به گزارش تاسیسات نیوز، لیدی شیل، همسر جاستین شیل، سفیر انگلستان در اوایل دوره پادشاهی ناصرالدین شاه در خاطرات خود زمانی‌که در تبریز حضور داشت، می‌نویسد: «سه قرن قبل طبق روایت موجود تبریز دارای ۵۰۰ هزار نفر جمعیت بوده که به علت جنگ‌ها، هجوم اقوام مختلف و زلزله به مقدار قابل‌توجهی از نفوس آن کاسته شده است و در همین قرن گذشته (قرن هیجدهم میلادی) اقلا دو سه بار به علت زلزله از هم پاشیده شد.
زلزله معروف سال ۱۷۲۱ تبریز را به کلی ویران کرد و ده‌ها هزار نفر از مردمش هلاک شدند. حالا هم گاهی از اوقات تکان‌های محسوسی ایجاد می‌شود که برای مردم شهر هشداری از وقوع یک حادثه ناگوار است. در بسیاری از منازل به‌عنوان پیشگیری از خطرات زلزله یک اتاق چوبی ساخته شده تا در موقع ناگوار برای ایمنی از زلزله به آن پناه ببرند.
در منزل مسکونی ما هم چنین محلی وجود داشت که خوشبختانه در طول اقامت ما در تبریز احتیاجی به استفاده از آن پیدا نشد.سال بعد در تهران، یک روز که بیمار بودم و در اتاقی در طبقه بالا استراحت می‌کردم.
ناگهان لرزه‌ای را احساس کردم که شباهت به تکان‌های کشتی داشت. در اثر آن وحشت‌زده از اطاق خارج شدم، ولی خوشبختانه جز همان یکبار، لرزش دیگری به‌وجود نیامد و در مدت اقامت در ایران دیگر از این بابت چیزی احساس نکردم.»
لیدی مری شیل، خاطرات لیدی شیل، ترجمه حسین ابوترابیان، نشر نو، ۱۳۶۸، صص ۱۷۴-۱۷۳.
انتهای خبر