تکنولوژی نوین تامین برق

به گزارش تاسیسات نیوز، امروزه یکی از چالشهای عمده بشر, تولید انرژی بدون آلوده کردن محیط زیست و همچنین حفظ ذخائر آبی می باشد .

روشهای مختلفی برای تامین برق وجود دارد از جمله :

نیروگاه برق حرارتی

نیروگاه سیکل ترکیبی

نیروگاه زمین گرمایی

نیروگاه برق آبی

نیروگاه خورشیدی

نیروگاه بادی

نیروگاه زباله سوز

و …………….

همه اینها نیاز به سرمایه گذاری کلان دارند .آنهایی که دی اکسید کربن تولید می کنند نیاز به سرمایه گذاری کمتر و آنها که تجدید پذیر می باشند گران هستند .

به عنوان مثال اگر نیازمند به 200 مگاوات ساعت برق باشیم , حداقل بایستی 220 مگاوات ساعت برق تولید کنیم تا بتوانیم 200 مگاوات ساعت برق را به دست مصرف کننده برسانیم ( تلفات انتقال 10 درصد در نظر گرفته شده است )

سرمایه مورد نیاز برای تولید 200 مگاوات ساعت برق :

حداقل سرمایه مورد نیاز برای احداث چنین نیروگاهی از 110 الی 220 میلیون دلار بسته به نوع نیروگاه می باشد. این مبلغ جدای از هزینه مورد نیاز برای تعمیرات و نگهداری نیروگاه ( و همچنین سوخت برای نیروگاههای فسیلی ) می باشد .

تاثیرات یک نمونه نیروگاه 200 مگاواتی گازسوز :

مصرف 66000 متر مکعب گاز در یک ساعت در صورت دارا بودن شرایط استانداردتولید حدود 200 تن گازهای گلخانه ای در هر ساعت (حدود حداقل 120 تن دی اکسید کربن)

مصرف 440 متر مکعب آب در ساعت

در تکنولوژی نوین تامین برق , ضمن اینکه هیچ گونه نیازی به سرمایه گذاری از طرف دولت نمی باشد در همان ابتدای کار 10 درصد صرفه جویی صورت می گیرد . ( بدلیل عدم وجود تلفات )در این تکنولوژی از تکنیک مهندسی مدیریت مصرف و افزایش بهره وری انرژی استفاده شده است .

به عنوان مثال اگر برای تامین 200 مگاوات ساعت برق بایستی یک نیروگاه 220 مگاواتی احداث کنیم در این روش ضمن کاهش 200 مگاوات ساعت برق از نیاز به تولید 220 مگاوات ساعت برق جلوگیری نموده ایم .

در صورت استفاده از این تکنیک برای کاهش 200 مگاوات ساعت مصرف برق , ضمن جلوگیری از تولید حداقل 120 تن دی اکسید کربن در ساعت از مصرف 66000 متر مکعب گاز در نیروگاه گازی در یک ساعت جلوگیری به عمل می آید .

با توجه به میزان مصرف برق در کشور و همچنین افزایش سالانه آن , می توان این تکنیک را برای کاهش 2 تا 3 هزار مگاوات در مراحل ابتدایی و تا 10000 مگاوات برای مراحل بعدی اجرایی نمود. این روش آسان ترین راه برای عبور از پیک مصرف برق می باشد.

مجددا” تاکید می گردد این تکنیک هیچگونه بار مالی برای دولت ندارد.

چرا تکنیک مهندسی مدیریت مصرف مظلوم واقع شده است ؟

دولت برق تولید شده را از کیلوواتی 900 ریال تا 9000 ریال خریداری می نماید ( نیروگاه گازی تا تجدید پذیر) . ولی برای تامین نیازهای برق کشور از طریق تکنولوژی فوق هیچگونه تمایلی ندارد و تصمیمی نگرفته است .

نکته اصلی اینجا است چرا وزارت نیرو حاضر است برق تولیدی از نیروگاه خورشیدی مقیاس کوچک را کیلوواتی 8000 ریال بخرد ولی حاضر نیست برای برق مدیریت شده بهایی بپردازد ؟

با استفاده از تکنولوژی فوق می توان به راحتی , در کوتاهترین زمان ممکن و بدون نیاز به یک دلار سرمایه گذاری مصرف برق را مدیریت نمود و در قدم اول 1000 مگاوات برق برای کشور تامین نمود ولی این مهم یک پیش نیاز دارد : تمایل مدیریت کشور به افزایش بهره وری , بهینه سازی و قبول اینکه تکنولوژی فوق برق مورد نیاز را برای کشور تامین می کند لذا بایستی برای آن قیمت گذاری نمود .

امیدواریم طرح فوق مورد بررسی مدیران اجرایی کشور قرار گیرد و همانگونه که برای برق تولید شده قیمت گذاری می نمایند , برای برق مدیریت شده نیز ارزش قائل شوند .

انتهای خبر