فرصتی برای رسمیت بخشیدن بیشتر به زنان مهندس

تاسیسات نیوز – صدیقه بهزادپور: روز جهانی زنان مهندسی، رویدادی است که این گروه از فعالان زن در ۲۳ ژوئن هر سال آن را جشن می گیرند. این روز به مناسبت بزرگداشت دختری جوان به نام مارگارت همپلتون، به عنوان اولین زن در رشته برق و الکترونیک در دانشگاه کمبریج انگلستان، شناخته می شود و هرساله با برگزاری مراسم خاص راه های حضور بهتر این گروه را در رشته های مختلف مهندسی بررسی می کنند.

در این روز، سازمان ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی دیگر، زنان مهندس را می‌سازند تا در این عرصه ادامه دهندگان کار کنند و به ادامه کار در این عرصه می‌پردازند.
در ایران نیز، سازمان‌های مشابه سازمان پژوهش و فناوری، سازمان صنعت، معدن و تجارت، و دانشگاه‌ها، برنامه‌های کاربردی برای کار زنان مهندس در این عرصه هستند.این روز همچنین به منظور رسمیت شناختن نقش زنان در صنعت مهندسی و مشارکت آنها در ادامه کار در این عرصه، برنامه‌های اجرایی در دانشگاه‌ها و شرکت‌ها برگزار می‌شود. در مجموع، روز جهانی زنان مهندس به منظور شناختن نقش زنان در صنعت مهندسی و مشارکت آنان به ادامه کار در این عرصه، یک روز مهم است و زنان مهندس را رسمی می‌کند تا در این عرصه ادامه کار دهند.

زنان مهندس به‌رغم چالش‌ها و مشکلات، در این عرصه موفقیت‌های بزرگی به دست آورده‌اند. آنها در طراحی و ساخت پروژه های بزرگ، تحقیق و توسعه، و مدیریت شرکت ها نقش مهمی در بازی می کنند. در ایران نیز زنان مهندس مهندس نقش مهمی در صنعت بازی می‌کنند. آنها در دانشگاه‌ها و شرکت‌ها به کار مشغول هستند و پروژه‌های بزرگ را طراحی و می‌سازند. در حالی که در سال ۱۹۱۹ کالج‌های امریکا اجازه ثبت‌نام دانشجویان دختر در رشته‌های مهندسی را نداشتند، امروزه در جوامع پیشرفته ۳۰ درصد از فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی را زنان تشکیل می‌دهند اما احتمال اینکه در آینده مانند مردان، مهندسی را شغل خود قرار دهند کمتر است.

در ایران نیز با اینکه بالغ بر ۶۰ درصد ورودی رشته‌های مهندسی در کشور را زنان تشکیل می‌دهند، آمار اشتغال زنان در برخی رشته‌های مهندسی، بسیار پایین‌تر از تعداد دانش‌آموختگان زن آن رشته است. زنان مهندس در ایران با تنش‌های پنهان و آشکار زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و حتی پس از غلبه بر موانع ورود به این حرفه، ترک شغل بیشتری دارند. این امر اغلب به دلیل استرس‌های ناشی از زن بودن در رشته‌های تحت اختیار مردان است که به آنها القا می‌کند مناسب این شغل نیستند و حس پذیرفته نشدن از سوی همکاران، زیردستان و حتی بالادستان خود دارند که آنها را از مسیر کارهای فنی و اجرایی دور کرده و به سمت نقش‌هایی می‌برد که نظارتی و دفتری است یا به طور کلی از ادامه فعالیت در این حیطه منصرف می‌شوند. برای خود من بارها پیش آمده که از سوی کارگران، مدیران ارشد و حتی کارفرمایان مورد محک قرار گرفته‌ام تا اعتماد لازم را به دست بیاورند. هم زنان و هم مردان باید بدانند که توانایی‌ها و پیچیدگی‌های خاص روحی و جسمی در همه انسان‌ها وجود دارد و به جای اینکه خود را مجبور به ماندن در چارچوب‌های جنسیتی ساخته شده توسط جامعه بدانند، از ویژگی‌های منحصر به فرد خود در شغل مورد نظرشان استفاده کنند.