روح الله واصف
سردبیر نشریه تاسیسات نیوز
————————————————————————————————————————————–
همکاران گرامی سلام و خدا قوت
آمار تکان‌دهنده مرگ و میر در حوادث ساختمانی مانند سقوط آسانسور عجیب و شگفت‌انگیز است.
عجیب‌تر آنکه به جای پرداختن به علت اصلی این حوادث تلخ تنها انگشت اتهام را به سوی دیگری گرفته‌ایم.
جالب است که قوانین مرتبط و مهمی در این خصوص در کشور ما وجود دارد اما راه‌های دور زدن آن نیز به تعداد زیاد موجود است.
خاصه در خصوص آسانسور مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان و مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان به عنوان موارد اولیه و مفید قابل استناد و استفاده است.
البته که بسیار ناقص و نیازمند تغییر هستند، اما یک مبنای اولیه است که همان هم رعایت نمی‌شود.
وقتی نصاب در حین عملیات نصب به درون چاله آسانسور سقوط و فوت می‌کند یعنی موارد بدیهی ایمنی را نمی‌داند.
یا وقتی می‌شنویم برخی از افراد آسانسور را نصب یا تعمیر میکنند و پرداخت مبلغی؛ مهر شرکت را می‌خرند و مدارک را ممهور میکنند یعنی شرکت‌ها هم دچار لنگی هستند.
تمام مشکلات ناشی از جهل به قانون و بی‌توجهی به اجرا و نظارت بر اجرای صحیح است. اگر تمام مدیران ساختمان‌ها بدانند مسئولیت بیمه آتش‌سوزی با آن‌هاست و در صورت بروز حادثه‌ای دچار مشکل می‌شوند اقدام به بیمه میکنند و طبیعی است که بیمه‌گر در صورتی ساختمان را بیمه خواهد کرد که موارد ایمنی رعایت شده باشد و ساختمان مجهز به سیستم‌های اعلام و اطفاء باشد، پس قانون انجام می‌شود.
اگر آتش‌نشانی و سازمان نظام مهندسی نظارت‌های دوره‌ای خود را در ساختمان‌های بزرگ انجام دهند و نتایج را رسانه‌ای کنند دیگر کسی در فلان برج که بسیار خطرناک است رغبتی به خرید و فروش ملک ندارد و همه به فکر چاره‌جویی می‌افتند. راه‌حل ساده است اما مساله این است که داروغه این شهر کیست؟