابزارهای کنترل کننده میزان مصرف انرژی و در نهایت استفاده از انواع تجهیزات و مصالح کاهنده مصرف انرژی، امری متداول و اجباری است، اما متأسفانه در ایران، نه تنها در تعیین بارهای گرمایشی و سرمایشی ساختمان ها دقت نمی شود، بلکه پایین بودن راندمان تجهیزات تأسیسات ساختمانی، به کار نگرفتن وسایل کنترل کننده و همچنین استفاده نکردن از کاهنده های مصرف انرژی مزید بر علت شده است که انرژی زیادی در واحدهای مسکونی هدر شود، چرا که بررسی های به عمل آمده حکایت از بالا بودن انرژی مصرفی در خصوص گرمایش، سرمایش و تأمین آب گرم بهداشتی نسبت به کشورهای پیشرفته دارد.
طبق آمار موجود در کشورهای پيشرفته مانند اروپا، تقريباً هر نفر يكصد ”كيگا جولز”، معادل 5/3 تن زغالسنگ انرژی در سال مصرف دارد و همچنین در آمريكا و كانادا اين رقم براي هر نفر به ده تن در سال ميرسد. اين در حالي است كه در كشورهای توسعه نيافته و غير صنعتی هر نفر 1/0 تن يعني 01/0 بالاترين مصرف، انرژی مصرف ميكنند، این در حالی است كه لزوم برنامه ریزی در كشورهای در حال توسعه به منظور تعميم عدالت اجتماعی و ارتقاء سطح زندگی با توجه به ميزان رشد جمعيتي كه اين نوع كشورها با آن مواجه هستند، بسیار حائز اهمیت می باشد.
کارشناسان این حوزه بر این باور هستند که انتخاب سایز صحیح تجهیزات سرمایشی و گرمایشی ساختمان های مسکونی، کلید مهمی برای رسیدن به شرایط مناسب آسایش داخل ساختمان و همچنین کاهش مصرف هزینه های اولیه و جاری این گونه سیستم ها می باشد.
لازم به ذکر است با افزایش میزان انرژی به طور حتم منجر به افزایش میزان هزینه های اولیه خواهد شد که این امر خود منجر به کاهش راندمان این سیستم ها می شود.
توجه به شرایط اقلیمی خود نقش تعیین کننده ای در میزان باز دهی سیستم سرمایشی و گرمایشی دارد، به عنوان مثال در شرایط آب و هوایی مرطوب، تخمین دقیق دستگاه ها می تواند علی رغم بازده مناسب هزینه های مصرفی را نیز تا حد چشمگیری کاهش دهد، چرا که انتخاب دستگاه های بزرگ باعث کوتاهی فاصله زمانی روشن و خاموش شدن دستگاه ها شده و این امر کنترل اندک رطوبت را در پی خواهد داشت. از طرف دیگر روشن و خاموش شدن مکرر و بسیار زیاد، باعث کاهش راندمان کل سیستم نظیر دستگاه های تهویه مطبوع، بویلر و پمپ و غیره می شود تا جایی که باعث کاهش عمر مفید این دستگاه ها می شود.
گفتنی است سيستم گرمایشی و سرمايشی به گونهاي باید طراحي و مورد استفاده قرار گيرد كه مكمل طراحی غير فعال باشد. سيستم هاي تأسيساتي كه قابليت تطبيق فوري با شرايط جذب سرمايش و گرمايش طبيعي را دارند، مانند رادياتورها و فنكويلهاي مجهز به شيرهای ترموستات، اين امكان را فراهم می سازند. اما سيستم هاي ذخيرهاي سرعت عمل لازم را به منظور تغيير وضعيت و تطبيق با شرايط گرمايش و سرمايش طبيعي را ندارند.
يك واحد مسكوني با طراحي غير فعال مناسب كه قادر است از انرژيهاي گرمايش و سرمايش موجود در طبيعت بهره گيرد نه تنها موجب صرفهجويي در انرژي ميگردد، بلكه با فراهم آوردن امكانات گرمايش يا سرمايش و نور مناسب محيطي دلپذير ودر نتيجه آسايش را موجب ميگردد. متأسفانه در بعضي موارد اين امكان به دليل استقرار نامناسب ساختمانها در محوطه و ايجاد سايه و يا با جلوگيري از دالان حركت باد از ساختمان ساقط ميگردد. به منظور ايجاد تعادل بين طراحي غيرفعال و ديگر عوامل، ميبايست به نكات زير توجه كامل داشت:
الف ـ طراحي و توليد يك محوطه جالب و امن با استقرار مناسب ساختمانها در محوطه.
ب ـ طراحي يك نماي شمالي دلپذير و زيبا.
ج ـ توجه به عدم مشرفيت اتاقهايي كه به منظور دريافت حرارت و يا نور بيشتري نياز به پنجرههاي بزرگتري دارند. در غير اينصورت وجود پردهها خود موجب عدم جذب گرما در مواقع ضروري خواهد شد.
د ـ به خاطر داشتن اين امكان كه ممكن است يك پنجره شمالي ديد و منظر مناسبي را داشته باشد.
در خاتمه باید یادآور شد که سیستم گرمایشی و سرمایشی مناسب می تواند علاوه بر کاهش هزینه های خانوار در صرفه جویی انرژی نیز موثر باشد.
انتهای خبر