به گزارش تاسیسات نیوز، با دستیابی بشر به عمیق ترین بخش های اقیانوس ها، مشکل آلودگی پلاستیک ها راه حل های مناسبی را می طلبد. باکتری های پلاستیک خور یا موارد جایگزین خرواکی می توانند یاری گر باشند؛ همان طور که اجسامی مثل کفش، پلیمرهای سخت تر یا حتی بطری های پلاستیکی پاناما را بازیافت می کنند.
اخیراً یک شیمی دان و یک دریانورد در تلاشد پسماندهای اقیانوسی را از طریق یک راکتور نیمه متحرک به سوخت های دیزلی مفید تبدیل کنند.
در حالی که حجم زیادی از پلاستیک ها از نظر فنی قابل بازیافت هستند، فراوری آنها کاملاً سبز نیست، چون مواد شیمیایی سوزآور و محصولات جانبی سمی معمول هستند. برای تلاش برای پاک کردن این روش، تیمی از موسسه شیمی آلی شانگهای و ایروین سال گذشته روشی به نام متاتز آلکان را معرفی کردند که پلاستیک ها را بدون تولید آلاینده های بیشتر به واکس ها و روغن های مفید تبدیل می کند.
این تکنیک در حال حاضر توسط شرکت هایی مثل سینار به عنوان روشی برای تولید سوخت های پاک تر و کاهش پسماند اقیانوس ها استفاده می شود.
اما محققان در تلاشند این فرایند را به سیستم متحرکی کوچک کنند که بتواند روی یک کامیون یا یک کشتی سوار شود. دمای اجرایی کمتر و بین 350 و 380 درجه است که به گفته تیم پایین تر از 450 تا 60 کارخانه می باشد.
تیم از یک کاتالیزور متالوسن روی یک سازه پشتیبان متخلخل برای کنترل واکنش استفاده می کند که پلاستیک را به سرعت به سوختی تبدیل می کند که می تواند بدون پالایش اضافی استفاده شود.
انتهای خبر