به گزارش تاسیسات نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، مديرعامل فولاد مبارکه اصفهان گفت: شرکت مهندسي فولاد مبارکه بايد در مسيري گام بردارد که بتواند علاوه بر طراحي و ساخت خطوط توليد به دانش فني ساخت خطوط توليد و کارخانه ها در ابعاد و ظرفيت‌هاي متفاوت تر دست يابد و در نهايت ماموريت آن بومي سازي و توسعه فناوري صنعت فولاد کشور با تمرکز فولاد مبارکه است.بهرام سبحاني در خصوص انتظار شرکت فولاد مبارکه اصفهان از شرکت فني مهندسي گفت: اين شرکت بايد به عنوان يک «مشاور مادر» بتواند با در نظر گرفتن تمامي جوانب این شرکت را در اجراي طرح‌هاي توسعه ياري کند و همچنین شرکت مهندسي مي‌تواند با نظارت کارگاهي دقيق و مديريت پروژه‌ها (MC)در سودآوري شرکت نقش‌آفريني کند. وی با اشاره به اهداف فولاد مبارکه با در نظر گرفتن خط ريخته‌گري پنجم تصریح کرد: شرکت مهندسي مي‌تواند در کنار حضور مجريان اين طرح و گرفتن اطلاعات لازم از آنها به دانش فني ساخت دست يابد؛ در عين حال اطلاعات کسب شده را به گونه‌اي مستندسازي کند که در آينده هم بتوان از دانش فني کسب شده براي توسعه صنايع فولاد کشور استفاده کرد بنابراین چنانچه اين شرکت بتواند اين مراحل را با موفقيت نهادينه کند، قطعا به يک پيمانکار مقتدر در طراحي و ساخت صنايع فولاد مبدل مي‌شود. سبحانی با بيان اينکه در سال 2013 حدود 5/1 ميليارد تن فولاد در جهان توليد شده است، افزود: از اين ميزان توليد، سهم ايران حدود 15 ميليون تن يا به عبارتي يک درصد از کل توليد جهان است و از آنجا که همه مزيت‌هاي لازم از قبيل سنگ آهن، انرژي، زغال سنگ و نيروي انساني براي توليد فولاد در کشور ما وجود دارد از این رو اين ميزان توليد براي کشور ما سهم کمي است. همان‌گونه که در افق 1404 توليد 55 ميليون تن فولاد در نظر گرفته شده است به نظر مي‌رسد براي تحقق اين امر يا حداقل براي رسيدن به 35 ميليون تن بايد تلاش‌هاي مضاعفي صورت گيرد به هر حال در اين افزايش ظرفيت‌ها، قطعا فولاد مبارکه با اجراي طرح‌هاي توسعه خود مي‌تواند سهم 50 درصدي اش را در اين زمينه حفظ کند. دکتر سبحاني توليد بيشتر بر اساس سفارش مشتري را مورد تاکيد قرار داد و تصريح کرد: هرچه توليد، بيشتر بر اساس سفارش مشتري صورت گيرد، فاصله بين مشتري و خط توليد کمتر مي‌شود و اين فرصت ايجاد خواهد شد تا مشتريان راحت‌تر بتوانند نظرات خود را با توليد‌کننده در ميان گذارند در نتيجه، نه تنها کيفيت محصول بالا مي‌رود و احتمال درجه دو شدن محصولات کاهش مي‌يابد، بلکه شرايط براي توليد محصولات جديد با کيفيت بالا براي صادرات به بازارهاي جهاني فراهم مي‌شود.
انتهای پیام